Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία. Άλλοτε από μια προσωπική εμπειρία, άλλοτε από την ανάγνωση ή το άκουσμα μιας ιστορίας, άλλοτε εντελώς τυχαία και συμπτωματικά, έχουν γραφτεί υπέροχες μελωδίες και στίχοι που μας συντρόφεψαν στις χαρές, στις λύπες, στη διασκέδαση, στους έρωτες, στους χωρισμούς μας. Αυτές τις ιστορίες θ’ αφηγείται τούτη η στήλη, σαν ένα παραμύθι, που όμως είναι τόσο αληθινό…

Παράλληλα, θα παρουσιάζει σπουδαίες συνεργασίες δημιουργών κι ερμηνευτών που έγραψαν ανεξίτηλα το όνομά τους στις πιο χρυσές σελίδες του ελληνικού τραγουδιού…

———————————————————–

Κυρα-Γιώργαινα
(Γιώργου Κατσαρού – Πυθαγόρα)
Γιάννης Καλατζής

 

Το «δίδυμο» Γιώργος ΚατσαρόςΠυθαγόρας έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 50 ετών. Συνθέτης και στιχουργός έγραψαν μαζί ορισμένες από τις πιο γνωστές και διαχρονικές επιτυχίες στην ιστορία της μουσικής μας, ενώ -μέχρι το βιολογικό τέλος του Πυθαγόρα το 1979- ήταν δεμένοι με μια πολύ δυνατή και ειλικρινή φιλία.

Ένας από τους τραγουδιστές που ερμήνευσε τα τραγούδια τους, ήταν και ο Γιάννης Καλατζής. Η αρχή έγινε το 1969 με τον «Επιπόλαιο» και καθώς τα δισκάκια 45 στροφών ήταν ακόμη ο κύριος φορέας ήχου, Κατσαρός και Πυθαγόρας συνέχισαν -μεταξύ πολλών άλλων- να γράφουν και για τον Θεσσαλονικιό ερμηνευτή.


Επάνω ο Γιώργος Κατσαρός και δεξιά ο Πυθαγόρας

 

Το 1970 λοιπόν, ο συνθέτης ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής και μαέστρος στο πρόγραμμα της περίφημης «Νεράιδας» στο Καλαμάκι, ενός εκ των πιο γνωστών και πολυτελών κέντρων διασκέδασης. Καθώς λοιπόν ο Πυθαγόρας ήταν πολύ φίλος τόσο με τον ίδιο όσο και με την οικογένειά του, συνήθιζε να κάνει αστεία στη σύζυγο του Κατσαρού και κάθε φορά που της τηλεφωνούσε, η πρώτη ατάκα του ήταν πάντα η ίδια: «Κυρα-Γιώργαινα, ο Γιώργος σου πού πάει»;

Με τον καιρό, ο σπουδαίος κι αξέχαστος στιχουργός σκέφτηκε ότι από αυτή τη φράση που έλεγε για πλάκα, θα μπορούσε να φτιάξει ένα τραγούδι. Έχοντας λοιπόν στο νου του ότι ο συνθέτης έφευγε γύρω στις έντεκα το βράδυ για τη «Νεράιδα» φορώντας σκούρο κοστούμι και καπνίζοντας πούρο, άρχισε σιγά-σιγά να ταιριάζει τους στίχους…

Βεβαίως, για τις ανάγκες του κομματιού έβαλε και λίγη «σάλτσα» αφήνοντας υπονοούμενα ότι ο Κατσαρός δεν πήγαινε …ακριβώς για δουλειά, κάτι που φυσικά δεν ίσχυε καθώς ο συνθέτης και μαέστρος ήταν και είναι υπόδειγμα οικογενειάρχη!

Μόλις του το έδειξε, ήταν φυσικό κι επόμενο να το διασκεδάσει πολύ κι έτσι χωρίς ιδιαίτερο κόπο έγραψε τη μουσική. Ο τραγουδιστής με τις μεγάλες επιτυχίες εκείνης της εποχής ήταν ο Καλατζής, υπήρχε και το καλό προηγούμενο με τον «Επιπόλαιο» κι έτσι αποφάσισαν να δώσουν σ’ εκείνον το τραγούδι.

Γιάννης Καλατζής

Λίγο καιρό μετά, η «Κυρα-Γιώργαινα» -με τη Λίτσα Διαμάντη στις δεύτερες φωνές- κυκλοφόρησε σε δισκάκι 45 στροφών (MINOS 5090) με το «Λείπει εκείνη» των ίδιων συντελεστών στην άλλη πλευρά κι έγινε ανάρπαστο. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί το έβαζαν σχεδόν καθημερινά και για τον επιπλέον λόγο ότι το όνομα «Γιώργος» είχε να κάνει με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο -ντάλα χούντα βλέπετε…- και την προσωπική του ζωή που «ψιθυριστά» βρισκόταν εκείνη την εποχή στην επικαιρότητα.

Η επιτυχία ήταν πολύ μεγάλη -και διαχρονική όπως έδειξε η ιστορία- κι έδωσε και τον τίτλο στον δεύτερο «μεγάλο» δίσκο του Καλατζή που κυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα. Μάλιστα, παραμονές Χριστουγέννων του 1970 βγήκε και σε 45άρι με ερμηνεύτρια τη Μαρινέλλα και γενικότερα στα κατοπινά χρόνια γνώρισε αρκετές εκτελέσεις…

———————

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ