9/12/2013
Γράφει η Εύα Μάρου
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
Το Γυάλινο Upstage επί της Λεωφόρου Συγγρού 143 υποδέχτηκε την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου δύο παλιούς συμμαθητές. Σκοπός συνάντησης: Μουσικό ντουέτο και όχι σχολικές αναμνήσεις. Το δίδαγμα: Ο Κώστας Λεμονίδης με τη Βάντα Πιέρρη μας απέδειξαν πως μπορείς να κάνεις το όνειρό σου πραγματικό, πως δεν υπάρχουν εμπόδια και πως η οικογένεια δεν αποτελεί ένα από αυτά. Αντιθέτως, στέκεται αιτία και θεμέλιο για να προχωρήσεις μπροστά με θάρρος και αισιοδοξία. Πριν, όμως, ανέβουν στον πίνακα… στην σκηνή, συγνώμη, τους εξετάσαμε! Ας μελετήσουμε, λοιπόν, τα γραπτά τους!
Music Corner: Μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια για το σημερινό live;
Κώστας Λεμονίδης: Θα παίξουμε τραγούδια από προσωπικές δουλειές και των δυο μας, κυρίως από τους πιο πρόσφατους δίσκους, «Βαντοφηλοσοφήματα» της Βάντας και «Εμμανουηλίδου 13» του δικού μου και αρκετά covers που τα αλλάζουμε τελείως από την πρωτότυπη μορφή τους με ένα δικό μας τρόπο.
Music Corner: Γνωρίζουμε πως είστε συμμαθητές. Δεν γνωρίζουμε, όμως, αν ήσασταν μαζί και σε κάποιο συγκρότημα τότε.
Κώστας Λεμονίδης: Η αλήθεια είναι πως η Βάντα ερχόταν και μας θαύμαζε όταν κάναμε πρόβες στο σχολείο.
Βάντα Πιέρρη: Όμως, όχι δεν ήμασταν σε κάποιο συγκρότημα και δεν είχα καν φανταστεί τότε ότι θα με πήγαινε η ζωή μου προς τα κει. Προσπαθούσα να παίξω drums γιατί ήμουν καψούρα με τον drummer ενός άλλου συγκροτήματος. Είχα πάρει μπαγκέτες και πήγαινα παντού με αυτές.
Music Corner: Θέλετε να μας πείτε τι είναι το κουτί που βρίσκει κανείς στο official site σας; Ποιο είναι για εσάς το πιο σημαντικό συστατικό του κουτιού; (http://www.costaslemonidis.gr/index.php)
Κώστας Λεμονίδης: Κάποτε είχα σκεφτεί πως είμαστε σαν τις παλιές μπάμπουσκες, που τις ανοίγεις και βρίσκεις και μία μικρότερη ακόμα μέσα. Έτσι, σκέφτηκα ότι περιέχουμε πολλά μικρά κουτάκια που έχουν διάφορα κομμάτια του εαυτού μας ή διάφορους εαυτούς μας. Αυτό με τον καιρό και τις εμπειρίες όμως αλλάζει. Δηλαδή, τώρα είναι τα παιδιά μου. Τότε ήταν η ελευθερία μου.
Music Corner: Πώς προκύπτουν οι τόσο ιδιαίτεροι τίτλοι των δίσκων σας;
Κώστας Λεμονίδης: Όσον αφορά τον πρώτο μου δίσκο με τίτλο «Κάπως αμήχανα» δεν βγήκε καθόλου βάσει σχεδίου αλλά τελείως συμπτωματικά. Είχα φτάσει με την κόπια στη δισκογραφική χωρίς να έχω στο κεφάλι μου ότι τώρα εκδίδεται. Και μου λένε: «Τι τίτλο βάζουμε;» και σάστισα! Το πρώτο που σκέφτηκα εκείνη την ώρα ήταν πώς αισθάνομαι εκείνη τη στιγμή. Και έτσι βγήκε το «Κάπως αμήχανα». Ο «Σταθμός 2ος» είχε να κάνει με το ότι χαζολογούσα σε κάποιο σταθμό τρένου και είχα κάνει κάποια φωτογράφηση για το εξώφυλλο και έτσι μου ήρθε η ιδέα για το σταθμό. Το «Εμμανουηλίδου 13» ήταν ο δρόμος που μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη.
Music Corner: Είστε από τις περιπτώσεις που μια γυναίκα συνδυάζει το καλλιτεχνικό κομμάτι και την οικογένεια. Πώς τα καταφέρνετε; Αντιμετωπίζετε εμπόδια;
Βάντα Πιέρρη: Κατ’ αρχήν, αν δεν ήταν τόσο υποστηρικτικός ο άντρας μου και πατέρας των παιδιών μου, δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να φτάσω εδώ που έχω φτάσει. Φαντάζομαι τα πάντα γίνονται, αν το θέλει κάποιος πάρα πολύ. Αλλά εγώ βρήκα πραγματική στήριξη και βοήθεια και έτσι προχωρούσα.
Κώστας Λεμονίδης: Αν έχεις οικογένεια και δεν έχεις υποστήριξη από το σπίτι δε γίνεται. Kαι η υπομονή των παιδιών είναι πραγματικά σημαντική.
Βάντα Πιέρρη: Είναι ωραίο μάλιστα όταν τα παιδιά δεν είναι μωρά, μπορούν να παρακολουθήσουν την όλη ιστορία και είναι και αυτά μέσα και έξω από το στούντιο. Σε ένα από τα τραγούδια μου τραγουδάνε και εκείνα. Έτσι, το νιώθουν λίγο παραπάνω και καμιά φορά κάνουν πιο πολλή υπομονή απ’ ότι θα έκαναν υπό άλλες συνθήκες. Όπως ας πούμε, πριν πάω να γράψω τα φωνητικά στο CD, είχα συνέχεια στο αυτοκίνητο το δισκάκι που είχε τη μουσική χωρίς τα λόγια και ήταν η ώρα που έβρισκα να κάνω λίγο πρόβα πριν πάω να τραγουδήσω. Τα κακόμοιρα τραβούσαν τα μαλλιά τους. «Πάλι; Όχι πάλι. Δεν μπορώ να το ακούσω ξανά» έλεγαν.
Κώστας Λεμονίδης: Υπάρχουν φορές που ετοιμάζεσαι να πας για πρόβα και τυχαίνει να έχει λίγο πυρετό και λες τώρα να φύγω, πώς θα γίνει; Νιώθεις ενοχές.
Βάντα Πιέρρη: Πάντως, αν δεν υπήρχαν τα παιδιά, δεν ξέρω τι θα είχε συμβεί. Γιατί αφορμή στάθηκε ότι βρέθηκα κλεισμένη πολύ στο σπίτι ένα διάστημα. Eίχα άχτι πάντα να μάθω να παίζω κιθάρα και τρελή αγάπη να μάθω μουσική. Αφού είμαι που είμαι σπίτι πολλές ώρες, είπα, ας πάρω μια κιθάρα να αρχίσω να τους τραγουδάω τραγουδάκια.
Music Corner: Έχετε κάνει και άλλες σπουδές άσχετες με την μουσική. Πώς αποφασίσατε να αλλάξετε κατεύθυνση;
Βάντα Πιέρρη: Αυτό αποφάσισε για μένα. Αν σου μπει το μικρόβιο είναι ανίατη η ασθένεια. Πρέπει να το κάνεις.
Music Corner: Είστε υπεύθυνη για ερμηνεία, στίχο, σύνθεση. Θεωρείτε ότι είναι δύσκολο έργο;
Βάντα Πιέρρη: Δεν το ένιωσα ποτέ δύσκολο. Δεν το παρακολούθησα πώς έγινε. Εντελώς αθώα, χωρίς άγχος και σκέψη. Απλά βγαίνανε. Βγήκε το πρώτο και λέω : «Ωπ! Τι είναι αυτό;» Και ξαφνικά ένα δεύτερο και ένα τρίτο. Και δεν υπήρχε στο μυαλό μου η περίπτωση να κάνω κάτι με αυτά τα κομμάτια.
Music Corner: Ήσασταν και στο συγκρότημα “Simon Bloom”. Πώς σας βοήθησε να φτάσετε εδώ;
Βάντα Πιέρρη: Έφαγα τις πρώτες κρυάδες στην σκηνή και ήταν πολύ πιο εύκολο γιατί έκανα απλά φωνητικά με την κολλητή μου. Ήμασταν οι δύο κολλητές πίσω από τα ηχεία που κανείς δεν άκουγε τι ακριβώς λέμε και τι κάνουμε, και αν τραγουδάμε ολόσωστα ή όχι. Ήταν πολύ πιο χαλαρή και εύκολη η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με αυτό που γίνεται τώρα. Αλλά όπως και να ’ναι ήταν οι πρώτες κρυάδες. Ήταν η αρχή του ονείρου που γίνεται πραγματικότητα.
Music Corner: Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας και καλή συνέχεια!
Κώστας Λεμονίδης: Και εγώ με την σειρά μου ευχαριστώ πολύ το Music Corner που ήταν εδώ αλλά και για την συνεχή στήριξη.
Τελικά, δεν ήταν καθόλου αδιάβαστοι. Ίσως να φταίει το «Δωδεκάθεο» που μας τραγούδησε η Βάντα και μας δημιούργησε μια ζεστή και αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα. Και ο Κώστας με τη σειρά του μας δήλωσε πως «Είμαι εδώ» και άρχισε σιγά σιγά να σπάει ο πάγος και ευτυχώς δηλαδή, μιας και το κρύο ήταν ανυπόφορο! Το πρόγραμμα περιελάμβανε ελληνικά αλλά και ξένα κομμάτια. Αυτό που ξεχώρισε και το έκανε ιδιαίτερο ήταν η ένταση των τραγουδιστών. Ένιωθες αυτό που ένιωθαν. Αγάπη, χαρά αλλά και απλότητα. Σαν να ήταν μόνοι τους και να έδιναν ρεσιτάλ. Με κέφι και χορό απέδιδαν τους στίχους των τραγουδιών. Σαν μια «Νυχτερινή εκπομπή» όπως την ερμήνευσε η Αφροδίτη Μάνου και η Βάντα εκείνο το βράδυ. «Βαντοφιλοσοφήματα», “You ’re no good”, “Have you ever seen the rain” μας είπε η Βάντα «Άσωτος υιός», «Βάζω μπρος», “Do it again” ο Κώστας. Το πάθος τους για τη μουσική επιβεβαιωνόταν συνεχώς. Για κάθε κομμάτι είχαν μια ιστορία να μας πουν. «Ο άλλος σου εαυτός» εκφράζει μια διχασμένη προσωπικότητα, είναι ένα τραγούδι του κακού εαυτού μας δήλωσε ο Κώστας. Το πρώτο μέρος έκλεισε με τον Κώστα να μας τραγουδά το “Come together”, μιας και όπως μας είπε ο Δεκέμβρης είναι ο μήνας που έφυγε ο John Lennon.
Με το «Καρφί» άνοιξε η Βάντα το δεύτερο μέρος, που εκφράζει μια λυπητερή ιστορία, ένα αντίο. Συνέχισε με το «Παντοτινά δικός σου». Ένα πρωί μας περιέγραψε καθώς περιηγούνταν στο facebook έλαβε ένα μήνυμα από τον Κώστα που έγραφε απλώς τον τίτλο του τραγουδιού και αμέσως μετά το link του τραγουδιού και της ζητούσε να το ερμηνεύσει. Στην αρχή παρεξήγησε τα λόγια του μας είπε αλλά σύντομα η παρεξήγηση λύθηκε. Το «Βιβλίο» του Κώστα δε μιλά για ιστορία και πολέμους αλλά για πόνο, δάκρυα και χωρισμό. Τελικά, όμως, φύγαμε με ευχάριστη διάθεση αφού επακολούθησε το “Knocking on heaven ’s door” σε μια εκτέλεση τελείως διαφορετική από την αρχική και το “Brown eyed girl” που τραγουδούσαμε ακόμα και αφού φύγαμε. Τέλος, έλαβαν χώρα και οι ευχαριστίες προς τα υπόλοιπα μέλη που με τη σειρά τους έδειχναν πολλή αγάπη για τη μουσική και ζούσαν την στιγμή. Περικλής Χατζής: μπάσο, Πάνος Ανδρέου: τύμπανα, Εύη Μαυρίδου: πλήκτρα.
Έλεγχος Προόδου: Ο Κώστας Λεμονίδης και η Βάντα Πιέρρη μας χάρισαν μια όμορφη, ζεστή βραδιά με μουσικά ακούσματα που μας ταξίδεψαν και μας έφεραν στο νου αναμνήσεις. Μας θύμισαν πως τίποτα δεν είναι αδύνατο και πως αξίζει να έχεις όνειρα. Ο καθένας διαμορφώνει το κουτί του και επιλέγει πώς θα ζήσει! Άριστα, λοιπόν!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…