25/7/2014
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Η αντικατάσταση της τελευταίας στιγμής μας έπιασε απροετοίμαστους, αλλά η υπόσχεση για μια μοναδική βραδιά με τον Μάριο Φραγκούλη και την Έλλη Πασπαλά, δεν μας άφησε περιθώριο να το σκεφτούμε δεύτερη φορά πριν κατηφορίσουμε για τον Πειραιά.
Αρκετά νωρίτερα από την προγραμματισμένη έναρξη, παρκάραμε στα στενά του Προφήτη Ηλία και κατευθυνθήκαμε αργά, μέχρι να συνηθίσουμε τη ζέστη και την υγρασία, στην είσοδο του θεάτρου. Η έκπληξή μας ήταν μεγάλη όταν, φτάνοντας στο Βεάκειο, αντικρίσαμε μια πολύ μεγάλη ουρά. Μια ώρα πριν την παράσταση και ο κόσμος είχε συρρεύσει και περίμενε υπομονετικά να ανοίξουν οι πόρτες. Πήραμε τις προσκλήσεις μας, μπήκαμε στη σειρά και δέκα λεπτά αργότερα καθόμασταν στις κερκίδες.
Ο κόσμος, κάθε ηλικίας, γέμιζε με ταχύτητα τον χώρο και σύντομα οι μόνες κενές θέσεις που ξεχώριζαν ήταν αυτές που κατέλαβαν λίγο αργότερα η Ροζίτα Σώκου, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, η performer Σία Κοσκινά με τον Μαυρίκιο Μαυρικίου, ο δημοσιογράφος Γιώργος Σαραντάκος καθώς και πολιτευτές και υποψήφιοι δήμαρχοι.
Τα φώτα χαμηλώνουν, οι μουσικοί παίρνουν τις θέσεις τους στη σκηνή και ξεκινάνε μια εισαγωγή που προσπαθούμε να καταλάβουμε ποια είναι, χωρίς επιτυχία. Οι ενορχηστρώσεις του David Lynch μας μπερδεύουν. Η Έλλη Πασπαλά και ο Μάριος Φραγκούλης εμφανίζονται στη σκηνή εν μέσω χειροκροτημάτων και ξεκινάνε την ερμηνεία τους με «Το μαγικό χαλί» του Μάνου Χατζιδάκι. Οι δυο σπουδαίοι καλλιτέχνες μας καλωσόρισαν, παρουσίασαν τους μουσικούς τους και συνέχισαν το πρόγραμμα με το «Νύχτες μαγικές» του Βασίλη Τσιτσάνη, όπως αυτή που μας περίμενε αυτή τη βραδιά.
Το πρώτο μέρος συνεχίστηκε με συνθέσεις Τσιτσάνη, Χατζιδάκι, Πλέσσα, Ξαρχάκου, Μώραλη, σε τραγούδια μοναδικά που ερμήνευσαν για τον ελληνικό κινηματογράφο σπουδαίου καλλιτέχνες όπως οι Φλέρυ Νταντωνάκη, Δημήτρης Χορν, Τζένη Καρέζη, Γιάννης Βογιατζής, Ρένα Βλαχοπούλου, Αλίκη Βουγιουκλάκη, ακόμα κα η Sophia Loren, με κορυφαία στιγμή την a capella εκτέλεση του «Τ’ αστέρι του βοριά» από τους δύο καλλιτέχνες. Τραγούδια αγαπημένα, που ξυπνούν μνήμες και αναμνήσεις, που, πολλές φορές, δίνουν έναν μελαγχολικό τόνο. Κι αυτός, όμως, εξαφανίστηκε στο τέλος του πρώτου μέρους με το «Σαν ξημερώνει Κυριακή».
Με την έναρξη του δεύτερου μέρους διαπιστώσαμε, με μεγάλη χαρά, ότι τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν αρκετές φορές στον ήχο, είχαν εξαλειφθεί και θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τη συνέχεια χωρίς «παραφωνίες». «Ήταν του Μάη το πρόσωπο», μια σύνθεση του Χατζιδάκι σε στίχους Γκάτσου ήταν η επιλογή των καλλιτεχνών για το άνοιγμα του δεύτερου μέρους. Ένα δεύτερο μέρος που κύλησε πολύ πιο «ομαλά», ενώ οι δύο καλλιτέχνες, απαλλαγμένοι από τα προβλήματα του ήχου, «απελευθερώθηκαν» πάνω στη σκηνή και ερμήνευσαν πολύ πιο «ζωντανά» το ρεπερτόριο που είχαν επιλέξει, εμπλουτίζοντας και σκηνικά το πρόγραμμα.
Εξίσου υπέροχα τραγούδια, με το κοινό να συμμετέχει πιο ενεργά, καθ’ υπόδειξιν των καλλιτεχνών, που έδιναν «χώρο» στον κόσμο να εκφραστεί τραγουδώντας μαζί τους. Η μεστή φωνή της Έλλης Πασπαλά και η βελούδινη χροιά του Μάριου Φραγκούλη, έκαναν ακόμα και τις κερκίδες να …ραγίσουν σε τραγούδια νοσταλγικά, που μας θυμίζουν παλιές, καλές, ανέμελες εποχές. Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος και του δεύτερου μέρους με τον «Γλάρο». Οι δύο ερμηνευτές παρουσίασαν ξανά τους μουσικούς τους και από εκεί και μετά ξεκίνησε το «πάρτι». Ένα πλήρες τρίτο μέρος που διήρκησε σχεδόν μισή ώρα, με το κοινό να χειροκροτεί, να απαιτεί «κι άλλο», και να έχει κατακλύσει τον χώρο μπροστά στη σκηνή, όρθιο και τους δύο καλλιτέχνες να ερμηνεύουν με περίσσιο κέφι και όρεξη χαιρετώντας από κοντά τον κόσμο.
«Το φεγγάρι είναι κόκκινο», «Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα», «Στρώσε το στρώμα σου», «Η αγάπη θέλει δύο», «Πες μου μια λέξη», «Τα παιδιά του Πειραιά» (Βεάκειο γαρ), «Υπομονή», «Άσπρη μέρα και για μας», οι δύο ερμηνευτές και η μπάντα τους ήταν προετοιμασμένοι καλά για ένα τρίτο μέρος στο οποίο ακούστηκαν συνθέσεις των Καλδάρα, Μαμαγκάκη, Μπιθικώτση, που «έλειψαν» από το κυρίως σώμα της συναυλίας και πρόσφεραν ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση στο κοινό που επέμενε, εις μάτην πια, για «ένα ακόμα».
Αν θελήσουμε να «συμπυκνώσουμε» σε λίγες λέξεις αυτό που ζήσαμε στο Βεάκειο, θα λέγαμε αβίαστα ότι η παράσταση του Μάριου Φραγκούλη και της Έλλης Πασπαλά ήταν από τις καλύτερες που έχουμε παρακολουθήσει τον τελευταίο καιρό. Η εγνωσμένη ποιότητα των δύο καλλιτεχνών απεδείχθη για μια ακόμα φορά επί σκηνής, παρά τα αρχικά προβλήματα στον ήχο, ενώ η αγάπη του κοινού και η απαίτηση για ακόμα περισσότερα τραγούδια μετά το τέλος, μας πήγε πολλά χρόνια πίσω.
Η επιλογή των κομματιών κάλυψε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού κινηματογράφου, με τραγούδια απαιτήσεων από τους ερμηνευτές και σ’ αυτό το σημείο διαφοροποιήθηκε σημαντικά, και ποιοτικά, από άλλες παραστάσεις με θέμα τον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ οι ευφάνταστες ενορχηστρώσεις του David Lynch κατάφεραν να προσδώσουν έναν πιο σύγχρονο, και πιο jazz, ήχο διατηρώντας απόλυτα τις μελωδίες και μας χάρισε μια μαγική καλοκαιρινή βραδιά, απ’ αυτές που δύσκολα ξεχνιούνται με τόσο εξαιρετικές ερμηνείες.
Με το Βεάκειο να αδειάζει, κατεβήκαμε στα παρασκήνια να συγχαρούμε τους ερμηνευτές και να μιλήσουμε για τη μαγική συναυλία που μας χάρισαν.
Music Corner: Συγχαρητήρια για την παράσταση. Με εξέπληξε κάπως η συνεργασία αυτή, και μάλιστα με ένα ρεπερτόριο που κινήθηκε σε άλλα επίπεδα, σε σχέση με άλλες παραστάσεις με το ίδιο κεντρικό θέμα. Πώς βλέπετε αυτή τη συνεργασία, πως κυλάει;
Έλλη Πασπαλά: Όπως βλέπετε κυλάει πάρα πολύ όμορφα, με πολύ ωραία συμμετοχή του κόσμου,. Τα τραγούδια είναι πολύ γνωστά και αγαπημένα και το κοινό χαίρεται να τα ακούει και μάλιστα με τις πολύ ωραίες ενορχηστρώσεις του David. Όλοι μας μπήκαμε σ’ αυτήν την προετοιμασία με πολύ μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Σε όλη αυτή τη διαδικασία μας έκανε τρομερή εντύπωση το πόσο μας συγκινούν όλους αυτά τα τραγούδια, πόση σημασία έχει κάθε κομμάτι για τον καθέναν μας. Υπάρχει ένα προσωπικό δέσιμο όλων μας με κάθε τραγούδι, κι αυτό είναι κάτι που ανακαλύπταμε δουλεύοντας γι’ αυτές τις παραστάσεις. Κι αυτό το βλέπουμε και με τον κόσμο. Με την κρίση που περνάμε ο κόσμος έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ κι έχει ανάγκη ν’ ακούσει μια τρυφερή, ζεστή αγκαλιά.
Music Corner: Για μένα μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η ανταπόκριση του κοινού, που για πολλή ώρα επέμενε για encore. Είχα πολλά χρόνια να δω κάτι τέτοιο. Κι εσείς ανταποδώσατε στο έπακρο.
Έλλη Πασπαλά: Είναι πολύ συγκινητικό και για μας. Μας δίνει ικανοποίηση, γαλήνη, χαρά. Είναι τόσο σπουδαία όλα τα τραγούδια και έχουν σημαδευτεί από πολύ σπουδαίες ερμηνείες. Έχουν γίνει πολλές επανεκτελέσεις σε όλα τα κομμάτια αλλά νομίζω ότι και οι ενορχηστρώσεις του David που είχε την πρόθεση να διατηρήσει τις αρχικές μελωδίες και να το φέρει σε πιο σύγχρονα μέτρα, έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Music Corner: Η περιοδεία συνεχίζεται εκτός Αθηνών. Υπάρχουν σκέψεις για ένα «κλείσιμο» στην Αθήνα;
Έλλη Πασπαλά: Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στο πρόγραμμα, αλλά δε μπορούμε να το αποκλείσουμε.
Music Corner: Ευχαριστούμε πολύ, καλή συνέχεια.
Έλλη Πασπαλά: Κι εμείς ευχαριστούμε.
Μετά την Έλλη Πασπαλά, μιλήσαμε και με τον Μάριο Φραγκούλη.
Music Corner: Αφού σας συγχαρώ για την παράσταση, θα σταθώ στην ανταπόκριση του κοινού. Τέτοιο «μπιζάρισμα» για τόσην ώρα είχα πολλά χρόνια να δω. Η ανταπόκριση είναι τέτοια σε όλες σας τις συναυλίες μέχρι τώρα;
Μάριος Φραγκούλης: Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ανταπόκριση είναι πολύ συγκινητική για μας. Υπάρχει ένας τεράστιος θησαυρός, μια τεράστια κληρονομιά. Όλοι αυτοί οι μεγάλοι δημιουργοί, Κατσαρός, Πλέσσας, Μάνος, Μίκης, Ξαρχάκος, μας έχουν αφήσει πολύ σημαντικές δημιουργίες που γράφτηκαν στη «γειτονιά» μας, από τις πρώτες ταινίες, μέχρι σήμερα. Ο κόσμος έχει την ανάγκη να γελάσει, να τραγουδήσει, να κλάψει, να πει τον πόνο του, να χαρεί και να δώσει ο ένας στον άλλον μια νότα ελπίδας. Νομίζω ότι τα encore, επειδή είναι και μια στιγμή του κοινού, εκείνο είναι που επιλέγει, επί της ουσίας, τι θέλει ν’ ακούσει. Γι’ αυτό χαίρομαι πάρα πολύ.
Music Corner: Είναι πολύ σημαντικό, βέβαια. Το ρεπερτόριο που επιλέξατε δεν ήταν το «συνηθισμένο», αν μου επιτρέπεται, για συναυλίες με τέτοια θεματολογία.
Μάριος Φραγκούλης: Τα τραγούδια τα επιλέξαμε και με γνώμονα τις δικές μας προτιμήσεις. Κομμάτια που αγαπήσαμε οι ίδιοι, χωρίς να μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε μια «απλή» αναδρομή στον ελληνικό κινηματογράφο. Σίγουρα δεν μπορούν αν παραλειφθούν κάποια κομμάτια – σταθμός, αλλά προσπαθήσαμε να πούμε τραγούδια που αγαπήσαμε πρώτα απ’ όλα εμείς και τα τραγουδούσαμε από μικροί με τις παρέες μας.
Music Corner: Η περιοδεία σας βρίσκεται ακόμα στην αρχή και φεύγετε πλέον από την Αθήνα, ωστόσο έχετε σκεφτεί να δοθεί άλλη μια τελευταία παράσταση εδώ; Με τέτοια ανταπόκριση μήπως θα έπρεπε να το προγραμματίσετε;
Μάριος Φραγκούλης: Ναι, ίσως χρειάζεται κάτι ακόμα. Να μπορέσει ο κόσμος να έρθει να μας δει. Είναι δύσκολες οι εποχές και ίσως να είναι και μια αφιλοκερδής συναυλία. Δε λείπει το συναίσθημα, απλά το κοινό δυσκολεύεται και δεν έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις.
Music Corner: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, καλή συνέχεια.
Μάριος Φραγκούλης: Κι εμείς ευχαριστούμε.
Αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από τη συναυλία
——————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…