17/7/2014
Γράφει η Γιώτα Πριόνα
Φωτογράφηση: Κατερίνα Σαμαρτζή + official
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Πέμπτη βράδυ και ο πεζόδρομος μεταξύ Ακρόπολης και Θησείου έχει κατακλυστεί από κόσμο. Άνθρωποι όλων των ηλικιών φαίνονταν βιαστικοί, κινούμενοι προς την ίδια κατεύθυνση. Και αν προχωρούσες λίγο παραπέρα, ο λόγος της βιασύνης τους βρισκόταν μπροστά στα μάτια σου!
Για άλλη μια χρονιά το Ωδείο Ηρώδου Αττικού φιλοξενεί σπουδαίες παραστάσεις στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και πλημμυρίζει την Αθήνα με μουσικές και χρώματα. Το καλοκαιρινό βράδυ της Πέμπτης, ωστόσο, ήταν ιδιαίτερης σημασίας. Η Αθήνα «γιόρτασε» την Μελίνα Μερκούρη, σε μια παράσταση που θύμισε πτυχές μιας Ελλάδας ξεχασμένης. Με την φωνή της η Ελεωνόρα Ζουγανέλη έδωσε πνοή στα τραγούδια που ερμήνευσε καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας της η κορυφαία φυσιογνωμία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου.
Το φωτολουσμένο Ηρώδειο ήταν όπως αποδείχθηκε η ιδανική επιλογή για την μουσική παράσταση που επρόκειτο να φιλοξενήσει. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, απαστράπτουσα, καλωσόρισε το κοινό και ευθύς αμέσως το ταξίδι ξεκίνησε. Σύντροφοι και συνοδοιπόροι της Ελεωνόρας, η σπουδαία Καμεράτα (Ορχήστρα των φίλων της μουσικής), η μπάντα της, χορευτές, καθώς και Χορωδία Αποφοίτων Αρσάκειων Τοσίτσειων Σχολείων GraduArti.
Έντονη και σαφέστατα άξια προσοχής η γνήσια θεατρικότητα που προσέδωσε στην παράσταση η αφήγηση της Μπέτυς Βαλάση, η οποία ανέλαβε να εξιστορήσει στο ανυπόμονο κοινό όλα όσα εκείνο γνώριζε ήδη ή αγνοούσε για την ζωή της Μελίνας Μερκούρη. Τα όνειρα, οι επιθυμίες της, οι έρωτες και οι καημοί, χώρεσαν όλα μαζί στο ταξίδι που είχε ως αφετηρία αλλά και ως τελικό προορισμό την Αθήνα. Γνωρίσαμε και εμείς την γυναίκα που, αν και πολλοί υποτίμησαν εν Ελλάδι, κατάφερε να τιμηθεί στις Κάννες με το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού, στάθηκε ενάντια στην Χούντα των Συνταγματαρχών διαλαλώντας την ανάγκη για ελευθερία, αγωνίστηκε για την επιστροφή των Ελγινείων, ταυτίστηκε με την Ελλάδα που λάτρεψε. Η ίδια γυναίκα “βρισκόταν” το βράδυ της Πέμπτης στο πλευρό της Ελεωνόρας, έστω και αν έχουν περάσει 20 χρόνια απ’ όταν «έφυγε». Φρόντισε γι αυτό η μεγάλη οθόνη στο βάθος της σκηνής, που πρόβαλε εικόνες από την πορεία της στην ζωή και τον κινηματογράφο.
Και αφού λοιπόν σας είπα δυο λόγια για την «τιμώμενη» της βραδιάς, ήρθε νομίζω η στιγμή να σας μιλήσω για την τεράστια ερμηνεύτρια που στάθηκε μπροστά σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο και το μάγεψε! Δεν ήταν μονάχα ο τρόπος που η Ελεωνόρα Ζουγανέλη ερμήνευσε τα τραγούδια της Μελίνας, εφόσον γνωρίζαμε εκ των προτέρων πως φωνητικά ήταν η πλέον κατάλληλη να αναλάβει το δύσκολο αυτό εγχείρημα. Προς επιβεβαίωση όσων την πιστεύουν και την «ακολουθούν» τα κατάφερε να είναι άρτια φωνητικά, όπως ελάχιστες θα μπορούσαν να είναι. Ήταν όμως και ο σεβασμός με τον όποιο άγγιζε η φωνή της κάθε νότα του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Τσιτσάνη και του Θεοδωράκη, ήταν το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα της κάθε φορά που αντίκριζε το κοινό και την Μελίνα της οθόνης, ήταν η πληρότητα και η χαρά που φαινόταν πως την κατέκλυε. Κανείς δεν χρειάστηκε να μπει στην διαδικασία της σύγκρισης, ούτε καν υποσυνείδητα, μεταξύ των δύο γυναικών, και γι αυτό, να με πιστέψετε, ευθύνεται στον μέγιστο βαθμό ο επαγγελματισμός της Ελεωνόρας Ζουγανέλη.
Το ρεπερτόριο της βραδιάς απέσπασε ζωηρό χειροκρότημα. Τα τραγούδια λίγο πολύ γνωστά σε μικρούς και μεγάλους. Άλλωστε, ατάραχος δεν θα μπορούσε να μείνει κανείς ακούγοντας το «Αστέρι μου, φεγγάρι μου» του Θεοδωράκη, τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη, το «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι» και το «Χάρτινο το φεγγαράκι» του Χατζιδάκι ή το «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» του Ξαρχάκου. Η μαγευτική φωνή της Ελεωνόρας Ζουγανέλη και τα φωνητικά της χορωδίας που την συνόδευαν, ζωντάνεψαν το χθες στο σήμερα με τρόπο μοναδικό. Δίπλα στα μεγάλα άσματα ακούστηκε και το νέο τραγούδι «Γράψε ουρανός-Μελίνα» της Λίνας Νικολακοπούλου και της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, το οποίο δημιουργήθηκε ειδικά για την βραδιά!
Βασικό παράγοντα της επιτυχίας της παράστασης αποτελούν αδιαμφισβήτητα οι ενορχηστρώσεις του Ευριπίδη Ζεμενίδη και του Αντώνη Σουσάμογλου , όπως επίσης και τα εξαιρετικά κείμενα του Πέτρου Ζούλια! Η εναλλαγή αφήγησης και τραγουδιών κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων. Μέσα στα χειροκροτήματα και στον ενθουσιασμό του κοινού που ευχαριστούσε με τον τρόπο του τους συντελεστές της παράστασης, αντήχησε ένα «Μπράβο Ελεωνόρα», δυνατότερο από κάθε θόρυβο και κάθε βοή. Και αυτό το Μπράβο! είναι που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς!
Κρατήστε, για το τέλος, την τελευταία στροφή από το «Γράψε ουρανός-Μελίνα» που περιγράφει σύντομα μα περιεκτικά την αιώνια αλήθεια…
Να το θυμάσαι Ευρώπη
Σου το λέει η Μελίνα η Ρωμιά
Όμορφοι είν΄ όλοι οι τόποι
Μα το φως της Ελλάδας ζημιά.
——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…