16/11/2012
Γράφει η Μάριελ Μπόμπα
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Το βράδυ της Κυριακής στις 11/11 ο Πέτρος Θετοκάτος, άνοιξε τη νέα σεζόν με ένα unplugged live στην ιστορική μπουάτ της Πλάκας την «Απανεμιά». Αν και τα χαρακτηριστικά πλακόστρωτα στενάκια της περιοχής μάς ταλαιπώρησαν λίγο, στο τέλος καταφέραμε να φτάσουμε στο κρυμμένο μαγαζάκι, το οποίο λειτουργεί από το 1964 και συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσφέρει ένα ζεστό και ιδιαίτερο περιβάλλον!
Λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας ο Πέτρος Θεοτοκάτος ιδιαίτερα ευδιάθετος, μάς μίλησε για τη μουσική του, για τη σεζόν που ξεκινάει και όχι μόνο…
Music Corner: Πώς σχεδιάζετε καλλιτεχνικά τη νέα σεζόν;
Πέτρος Θεοτοκάτος: Υπάρχουν πολλά πλάνα, δηλαδή πολλές ημερομηνίες ανοιχτές με διάφορους χώρους, όσον αφορά τις εμφανίσεις για Νοέμβριο, Δεκέμβριο και παραπέρα. Υπάρχουν βέβαια και σχέδια για καινούριο δίσκο που έχει δρομολογηθεί και μάλλον θα κυκλοφορήσει το Μάιο. Περιλαμβάνει μελοποιήσεις ποιημάτων και δικά μου τραγούδια.
Music Corner: Έχετε ήδη έτοιμο το υλικό του δίσκου;
Πέτρος Θεοτοκάτος: Όχι ακριβώς. Το υλικό υπάρχει, αλλά είναι ακόμα «υλικό». Τώρα βρίσκομαι στο στάδιο του πειραματισμού, που δοκιμάζεις πράγματα ξανά και ξανά. Μια διαδικασία που απαιτεί πολύ χρόνο και είμαι χαρούμενος που δεν πιέζομαι, καθώς τα τελευταία χρόνια έχω επιλέξει για αυτόν κυρίως το λόγο να δουλεύω μόνος. Κάθε φορά προσπαθώ η δουλειά μου να έχει κάτι πρωτότυπο και πιστεύω πως και η συγκεκριμένη διαφέρει πολύ από τις προηγούμενες.
Music Corner: Λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές συνθήκες της δισκογραφίας, τι θα συμβουλεύατε έναν νέο καλλιτέχνη;
Πέτρος Θεοτοκάτος: Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι μπορώ να συμβουλέψω κάποιον που ξεκινάει αυτήν την εποχή. Αυτό που σίγουρα δεν μου αρέσει είναι πως πολλοί νέοι ξεκινούν με λάθος τοποθέτηση, είτε γιατί δεν έχουν την κατάλληλη παιδεία είτε γιατί δεν έχουν τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω τους. Αν λοιπόν θα μπορούσα να πω κάτι, θα έλεγα να αναζητούν την πρωτοτυπία και να φτιάχνουν μουσική, την οποία πρώτα απ’ όλα θα ήθελαν οι ίδιοι να ακούσουν. Αυτό για εμένα είναι το σημαντικότερο!
Music Corner: Υπάρχει κάποια στιγμή που την ξεχωρίζετε καλλιτεχνικά; Μια στιγμή που ενδεχομένως να σας συγκίνησε;
Πέτρος Θεοτοκάτος: Σίγουρα είναι πολύ συγκινητικό όταν ακούς κάποιο τραγούδι σου στο ραδιόφωνο. Χαρακτηριστικά θυμάμαι το «Θα χαθώ», που έκανε μια πολύ μεγάλη επιτυχία την οποία, αν και πιστεύαμε στο κομμάτι, δεν τη φανταζόμασταν!
Music Corner: Θεωρείτε ότι υπάρχει κάτι που δεν έχετε εκπληρώσει στην μέχρι τώρα πορεία σας;
Πέτρος Θεοτοκάτος: Πιστεύω πως γενικότερα δεν είμαι ο τύπος των υποσχέσεων ή των οραμάτων. Σίγουρα έχω σχέδια για το μέλλον και θέλω να κάνω καινούρια πράγματα. Η Ελλάδα πολλές φορές δε δίνει τη δυνατότητα και τα περιθώρια στους καλλιτέχνες να πραγματοποιήσουν όσα έχουν στο μυαλό τους. Συνηθίζω όμως να «ζυγίζω» την κατάσταση και να βλέπω κάθε φορά τι με παίρνει να κάνω και τι όχι. Ως συνήθως αυτά που θέλω να κάνω, όντως με παίρνει και τα κάνω. Δε θα έλεγα λοιπόν πως έχω κάτι ανεκπλήρωτο…
Music Corner: Ακούγοντας τη μουσική σας θα έλεγε κανείς πως οι στίχοι έχουν κατά κάποιον τρόπο μια δόση μελαγχολίας. Από την άλλη, η μουσική με την οποία τους συνοδεύετε έχει μια αντιφατική έντονη αισιοδοξία. Αντιλαμβάνεστε ο ίδιος κάτι τέτοιο; Αν ναι,είναι κάτι που το κάνετε συνειδητά;
Πέτρος Θεοτοκάτος: Αυτό είναι κάτι που μου το είχαν επισημάνει από τον πρώτο κι όλας δίσκο! Προσωπικά δε θεωρώ πως πρέπει να ταυτίζεται η διάθεση του στίχου με αυτή της μουσικής. Τα πιο δυσοίωνα ποιήματα, μπορεί να συνοδεύονται από την πιο γιορταστική μουσική. Πάντα αυτή ήταν η άποψή μου… Είναι κάτι που το βλέπουμε επίσης και σε παλιότερα κομμάτια, όπως ας πούμε της Μελίνας Μερκούρη, αλλά και συνθετών όπως του Θεοδωράκη. Είναι σαν όλο αυτό να λειτουργεί όπως και στη ζωή. Ότι δηλαδή, μπορεί κάτι να μας συμβαίνει, αλλά δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Η περηφάνια μας μένει εκεί, απτόητη, και παλεύουμε. Δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό. Πιστεύω πως είναι πολύ ανθρώπινο…
Τελειώνοντας την ενδιαφέρουσα συζήτησή μας και ενώ το μαγαζί είχε πλέον γεμίσει ο Πέτρος Θεοτοκάτος κάθισε στο πιάνο και το live ξεκίνησε. Ένα δικό του κομμάτι επέλεξε για να ανοίξει το πρόγραμμα, την «Αστεία Ιδέα», ενώ στη συνέχεια παρουσίασε μια τριλογία μελοποιημένων ποιημάτων του Γιάννη Κοντού. «Υπάρχω χωρίς να το ζητήσει κανένας» ακούσαμε στη συνέχεια, ποίημα του Σεφέρη, το οποίο περιλαμβάνεται στο τρίτο άλμπουμ του καλλιτέχνη, φυσικά μελοποιημένο από τον ίδιο. Ακολούθησαν άλλα τραγούδια του από τον πρώτο, αλλά και τους επόμενους δίσκους του όπως «Δεν έχει που να πάει», «Μικρό λουλουδάκι» και «Αλλάζει το φως». Φυσικά δε θα μπορούσαν να λείψουν και το αγαπημένο «Θα χαθώ» και «Η ελευθερία δε νικιέται».
Ο Πέτρος Θεοτοκάτος άνετος και οικείος, απευθυνόταν συχνά στους ακροατές και μοιραζόταν μαζί τους προσωπικές ιστορίες. Μια από αυτές ήταν και η «γέννηση» του τραγουδιού «το πιστόλι στο πιάτο», το οποίο όπως εκμυστηρεύτηκε, αρχικά είχε άλλο τίτλο, μα εξαιτίας του όμορφου –και μάλλον προφανούς- λάθους στο studio στον στίχο «Το φεγγάρι γεμάτο, το πιστόλι στο πιάτο», αποφάσισε να το αφήσει ως έχει…
Στο πρόγραμμα ο Πέτρος Θεοτοκάτος είχε προσθέσει και τον «Καημό» του Θεοδωράκη! Τραγούδησε επίσης και ξένα κομμάτια που αγαπά όπως “My body is a cage” των Arcade Fire, “Hurt” του Johny Cash και “Love will tear us apart” των Joy Divition, τα οποία όπως αποκάλυψε «παίζει» συχνά και στη ραδιοφωνική του εκπομπή.
Χωρίς «περιττά» ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε αρχικά το πιάνο, στη συνέχεια την κιθάρα, και τη βοήθεια του υπολογιστή όπου έκρινε απαραίτητο… Ταξίδεψε, «προβλημάτισε» και έκανε την Κυριακή μας πιο όμορφη, αποδεικνύοντας πως με τέτοιο τρόπο, απλά και αβίαστα, προκύπτουν οι πιο όμορφες μουσικές εμπειρίες!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…