Αρχική ΡΕΠΟΡΤΑΖ Είδαμε τους Empty Frame στο Half Note…

Είδαμε τους Empty Frame στο Half Note…

Σεπ 28, 2012

28/9/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι για τους Empty Frame. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται ένα συγκρότημα το οποίο με κέρδισε από το πρώτο κιόλας τραγούδι. Για όσους δεν τους γνωρίζετε, ευκαιρία να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις. Οι Empty Frame δημιουργήθηκαν το 2005 και από νωρίς έδωσαν το στίγμα τους, συμμετέχοντας σε συναυλίες και φεστιβάλ. Κάποιοι ίσως τους θυμάστε να ανοίγουν τη συναυλία των Wovenhand το 2009 ή του Sivert Høyem το 2010. Οι ίδιοι χρησιμοποιούν τον όρο alternative αν και δεν είναι και τόσο εύκολο να τους εντάξεις σε κάποια κατηγορία. Τα κομμάτια τους, κινούνται ισότιμα ανάμεσα στη folk και τη rock μουσική. Εξίσου ισότιμη είναι η παρουσία των κλασσικών και των ηλεκτρικών οργάνων, ο δε συνδυασμός τους θεωρώ πως τείνει να γίνει σήμα κατατεθέν τους. Τσέλο, βιολί και πιάνο συνεργάζονται αρμονικά με ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσο και τύμπανα.

Η πρώτη τους live εμφάνιση για φέτος έγινε στο Half Note Jazz Club. Το Half Note, από τα μέσα Σεπτέμβρη και για ένα μήνα, παρουσιάζει στο κοινό του μία σειρά από συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, με θέμα «Μουσικές του κόσμου». Έτσι μετά από βραδιές jazz, gypsy, όπερας και πολλών άλλων διαφορετικών ακουσμάτων, ήρθε και η σειρά των Empty Frame να δηλώσουν την παρουσία τους στο ιστορικό αυτό μαγαζί. Τα όργανα στριμώχτηκαν στη σκηνή, τα παιδιά πήραν θέσεις, και ξεκίνησαν να παίζουν σ’ έναν κυριολεκτικά γεμάτο χώρο. Η αλήθεια είναι πως το Half Note έχει ρίξει την τιμή του εισητηρίου του στα 10 ευρώ για το συγκεκριμένο κύκλο συναυλιών, όμως αν κρίνω από τις επικρατούσες ηλικίες, 40+, το μαγαζί έχει σταθερούς θαμμώνες, οι οποίοι βρέθηκαν απέναντί σε κάτι καινούριο, και το καταχειροκρότησαν.

Στις δύο ώρες που ακολούθησαν οι Empty Frame είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν σχεδόν όλα τα κομμάτια του πρώτου τους δίσκου “They think we are Eskimos”, αλλά και πολλά καινούρια, τα οποία σε λίγο καιρό θα ξεκινήσουν να ηχογραφούνται. Οι μελωδίες τους, οι έντονα λυρικές φωνές τους και οι ατμοσφαιρικές ενορχηστρώσεις, συνέβαλλαν σε μια αίσθηση σκοτεινή, πότε μελαγχολική και πότε αισιόδοξη, ενώ πιο δυναμικά τραγούδια όπως το “No Borders” και το “Take over the city”, ανέβασαν αρκετά τους ρυθμούς. Υπήρξαν κάποια μεμονωμένα ηχητικά προβλήματα, σε κάποια σημείατα ηλεκτρικά όργανα ακουγόντουσαν υπερτονισμένα με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι ήχοι να μην διακρίνονται εξ΄ίσου καθαρά. Ανεξάρτητα από αυτό, το κοινό φάνηκε να απολαμβάνει το πρόγραμμα ιδιαίτερα ενώ το “Looking up” και το “Little ghosts” έλαβαν θερμότατη υποδοχή. Προσωπικά χάρηκα ιδιαίτερα που άκουσα την εξαιρετική διασκευή τους στο «Πόσο λυπάμαι» των Γιαννίδη-Σπυρόπουλου-Παπαδούκα, η οποία είχε γίνει στα πλαίσια του μουσικού project Retropolis. Από τα καινούρια τους κομμάτια κρατάω το Velvet Dream με το οποίο μας αποχαιρέτησαν και περιμένω εναγωνίως την επόμενη συναυλία τους το Σάββατο που μας έρχεται, όπου χωρίς το άγχος του ρεπορτάζ θα τους απολαύσω με την ησυχία μου.

Οι Empty Frame είναι οι:

Αντώνης Βαβαγιάννης: πιάνο, φωνή, κιθάρες, μαντολίνο
Μπάμπης Βασιλειάδης: τύμπανα
Χρήστος Καλλιμάνης: κιθάρες
Καίτη Πάντζαρη: τσέλο
Παναγιώτης Φέτσης: μπάσο, φωνές
Νίκος Σολωμός: βιολί

Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτούς και να ακούσετε τα κομμάτια τους στη σελίδα τους http://www.emptyframe.net/

Αμέσως μετά το live και παρά την κούραση εκείνης της ώρας, κλέψαμε λίγο από το χρόνο των παιδιών για να τους κάνουμε τις ερωτήσεις μας…

MusicCorner: Απόψε παίξατε για πρώτη φορά στο Half Note. Πως ήταν αυτή η εμπειρία;
Empty Frame: Περάσαμε πάρα πολύ καλά. Ο κόσμος πέρασε όμορφα, υπήρξε ανταπόκριση με το κοινό ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος, και το ευχαριστηθήκαμε όλοι μας.

ΜusicCorner: Έχετε προγραμματισμένη κάποια άλλη εμφάνιση άμεσα;
Empty Frame: Θα παίξουμε στο Indie Free Festival το Σάββατο 29/10 στο Πεδίον του Άρεως και από εκεί και πέρα υπάρχουν διάφορα στα σκαριά!

MusicCorner: Οι συναυλίες μέχρι στιγμής ήταν ο τρόπος με τον οποίο το κοινό σας μπορούσε να έρθει να σας δει. Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε σε πιο μόνιμο πρόγραμμα, σε κάποιο μαγαζί ίσως;
Empty Frame: Δε νομίζω, το μόνιμο πρόγραμμα παραπέμπει και αλλού! Εμείς, να ΄μαστε καλά, αγαπάμε τις συναυλίες και γι’ αυτό κάνουμε αρκετά συχνά, συνήθως μία το μήνα ή το δίμηνο. Κάτι πιο μόνιμο δε νομίζω ότι έχει ειπωθεί ποτέ. Η μουσική αυτού του είδους, χάνει και λίγο τη μαγεία της, αν θες. Δε θέλουμε να μπούμε στη διαδικασία της ρουτίνας, τώρα όποτε έχουμε live το περιμένουμε με ανυπομονησία.

MusicCorner: Ακούσαμε και αρκετά καινούρια κομμάτια. Ετοιμάζετε τη νέα σας δουλειά;
Empty Frame: Το υλικό υπάρχει, ήδη έχουμε αρκετά κομμάτια. Τα διαδικαστικά κινούνται λίγο πιο αργά λόγω της κατάστασης που επικρατεί, αλλά το ίδιο είχε συμβεί και με τον πρώτο δίσκο.

MusicCorner: Παραμένετε στο ίδιο στυλ «παντρέματος» κλασσικών και ηλεκτρικών ήχων;
Empty Frame: Ναι, εξάλλου έτσι ξεκινήσαμε από την πρώτη πρόβα, με τα έγχορδα σα βασικό όργανο και όχι session.

MusicCorner: Έχετε συμμετάσχει σε αρκετά φεστιβάλ κοινωνικού περιεχομένου. Θεωρείτε πως ο καλλιτέχνης δίνει το κοινωνικό/πολιτικό στίγμα του μέσω της μουσικής του ή πρέπει να αρθρώνει και λόγο ανεξάρτητα από αυτή;
Empty Frame: Και τα δύο γίνονται. Όσον αφορά εμάς, αν μας καλέσουν σε κάποιο φεστιβάλ με το οποίο συμφωνούμε, φυσικά και θα συμμετάσχουμε. Όπως έγινε πέρυσι με το Φεστιβάλ Διαφορετικότητας. Δεν έχουμε παίξει σε κομματικό φεστιβάλ και δε δηλώνουμε το πολιτικό κομμάτι της μπάντας άμεσα αλλά μέσα από τους στίχους μας. Από εκεί και πέρα σ’ ένα φεστιβάλ πέραν ότι μας δίνεται η ευκαιρία να παίξουμε και με άλλες μπάντες, που μας αρέσει πολύ, μας ακούει κι άλλος κόσμος ο οποίος πριν μπορεί να μη μας ήξερε.