2/4/2013
Γράφει ο Γιάννης Νανίδης
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Η Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμανε μία ιστορική στιγμή για μία από τις πιο θρυλικές σκηνές της Αθήνας. Ο Σταυρός του Νότου υποδέχθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του ένα “ξένο” όνομα!
Φυσικά οι Puressence δεν είναι τόσο ξένοι στην χώρα μας. Το συγκρότημα από το Manchester έχει εμφανιστεί πολλές φορές στην Ελλάδα και διατηρεί ένα μεγάλο fanbase από το ελληνικό κοινό. Γι’ αυτό δεν έπεφτε καρφίτσα στο Σταυρό του Νότου την Πέμπτη. Άτομα κάθε ηλικίας, από “παλιούς” fan που ακολουθούν το συγκρότημα από την αρχή της καριέρας τους μέχρι πιο νέους, που δήλωναν μαγεμένοι από την ατμοσφαιρική μουσική τους.
Τη βραδιά άνοιξε ο Remi, δίνοντας τον τόνο. Ο τραγουδιστής συνηθίζει να παίζει στους πεζόδρομους της πόλης μας και έκανε ξεκάθαρο ότι “ο δρόμος τον έφερε στο Σταυρό του Νότου”. Μαζί με την Ηλιάνα Κορέτση στο βιολοντσέλο και τη Δώρα Θανοπούλου στο ακορντεόν μας τραγούδησαν ιστορίες από το δρόμο. Από την καλοσύνη ενός Ολλανδού που του έδωσε τροφή και στέγη στο χιονισμένο Άμστερνταμ, μέχρι μία έγκυο που γέννησε πάνω στην Ερμού, ο Remi είχε πολλά να πει και περισσότερα να τραγουδήσει. Το ταξίδι μόλις είχε ξεκινήσει…
Τα δύο μέλη των Puressence, που βρέθηκαν στην Αθήνα, o τραγουδιστής James Mudrizcki και ο κιθαρίστας Lowell Killen ανέβηκαν στη σκηνή εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων από το κοινό. To ξεκίνημα με τα “Life Comes Down Hard” και τα “How does it feel?” ήταν λίγο υποτονικό. Δεν έφταιξαν όμως οι Puressence. Προσωπικά βρίσκω εξαιρετικό το γεγονός ότι οι καλλιτέχνες επέλεξαν να πουν λιγότερο γνωστά κομμάτια που όμως “γράφουν” εξαιρετικά σε ακουστικές version, αλλά το υπόλοιπο κοινό δεν έδειχνε να συμφωνεί μαζί μου.
Στα πιο γνωστά κομμάτια τους, όπως το “Don’t Know Any Better”, το κοινό ανταποκρινόταν καλύτερα. Μάλλον αυτά ήρθε να ακούσει, και όχι την απίστευτη φωνή του Mudrizcki ξεγυμνωμένη από τα πολλά όργανα. Κάποια ενοχλητικά “hardcore” μέλη του κοινού ζητούσαν από το καλησπέρα σας το “India”, ενισχύοντας έτσι την άσχημη εντύπωση που έδινε το κοινό καθ’ όλη τη βραδιά.
Οι δύο καλλιτέχνες ήταν πολύ καλοί. Ο Killen δεν θεωρώ πως έδωσε το 100% των δυνατοτήτων του, αν εξαιρέσεις κάποια σημεία στα οποία το σόλο της κιθάρας ξεχώριζε. Ο Mudrizcki από την άλλη μας άφησε άφωνους. Ναι, η φωνή του είναι πολύ χαρακτηριστική. Ναι, έχει προσδιορίσει όλο τον ήχο των Puressence. Χωρίς όμως το μπάσο και τα κρουστά, η φωνή του ανέβηκε σε άλλο επίπεδο. Ξεχώρισε. Κυριάρχησε. Μας ταξίδεψε πιο πέρα…
To setlist περιείχε τα πάντα. Μεγάλες επιτυχίες, b-sides, τραγούδια από τα πρώτα τους βήματα. Και έτσι έπρεπε να είναι. Ένα τόσο ιδιαίτερο concept πρέπει πρώτα και κυρίως να ικανοποιεί τον καλλιτέχνη.
Αν εξαιρέσεις κάποια προβλήματα στον ήχο που φαίνονταν να εκνευρίζουν τον τραγουδιστή, το ταξίδι μας στην μουσική των Puressence κύλησε ομαλά και ξέγνοιαστα. Η βραδιά έκλεισε με το (ω! τι έκπληξη!) “India” και έτσι όλοι έφυγαν ευχαριστημένοι!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…