20/4/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Το δελτίο τύπου απλό και συγκεκριμένο. Δύο βραδιές γεμάτες ηλεκτρισμό και τρελή ενέργεια υπόσχεται ο Γιώργος Μυλωνάς για τις δύο εμφανίσεις του στο Nueva Trova. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο για να με πείσει. Σε ένα από τα αγαπημένα μου μαγαζιά στην Αθήνα ο Γιώργος Μυλωνάς, ένας πραγματικός performer με πολύ ταλέντο. Ήμουν σίγουρη πως είχα κάνει την καλύτερη επιλογή για το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης (την επόμενη μέρα ακολούθησε κατάνυξη και Επιτάφιος σας διαβεβαιώ!).

Και δεν είχα πέσει έξω. Το μαγαζί είχε ξεκινήσει να γεμίζει, αν και ως γνωστόν στο Trova το αδιαχώρητο γίνεται μετά τα μεσάνυχτα. Η βραδιά ξεκίνησε με ένα video με τις υποψηφιότητες του 3ου γύρου του «Nueva Trova Music Brawl», το οποίο μας καλούσε να ψηφίσουμε τη συμμετοχή της αρεσκείας μας. Η ψήφος μας παραμένει μυστική αλλά το πάντα αμερόληπτο και αντικειμενικό αυτί του Music Corner ψήφισε φυσικά τους καλύτερους!

Αμέσως μετά ο Γιώργος Μυλωνάς ήταν πίσω από το μικρόφωνο παρέα με το Γιώργο Λειβαδά στα τύμπανα, τον Παρασκευά Κίτσο στο μπάσο και τον Κώστα Μιχαλό στην κιθάρα. Και από το πρώτο κιόλας κομμάτι μας πήρε από το χέρι για …«Μπαρότσαρκα». Μια στο Γκάζι, μια στο κέντρο, Πανόρμου και Ψυρρή με ένα πλατύ χαμόγελο και πολλές ιστορίες και εμείς θέλαμε ήδη να χορέψουμε. Συνέχεια με το «Με κυνηγάει ο χρόνος», τη «Μόδα», τη «BMW», στο γνώριμο ύφος του Γιώργου με τη χαρούμενη μελωδία, τον οικείο με την καθημερινότητά μας στίχο και το χιούμορ. Δεν έλειψαν όμως και οι διασκευές όπως το «Stray cat strut», «I fought the law», «Redemption song». Ανυπομονούσα όμως για να ακούσω ξανά τα «Σύννεφα» ένα από τα κομμάτια που θα συμπεριλαμβάνονται στη νέα του δισκογραφική δουλειά και πραγματικά με κέρδισε εξ’ αρχής.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε αλλά παρά τον πολύ όρθιο κόσμο κανείς δεν είχε διάθεση να παραπονεθεί. Ακούσαμε Elvis, ακούσαμε Cash, ακούσαμε Cohen και φυσικά την επιτυχία του όπως είπε ο ίδιος «Άσε ένα ψέμα σου» και την επίσης καινούρια «Διάφανη Πόλη» η οποία ήδη παίζεται στο ραδιόφωνο. Τα καινούρια του τραγούδια φλερτάρουν πιο πολύ με το rock, με έναν ήχο πιο βαθύ, πιο εσωτερικό, πιο κοντά σε αυτό που έκαναν κάποτε τα Διάφανα Κρίνα και οι Τρύπες. Ανυπομονώ να ακούσω και τα υπόλοιπα.

Κατά τ’ άλλα το δεύτερο μέρος έπαιξε πολύ με την αμερικάνικη σκηνή από rock n’ roll μέχρι grunge όπου μετά το «Hallelujah» περάσαμε στο υπέροχο «Wishlist» των Pearl Jam, ενώ ο Γιώργος είπε χαρακτηριστικά ότι «μετά το αλληλούια είναι σειρά να κάνουμε ευχές». Και επειδή είχαμε μελαγχολήσει λίγο πριν το τέλος μας αποχαιρέτησε με ένα «Πάρτυ στην ταράτσα» με την υπόσχεση ότι θα τα ξαναπούμε κάπου σύντομα. Πραγματικά ευχαριστούμε για την πολύ όμορφη βραδιά!

———————

Λίγο πριν την έναρξη βρεθήκαμε σε ένα από τα μυστικά δωμάτια του Nueva Trova όπου μας υποδέχτηκε ο Γιώργος Μυλωνάς και απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις.

Music Corner: Σε πετυχαίνουμε λίγο πριν την πρώτη σου εμφάνιση εδώ στο Nueva Trova. Τι περιλαμβάνει το αποψινό πρόγραμμα;
Γιώργος Μυλωνάς: Είναι μια σειρά τραγουδιών που συμπεριλαμβάνει κομμάτια από τους 2 δίσκους που έχω κάνει μέχρι στιγμής, συν κάποιες διασκευές, κάποια τραγούδια αγαπημένα δικά μου που τα ‘χω πειράξει λίγο και τα έχω διασκευάσει στο ύφος που θέλω εγώ. Και υπάρχουν και κάποια κομμάτια καινούρια και ακυκλοφόρητα, τα οποία θα κυκλοφορήσουν σε λίγο καιρό με τη Sony Music και έχουμε επιλέξει 4 από αυτά για να παίξουμε σήμερα.

MC: Οπότε βρίσκεσαι στη διαδικασία της ηχογράφησης του καινούριου δίσκου;
Γ.Μ.: Έχει περάσει αυτό το δημιουργικό, είμαστε στο τεχνικό κομμάτι πλέον. Ο δίσκος θα λέγεται «Διάφανη Πόλη», είναι και το πρώτο τραγούδι του album. Όλο αυτό το υλικό και το ομώνυμο κομμάτι αυτή τη στιγμή παίζεται στον Δίεση και θα ακολουθήσουν και κάποια άλλα ραδιόφωνα. Δουλέψαμε μαζί με τον Ορέστη τον Πλακίδη ο οποίος έκανε την ενορχήστρωση και το studio, οι μουσικοί που γράψαν είναι ο Παρασκευάς ο Κίτσος που είναι στο μπάσο εδώ σήμερα και ο Κώστας ο Μιχαλός στις κιθάρες και ο Κώστας ο Λιόλιος στα τύμπανα.

MC: Ξέρεις πότε θα κυκλοφορήσει;
Γ.Μ.: Θεωρώ από Σεπτέμβρη λογικά. Μ’ ένα ερωτηματικό, για να δούμε αν θα υπάρχουν ακόμα cd. Αν υπάρχουν cd, θα βγει cd. Αν δεν υπάρχουν, θα βγει mp3.

MC: Υπάρχει μια απαξίωση πλέον όσον αφορά το cd.
Γ.Μ.: Όχι τα cd είναι πολύ χρήσιμα για σουβεράκι στα τραπεζάκια, για χριστουγεννιάτικα δέντρα, και μια καινούρια ανακάλυψη τα χρησιμοποιούν για τα περιστέρια. Καταλαβαίνεις, μοχθείς για να βγάλεις ένα cd, το πληρώνεις και καταλήγει να διώχνει τα περιστέρια απο το μπαλκόνι. Σοβαρά τώρα, υπάρχει αυτή η απαξίωση γιατί το cd σπό μόνο του είναι φθηνό προϊόν.

MC: Είσαι και εσύ λάτρης του βινυλλίου;
Γ.Μ.: Νομίζω ότι όποιος σέβεται τ’ αυτιά του είναι fan του βινυλλίου σίγουρα. Και βασικά δε φταίει και το cd γιατί πλέον ακούμε όλοι mp3. To mp3 είναι ακόμα χειρότερος ήχος, πολλές νότες κομμένες και δεν ακούς ούτε τα βασικά. Αλλά επειδή μάθαμε ν’ ακούμε έτσι δε μας κακοφαίνεται. Είναι καλό το ότι ακούς μουσικές από ένα computer και έχεις πρόσβαση σε μια τεράστια δισκοθήκη αλλά για την αισθητική του πράγματος, του ήχου και για τα αυτιά μας σίγουρα δεν είναι καλό. Μου βάζεις ιδέες, μπορεί να βγάλω βινύλλιο τώρα!

MC: Όταν όμως έχεις πρόσβαση σε μια όντως τεράστια δισκοθήκη, ακούς ουσιαστικά μουσική; Μπορείς να ανακαλύψεις μια μπάντα και να την αγαπήσεις όπως έκανες κάποτε με το δίσκο ή το cd στα χέρια σου;
Γ.Μ.: Είναι πολύ πιο εύκολο να γνωρίσεις τη μουσική, τη μπάντα, τον καλλιτέχνη. Αν ακούς επιλεκτικά και είσαι πραγματικός ακροατής αυτού που έχεις βάλει να ακούσεις π.χ. στο YouTube ή όπουδήποτε είναι καλό για να γνωρίσεις αυτή τη μουσική. Αργότερα αν θες να τη βάλεις στο σπίτι σου και να την ακούσεις πολύ καλύτερα, καλό είναι να αγοράσεις το cd, το δίσκο κλπ. Αλλά για γνωριμία το internet είνα ιδανικό. Η τεχνολογία είναι πάρα πολύ καλή, αρκεί να τη χειρίζεσαι σωστά. Να μη γίνεσαι θύμα της, να μην κολλάς μπροστά σε μια οθόνη και να μην καταλαβαίνεις τι άκουσες, τι είδες, τι διάβασες.

MC: Φέτος είχες ξεκινήσει με εμφανίσεις στο Σταυρό του Νότου, σε είδαμε και στους «Ήρωες»… θα συνεχίσεις με κάτι άλλο πέραν από την προετοιμασία του δίσκου;
Γ.Μ.: Το θέατρο σταμάτησε και είναι και λίγο παράξενο, όπως είναι όλα παράξενα φέτος. Δηλαδή ξεκινάς μια παράσταση, θα παίξει ένα χρονικό διάστημα, θα κατέβει, δεν ξέρεις τι θα ακολουθήσει, αν θα είναι θέατρο ή αν θα είναι κάτι μουσικό. Εγώ κυρίως είμαι μουσικός και στους «Ήρωες» αυτό το ρόλο είχα πέρα από πολύ λίγα πράγματα που έκανα σαν ηθοποιός. Οπότε έτσι κι αλλιώς έχω, και είχα πάντα, focus τη μουσική μου. Τώρα βέβαια αν προκύψει μια ωραία πρόταση θεατρική που να μπορώ να ανταπεξέλθω εγώ γιατί δεν είμαι ηθοποιός, δε θα έλεγα όχι. Αλλά για την ώρα, νομίζω ότι η μουσική και μόνο μου φτάνει.

MC: Γενικά σε ό,τι έχεις κάνει είτε τηλεοπτικό είτε θεατρικό έχεις κρατήσει το ρόλο του μουσικού. Απλά θέτεις τη δουλειά σου κάποιες φορές σε λιγότερο κλασσικά μονοπάτια.
Γ.Μ.: Ναι είναι τι σε εκφράζει, ποιος είσαι εσύ και τι θες να κάνεις. Το να πεις σε μια σαιζόν θεάτρου ότι έγινα ηθοποιός, με όλη τη σημασία της λέξης, αυτό δε γίνεται. Απ’ την άλλη αν μπορείς να βοηθήσεις σα μουσικός και σαν καλλιτεχνική παρουσία, και ταιριάζει με τη φιλοσοφία σου και με την αισθητική σου για καλό είναι σίγουρα.

MC: Έχεις κάποια χρόνια που εμφανίζεσαι σε μουσικές σκηνές, έχεις ήδη δύο δίσκους… πως έχεις δει μέχρι τώρα τα πράγματα για το είδος της μουσικής που παίζεις;
Γ.Μ.: Θα πω κάτι το οποίο το έχουν πει πολλοί συνάδελφοι. Οι «καλλιτέχνες» πάντα είχαμε κρίση. Σαφώς δεν ήταν πάντα όπως είναι τώρα τα πράγματα. Αλλά ποτέ δεν είχες μια σταθερά, λες «δουλεύω τρεις μήνες,  μπορεί πέντε μήνες μετά να είμαι άνεργος». Μπορεί να δουλεύεις δύο χρόνια, και μετά για άλλα δύο χρόνια να θες να μην κάνεις τίποτα γιατί η δημιουργία το απαιτεί αυτό το πράγμα. Εκτός αν είσαι μηχανάκι που παράγει τραγούδια αλλά αυτό είναι κάτι που εγώ δεν το κάνω έτσι κι αλλιώς. Σίγουρα στο πως συμπεριφέρεται ο κόσμος πια απέναντι σε μια παράσταση έχει μεγάλη διαφορά. Αλλά θεωρώ ότι τα πολύ δουλεμένα και τα αληθινά πράγματα που εκφράζει κάποιος καλλιτέχνης, θα βρουν τον κόσμο και τους δέκτες τους ακόμα και τώρα. Μπορεί να μην είναι φαντεζί μαγαζιά με ρομποτικά φώτα και καπνούς, αλλά κάποια μικρά μαγαζιά όπως το Nueva Trova για παράδειγμα είναι ένα σημείο αναφοράς. Και ίσως για το είδος μουσικής που κάνω εγώ είναι και καλύτερο αυτό το πράγμα. Έτσι κι αλλιώς η μουσική μου απευθύνεται σε κόσμο που αν τον εκφράσει θέλω να ειναι και παρέα μου. Οπότε αν είναι παρεΐστικο το πράγμα σε ένα μαγαζί, η σκηνή χαμηλά, κοντά, πάει πιο πολύ σε αυτό που έχω στο μυαλό μου εγώ. Άλλοι προτιμούν να έχουν 100 μέτρα απόσταση και 5 σεκιουριτάδες μπροστά τους. Και αυτό σεβαστό. Ο καθένας όπως θέλει να εκφραστεί.

MC: Οπότε προτιμάς πλέον να κάνεις εμφανίσεις μόνος σου σε πιο μικρούς χώρους και να έχεις απόλυτο έλεγχο του αποτελέσματος; Γιατί όταν εμφανίζεσαι με κάποιον άλλο είναι περισσότερα τα άτομα που λαμβάνουν αποφάσεις.
Γ.Μ.: Να σου πω, αν υπάρχουν δύο ή τρεις που έχουν έναν κοινό παρονομαστή σ’ αυτό που κάνουνε και γουστάρει ο ένας τον άλλον είναι καλές οι συνεργασίες. Αν όχι καλύτερα να το κάνεις μόνος σου. Δηλαδή θεωρώ ότι δεν πρέπει να κάνεις τίποτα στο βωμό της δουλειάς. Να μη το βλέπεις σα δουλειά. Ξέρω ότι ακούγεται λίγο περίεργο ειδικά στην εποχή μας αλλά αυτό νομίζω πως είναι το μυστικό. Δηλαδή ειδικά αν τη μουσική την κάνεις καθαρά δουλειά και οικονομικό μέγεθος δε θα σε βγάλει πουθενά. Θεωρώ ότι και αυτοί που το κάνανε δεν τους έβγαλε κάπου. Ίσως τους έβαλε μερικά εκατομμύρια στην τράπεζα αλλά μέχρι εκεί.

MC: Τα επόμενα σου σχέδια μετά από αυτές τις εμφανίσεις;
Γ.Μ.: Θα ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια live στην Αθήνα σε παρόμοιους χώρους. Μπορεί να συνεχίσουμε και στο Trova και σίγουρα το καλοκαίρι στην επαρχία. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που για πρώτη φορά έχω γραφείο παραγωγής από πίσω μου, τη “So What”, επειδή χρειάζεται πάντα αυτή η βοήθεια σ’ έναν καλλιτέχνη. Να μην ασχολείται αυτός με κάτι που δεν ξέρει και δεν το κάνει καλά, ας το κάνει κάποιος που ξέρει να το κάνει καλύτερα…

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ