31/3/2014
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
Σάββατο, και τη στάση εργασίας των media την …χαμπάριασα όταν αντί για ειδήσεις στις 20:00, τα κανάλια είχαν άλλα προγράμματα.
Είχα αρκετή δουλειά στο pc μου, αλλά επειδή έχω την κακή συνήθεια να δουλεύω με ανοιχτή τηλεόραση, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι κάτι μου έλειπε. Κοίταξα το ρολόι. 20:17. Βρες μπας κι άλλαξε μια μέρα νωρίτερα η ώρα και δεν το κατάλαβα; Πού είναι οι ειδήσεις; Πού είναι οι αποκλειστικές πληροφορίες για τη χαμένη πτήση; Πού είναι ο κος Τσολάκης να μας εξηγήσει τα …ανεξήγητα;
Τίποτα απολύτως. Τα δάχτυλά μου έβαλαν φωτιά στο τηλεχειριστήριο, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Κανένα κανάλι δεν είχε ειδήσεις εκείνη την ώρα. «Καμιά απεργία», σκέφτηκα. «Αλλά γιατί»; Μου απάντησα αμέσως. Το πολυνομοσχέδιο δεν θίγει τον τύπο, ούτε τους εκπροσώπους του, ούτε, κυρίως αυτό, τους ιδιοκτήτες των καναλιών, ραδιοφώνων, εφημερίδων, περιοδικών. Συνεπώς γιατί να απεργήσουν τα media;
Κατά τις 22:00, η τάξη επανήλθε. Δε θυμάμαι ποιο κανάλι είχα ανοιχτό, αλλά ακούγοντας το σήμα των ειδήσεων, ησύχασα. «Επιτέλους», σκέφτηκα, «θα μάθουμε για το αεροπλάνο». Αντ’ αυτού, η πρώτη είδηση είχε να κάνει με το γάλα, την παραίτηση ενός υφυπουργού και λοιπές πολιτικές – κομματικές αντεγκλήσεις. «Έλεος», είπα μέσα μου, «τι μας νοιάζουν αυτά;», «για το αεροπλάνο πείτε μας».
Σα να με άκουσε η παρουσιάστρια, ολοκλήρωσε τη φράση της και συνέχισε αμέσως με το εξαφανισμένο αεροπλάνο των μαλαισιανών αερογραμμών. Ήρθα στα ίσα μου, επιτέλους. Βρέθηκαν συντρίμμια, δε βρέθηκαν συντρίμμια, βρέθηκαν αλλά δεν ανήκουν στο αεροσκάφος, τα είδε ο δορυφόρος αλλά δεν τα βρήκε το πλοίο, και όλα αυτά που ακούμε κάθε μέρα εδώ και σχεδόν ένα μήνα. Επέστρεψα στη …νιρβάνα μου. «Αφού δε βρέθηκε το αεροσκάφος, όλα πάνε καλά στη χώρα», σκέφτηκα.
Γιατί; Θα ρωτήσετε. Πολύ απλά επειδή όλες αυτές τις μέρες, τα περισσότερα κανάλια έχουν αναγάγει την εξαφάνιση του αεροσκάφους στη Νο 1 είδηση. Τι κι αν η τρόϊκα έφυγε (μέχρι να επιστρέψει;), τι κι αν γίνεται «σφαγή» για το γάλα με παραιτήσεις υπουργών και γενικότερο αλαλούμ, τι κι αν τα φαρμακεία είναι κλειστά, τι κι αν οι αυτοκινητιστές ετοιμάζουν κινητοποιήσεις; Τι κι αν η κυβέρνηση αποφάσισε να διανείμει σε ορισμένους κάποια από τα ψιχία που της …περίσσεψαν από την καταλήστευση και οικονομική καταβαράθρωση όλων μας;
Όσο ψάχνουμε το αεροπλάνο, όλα τα άλλα περνάνε σε δεύτερη, τρίτη, τέταρτη …ενενηκοστή τέταρτη μοίρα. Η ανεργία αυξάνεται, οι αυτοκτονίες έχουν φτάσει σε ύψη ρεκόρ, η φτώχεια χτυπάει την πόρτα ακόμα περισσότερων συνανθρώπων μας καθημερινά, τα δάνεια «κοκκινίζουν» με γεωμετρική πρόοδο, οι άστεγοι πληθαίνουν, η εγκληματικότητα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, το άγχος και η κατάθλιψη έχουν καταλάβει το μισό πληθυσμό. Αλλά τα κανάλια μας ασχολούνται με το αεροπλάνο.
Δε μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν ενδιαφέρει κανέναν στη χώρα το γεγονός ότι «εξαφανίστηκε» μια πτήση με 240 ψυχές. Είναι τραγικό, αν οι άνθρωποι αυτοί έχουν πεθάνει, ενώ χιλιάδες συγγενείς τους αγωνιούν ελπίζοντας σε ένα σημείο ζωής. Ή έστω μια απόδειξη του θανάτου τους.
Δε θέλω να φανώ ανάλγητος ή αδιάφορος αλλά τόσο μεγάλη έκταση σε μια αεροπορική τραγωδία (γιατί κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό), δεν είχε δοθεί ούτε στο δυστύχημα της πτήσης της “Helios” πριν λίγα χρόνια, όταν πολλοί από τους επιβάτες ήταν άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας. Τότε όμως, όλα πήγαιναν καλά (;) στη χώρα και δεν υπήρχε ανάγκη προπετάσματος καπνού.
Επί της ουσίας για την πτήση, τώρα, όλες οι ανταποκρίσεις, οι γνώμες των ειδικών εγχώριων και αλλοδαπών, οι πληροφορίες και φήμες που διαρρέονται, δε με πείθουν σε καμία περίπτωση. Τη στιγμή που οι τεχνολογίες έχουν αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που φταρνίζεσαι στο σπίτι σου και ο άνθρωπος που σε παρακολουθεί (αν είσαι στις λίστες παρακολούθησης) σου στέλνει sms: «γείτσες», δεν πιστεύω ότι ένα ολόκληρο αεροσκάφος «εξαφανίστηκε» χωρίς κανένας ίχνος. Κάποιοι ξέρουν και δε μιλάνε, γιατί δεν τους συμφέρει.
Η άλλη πιθανή εκδοχή, που δεν έχει ακουστεί μέχρι σήμερα και είναι μια αποκλειστική πληροφορία και αποκάλυψη του Music Corner, είναι η …μετατόπιση του τριγώνου των Βερμούδων στην περιοχή εξαφάνισης του αεροσκάφους.
Νεώτερα για το εξαφανισμένο σκάφος και την υπόλοιπη επικαιρότητα, στο επόμενο δελτίο μας.
———
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
κατ’ αρχήν η πτήση ήταν η 730 και όχι η 777. Παρά λίγο να γράψεις 007, αλλά τότε δεν θα έπεφτες και πολύ έξω απ’ ό,τι έχει μάλλον συμβεί. Και ως μαθητευόμενος μάγος θα σου δώσω μια πιθανότατη εκδοχή. Η γνωστή μας και μη εξαιρετέα Αλ Κάιντα στρατολόγησε τον πιλότο που σφόδρα συγχυσμένος με την κατάληξη του φίλου του, ηγέτη της αντιπολίτευσης στην Μαλαισία και με τα της σχέσης του με τη σύζυγό του [χο χο χο] αποφάσισε να μεταβεί αντί του Πεκίνου στην ναυτική βάση των Η.Π.Α κάτω από τις Μαλδίβες προκειμένου να στείλει ένα νέο μήνυμα στους φίλους μας Αμερικανούς. Ανέβασε το αεροπλάνο στα 45000 πόδια για να εξουδετερώσει όλους τους επιβάτες [θα ήταν μετά είτε νεκροί είτε λιπόθυμοι] και πέταξε μετά σε ύψος πολύ χαμιλό για να μην τον πιάσουν τα ραντάρ της βάσης. Μάλλον όμως τον αντελήφθησαν τα αμερικανάκια και εξαέρωσαν το αεροπλάνο με πυραύλους. Πού να ψάχνεις τώρα για μαύρα κουτιά εκεί κοντά, να μας πούνε μετά οι κινέζοι ότι σκοτώσαμε τους πολίτες τους… Πώς σου φαίνεται; Άσε τους αυστραλούς να κάνουν τις παραπλανητικές κινήσεις.
Το 777 αναφέρεται στον τύπο του αεροσκάφους και όχι στον αριθμό πτήσης. Κατά τα λοιπά, δεν μπορώ να διαφωνήσω. Είναι ένα πάρα πολύ πιθανό σενάριο. Άλλωστε, όπως αναφέρω στο άρθρο, “κάποιοι ξέρουν και δε μιλάνε, γιατί δεν τους συμφέρει”.