«Πάμε κόντρα στη σοβαροφάνεια της εποχής!»…
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Πέννυ Ζαμπούκα
Φωτογράφηση: Ιωάννα Γκόγκου
Music Corner – 18/7/2012
Οι Opera Chaotique είναι ένα ιδιαίτερο ντουέτο, εντός και εκτός σκηνής. Εδώ και περίπου ένα χρόνο έχουν βαλθεί να ταράξουν τα νερά της εγχώριας μουσικής σκηνής, δημιουργώντας ένα νέο είδος συνδυάζοντας musicals, όπερα, jazz και blues μελωδίες, ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια με πρόζα και χιούμορ συστήνοντας στο κοινό γνώριμες κλασικές μελωδίες αλλά και προσωποποιημένους ήρωες και ηρωίδες όπως η Κάρμεν, η Τόσκα, ο Figaro, ο Don Juan, ο Mac the Knife και άλλοι… Τους συναντήσαμε στο καφέ της Τεχνόπολης με αφορμή την επικείμενη συναυλία τους την Πέμπτη 19 Ιουλίου στο Badminton. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ήθελα να τσεκάρω αν κυκλοφορούν με …ημίψηλα και στην καθημερινότητά τους, όπως στις εμφανίσεις τους στη σκηνή.
Πρώτος έφτασε ο mr Tenorman, ο οποίος έβγαλε το ημίψηλό του, και, όπως βλέπαμε στα κόμιξ, με μια επιδέξια κίνηση το έκανε ευθύ σα χαλκομανία και το έχωσε μέσα σε μια πολύ μικρή τσάντα (!). Αργότερα μου είπε ότι πρόκειται για ένα αυθεντικό βιντάζ καπέλο του 1900! Ο Voodoo Drummer έφτασε αμέσως μετά, και άρχισε να συνομιλεί …με νοήματα με τον Tenorman, όπως ακριβώς και επί σκηνής! Εκεί όμως που νόμιζα ότι το παραμύθι του θεατρικού τους καμπαρέ συνεχίζεται και εκτός σκηνής κάθισαν δίπλα μου και παράγγειλαν freddo, οπότε με επανέφεραν στην πραγματικότητα!
MusicCorner: Πως γνωριστήκατε τελικά εσείς οι δύο;
Opera Chaotique: (Απαντά ο Tenorman): Τον προπερασμένο αιώνα, έπαιζα στο Φάντασμα της Όπερας και ο Voodoo Drummer στην ορχήστρα. Η παράσταση είχε στεφθεί με απόλυτη …αποτυχία! Έτσι, αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε τους OPERA CHAOTIQUE για να γνωρίσουμε την επιτυχία ανά τον κόσμο!
MusicCorner:Τι ακριβώς είναι η OPERA CHAOTIQUE; Ένα λαϊκό θέαμα; Μια όπερα για πολύ κόσμο;
Opera Chaotique: Είναι μια μίξη όλων αυτών που αγαπάμε. Η όπερα, όπως και η Jazz είναι δύο είδη δύσκολα, ειδικά για την χώρα μας. Εμείς μέσα από το χιούμορ και την πρόζα προσπαθούμε να τα συστήσουμε σε ένα ευρύτερο κοινό. Δεν απευθυνόμαστε αποκλειστικά σε όποιον αγαπάει την όπερα, ο οποίος μπορεί να πάει στη λυρική ή στο Ηρώδειο να την ακούσει. Απευθυνόμαστε κυρίως στον κόσμο που δε γνωρίζει από όπερα, αλλά θέλει να μάθει. Μέσα από την πρόζα και τα θεατρικά στοιχεία της παράστασης, την απενοχοποίηση του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού, καθώς και την κατάργηση της σοβαροφάνειας προσπαθούμε να φέρουμε πιο κοντά το κοινό σε αυτά τα είδη που αγαπάμε, όπως η όπερα και η Jazz για παράδειγμα. Και φυσικά έχουμε εντάξει και ροκ στοιχεία αλλά και πιο φαινομενικά αταίριαστες μουσικές, όπως αυτές των παραδοσιακών δημοτικών τραγουδιών.
MusicCorner: Για ποιο λόγο δημιουργείτε ιστορίες με ήρωες συγγραφείς, ονόματα από όπερες, μυθικούς πρωταγωνιστές βιβλίων;
Opera Chaotique: Γιατί αυτός είναι ο κόσμος μας. Θέλαμε να φτιάξουμε μια παράσταση εντάσσοντας στοιχεία από ότι αγαπάμε και να προσπαθήσουμε να το συστήσουμε στον κόσμο.
MusicCorner: Και το κοινό πως αντιδρά; Τους είναι γνωστά αυτά τα ονόματα;
Opera Chaotique: Όχι σε όλους. Για παράδειγμα, έχει έρθει πολύς κόσμος μετά την παράσταση να μας πει ότι σταθήκαμε η αφορμή να αγοράσει κάποιο βιβλίο του Μπουκόφσκι και έτσι να τον «γνωρίσει». Αυτό είναι κάτι που μας χαροποιεί πολύ φυσικά. Το ίδιο κάνουμε και με γνώριμα κομμάτια που παίζουμε, κομμάτια που τα έχει ακούσει κάποιος σε μια διαφήμιση ή ταινία αλλά δεν ξέρει τίποτα περισσότρο για αυτά. ‘Η για συνθέτες, όπως ο kurt Weill ή το τραγούδι Mac the knife. Σχεδόν όλοι τα έχουμε ακούσει κάπου και μας αρέσουν, αλλά οι περισσότεροι δε γνωρίζουμε ούτε τον τίτλο ούτε το συνθέτη.
MusicCorner: Γενικά το χιούμορ έχει μεγάλη βαρύτητα στην παράσταση. Αλληλοσαρκάζεστε, κάνετε πλάκα με το κοινό, γενικά υπάρχει μια διαδραστικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια. Δε φοβόσαστε μήπως κατηγορηθείτε ότι δεν αντιμετωπίζετε την όπερα με τη σοβαρότητα που της αρμόζει;
Opera Chaotique: Ακριβώς επειδή όλα τα είδη που εμπεριέχονται στην παράσταση τα αγαπάμε πολύ, γι’ αυτό ακριβώς τα αντιμετωπίζουμε με τη δέουσα σοβαρότητα. Το χιούμορ είναι απλά το μέσο για να νιώσει το κοινό οικεία και να συνδεθεί με αυτά. Όμως κανείς δε μπορεί να μας κατηγορήσει ότι τα αντιμετωπίζουμε με ελαφρότητα. Με μια χαλαρή διάθεση ναι. Αλλά ταυτόχρονα με τον απαιτούμενο σεβασμό και προσήλωση. Απλά πάμε κόντρα στη σοβαροφάνεια της εποχής. Για παράδειγμα, η Κάρμεν είναι ίσως η πιο λαϊκή όπερα. Είναι υπέροχη μουσική, αλλά δεν είναι δύσκολη. Δε καταλαβαίνουμε γιατί μέσα από τα τρικς που χρησιμοποιούμε στην παράσταση (την παρουσιάζουν ως μια μοιραία γυναίκα που έχει ξετρελάνει, μεταξύ άλλων, το Don Juan) να μη γίνει ευρύτερα γνωστή σε ένα πιο μαζικό κοινό; Ας μη ξεχνάμε άλλωστε πως στην εποχή τους οι όπερες ήταν η μουσική της εποχής, και ο κόσμος πήγαινε μαζικά να τις ακούσει.
MusicCorner: Μετά το Badminton έχετε τέλη Ιουλίου τη συναυλία στο Sani Festival. Γενικά κάνετε αρκετές εμφανίσεις στην επαρχία. Πως αντιδρά ο κόσμος; Είναι εξοικειωμένος με αυτό το νέο είδος;
Opera Chaotique: Tην αγαπάμε την επαρχία και επιδιώκουμε να πάμε όποτε μας καλούν. Είναι σημαντικό να φτάνει εκεί και ένα άλλο είδος μουσικής. Από τις συναυλίες που κάναμε σίγουρα ξεχωρίζουμε εκείνες της Λάρισας. Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που γυρίσανε από το εξωτερικό και κάνουν προσπάθειες να ανεβάσουν το επίπεδο της πόλης. Μάλιστα κάθε χρόνο ανεβάζουν μια όπερα (σ.σ. ο Tenorman έχει συμμετάσχει στο παρελθόν). Όσον αφορά το επετειακό Φεστιβάλ Σάνης για τα 20 χρόνια του, είμαστε πολύ χαρούμενοι που μας επέλεξαν να παίξουμε ανάμεσα σε τόσα μεγάλα ονόματα, ελληνικά και ξένα.
MusicCorner:Και με το εξωτερικό τι γίνεται;
Opera Chaotique: Παίξαμε πέρυσι στο Βερολίνο, από Μάιο μέχρι Ιούλιο. Επίσης έχουμε παίξει στη Βαρκελώνη, στο Βουκουρέστι, στο Βελιγράδι και από Σεπτέμβρη θα παίζουμε σε ένα μαγαζί στο Παρίσι.
MusicCorner: Ισχύει ότι ο voodoo drummer έπαιζε με μια μπάντα στη Νέα Ορλεάνη; Πως είναι τα πράγματα εκεί; Όλοι πιστεύουν στο voodoo–hoodoo;
Opera Chaotique: Ναι. Έπαιζα το 2009 New Orleans’ jazz με μια ντόπια μπάντα. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Εκεί οι περισσότεροι πιστεύουν στον καθολικισμό και στο voodoo-hoodoo, δηλαδή στις δυνάμεις της φύσης. Τα υπόλοιπα που βλέπουμε σε ταινίες με κούκλες κλπ είναι κυρίως τουριστικά.
MusicCorner: Το πρώτο σας cd κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό σε αρκετά προσιτή τιμή. Ισχύει ότι πωλείται και σε ένα δισκοπωλείο στη Νέα Ορλεάνη; Και πόσο διαφορετικό είναι από το στυλ της παράστασης;
Opera Chaotique: Το cd κυκλοφόρησε από την εταιρεία Hidden track και πωλείται στα δισκοπωλεία, στις συναυλίες μας φυσικά, μέσω διαδικτύου και στη Νέα Ορλεάνη. Όσον αφορά το ύφος του τώρα, ναι, είναι πιο «σκοτεινό». Δεν είναι ένα εύπεπτο άκουσμα. Επίτηδες δεν βάλαμε ένα mainstream κομμάτι, κάτι σε beat ρυθμούς που να είναι πιο «πιασιάρικο» και να γίνει εύκολα γνωστό. Θέλαμε να κάνουμε μια δουλειά όπως τη θέλαμε εμείς, χωρίς παραχωρήσεις και ευκολίες.
MusicCorner:Πιστεύετε ότι ο πολιτισμός περνάει κρίση στις μέρες μας;
Opera Chaotique: Δηλαδή εσείς δε το πιστεύετε; Βασικά νομίζουμε ότι η πολιτισμική κρίση προϋπήρχε της τωρινής. Και δεν πιστεύουμε ούτε και στο ότι τώρα είναι καιρός για ευκαιρίες. Ποτέ δε υπήρχε χώρος για πλουραλισμό μουσικών ειδών. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να ανακαλύψει έναν νέο καλλιτέχνη και αυτό φαίνεται σε όλους τους τομείς του πολιτισμού. Προσέξτε για παράδειγμα ποιοι προβάλλονται από τα Μέσα. Εδώ και 20 χρόνια είναι οι ίδιοι. Αλλά και στη μουσική, όλα είναι θέμα μόδας. Έγινε μόδα ξαφνικά η rap για παράδειγμα. Ξεπετάχτηκαν άπειρες μπάντες τέτοιου είδους. Μετά ακολούθησε το swing. Ξαφνικά γεμίσαμε μπάντες που παίζουν swing. Και φυσικά αυτό από μόνο του δεν είναι αρνητικό. Αυτό που είναι αξιοπερίεργο όμως είναι ότι όταν περάσει η μουσική μόδα αυτές οι μπάντες εξαφανίζονται, για να δώσουν τη σκυτάλη στο επόμενο «μοδάτο» είδος.
MusicCorner: Υπάρχει (μουσική) ελπίδα;
Opera Chaotique: Φυσικά. Πάντα θα υπάρχει ελπίδα. Το ίντερνετ για παράδειγμα, είναι ένα μέσον που σου επιτρέπει να βρεις το κοινό σου χωρίς μεσάζοντες. Γιατί ο κάθε καλλιτέχνης δε μπορεί να αρέσει σε όλους. Το θέμα είναι να βρεις το κοινό σου και το στίγμα σου. Εμείς για παράδειγμα, επιλέξαμε να αφοσιωθούμε σε αυτό που ξεκινήσαμε. Δε τρέχουμε σε νυχτερινά μαγαζιά για έξτρα νυχτοκάματο. Οφείλεις να είσαι υπεύθυνος απέναντι στο όνειρο σου. Ο Charles Parker για παράδειγμα, για να γίνει ο Charles Parker δε συμβιβάστηκε. Έψαχνε να βρει την καλύτερη μπάντα κάθε φορά για να παίξει μαζί της και να γίνει καλύτερος. Αυτό είναι το κλειδί: Να έχεις ένα ξεκάθαρο στόχο και να τον ακολουθείς χωρίς εκπτώσεις κάθε φορά…
——————-
——————-
*** Ευχαριστούμε τη Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων για την άψογη φιλοξενία…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…