8/2/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Βράδυ Παρασκευής στη γνώριμη σκηνή του «Rythmos Stage» στην Ηλιούπολη. Περιμένω με ανυπομονησία να σβήσουν τα φώτα και να ξεκινήσει το πρόγραμμα. Αφ’ ενός γιατί θέλω πολύ να δω τη Ματθίλδη Μαγγίρα επί σκηνής, μιας και είναι αυθεντική show woman. Αφ’ εταίρου γιατί το πρόγραμμα αποτελεί μια αναδρομή στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο και αναρωτιέμαι τι έχει ετοιμάσει πάλι ο Μάκης Δελαπόρτας, ο οποίος γνωρίζει το αντικείμενο όσο λίγοι. Την ίδια αίσθηση γλυκιάς προσμονής έχει και ο κόσμος που γέμισε το μαγαζί. Ανάμεσα τους η Κωνσταντίνα, η Λιζέτα Νικολάου, ο Κώστας Καράλης, η Άννα Φόνσου, άτομα από το συγγενικό περιβάλλον της Ρένας Βλαχοπούλου και πολλοί ακόμα! Τα φώτα χαμήλωσαν και στο videowall άρχισε να παίζει ένα βίντεο με αγαπημένα στιγμιότυπα από ελληνικές ταινίες του ’60 και του ’70. Αλίκη, Τζένη, Μελίνα, Παπαμιχαήλ, Κούρκουλος φιγουράρουν σε μια οθόνη απέναντί μας. Σαν παλιό σινεμά…
Δύο ψηλά σκαμπό, δύο μικρόφωνα, δύο εξαιρετικοί μουσικοί (Γιώργος Τσοκάνης στο πιάνο και Δημήτρης Λαμπριανός στο μπουζούκι και το φλάουτο), η Ματθίλδη και ο Μάκης. Με τραγούδι και με πρόζα μας βάζουν στο σκηνικό. Ένα θερινό σινεμά με αγιόκλημα και γιασεμί και πιτσιρικάδες στη μάντρα…
Σκηνή Α: Η κόντρα
Αν υπάρχει μια κόντρα καλλιτεχνική που σημάδεψε εκείνη την περίοδο είναι αυτή ανάμεσα στην Αλίκη και τη Τζένη (αν και πολλοί υποστηρίζουν πως η κόντρα ήταν μόνο ανάμεσα σε θαυμαστές και ποτέ μεταξύ τους). Και αυτό φρόντισαν να μας το μεταφέρουν οι δυο διασκεδαστές. Βουγιουκλακικός ο Δελαπόρτας, Καρεζικιά η Μαγγίρα με τα κλασσικά επιχειρήματα και οι δυο πλευρές! Από όλο αυτό εμείς χαρήκαμε μια απολαυστική μίμηση της υπερβολικά ναζιάρας και σκερτσόζας Αλίκης από τη Ματθίλδη στο «Γκρίζο Γατί» και το «Ρι κο κο» (και εγώ Καρέζη υποστηρίζω!), αλλά και τα «Μη τον ρωτάς τον ουρανό» και «Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ» από την άλλη πλευρά. Για να επέλθει όμως μια ισορροπία μας χάρισε ο Μάκης μια «Θάλασσα πλατιά» και προχωρήσαμε σε άλλα κινηματογραφικά μονοπάτια.
Η Ματθίλδη φεύγει από τη σκηνή και μένει μόνος του ο Μάκης για μερικά τραγούδια. Ξεκινάει με το «Μια πόλη μαγική» με μια ξεχωριστή αφιέρωση. Ανάμεσα στο κοινό βρίσκονταν οι παλιοί του συμμαθητές, μιας και ο ίδιος μεγάλωσε στην Ηλιούπολη. Οπότε το τραγούδι πήγε δικαιωματικά σε αυτούς. Αφού χαιρέτησε όλους τους φίλους και καλεσμένους που βρέθηκαν εκεί και μας είπε μερικές πρώτες ιστορίες για το πως ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια αναβίωσης του ελληνικού κινηματογραφικού τραγουδιού μας χάρισε λίγη ακόμα Αλίκη με το «Ξημερώνει» και το «Κλωτσοσκούφι» αλλά και το «Φεγγάρι είναι κόκκινο» που είχε τραγουδήσει η αείμνηστη Σοφία Βέμπο στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη.
Σκηνή Β: Η Στέλλα και η Μελίνα και η «Μεγάλη Οθόνη»
Είχε έρθει η ώρα της Μελίνας! Η Ματθίλδη, πολύ ειλικρινά κατά τη γνώμη μου, δήλωσε εξ’ αρχής ότι είναι κάτι όχι κοντινό στο ρεπερτόριό της. Και προσωπικά θεωρώ πως η προσωπικότητα της Μερκούρη ήταν τέτοια που δύσκολα τη μιμείσαι. Το γεγονός όμως ότι η Ματθίλδη έβαλε πιο πολύ τη δική της προσωπικότητα στα κομμάτια και βγήκε λίγο από το κλισέ της μίμησης, έβγαλε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι», «Εφτά τραγούδια θα σου πω» αλλά και «Τα παιδιά του Πειραιά» που όσο cult και να έχει γίνει πια, πάντα το τραγουδάμε με αγάπη.
Αλλαγή κλίματος και πάλι. Στο μικρόφωνο ο Μάκης Δελαπόρτας με τα αγαπημένα του τραγούδια και τις ιστορίες πίσω απ’ αυτά. «Άρχισαν τα όργανα» του Μιχάλη Σουγιούλ και του Αλέκου Σακελλάριου (για να αναφέρουμε και τους δημιουργούς) «Δε μπορεί κανείς να ξέρει» του Μάνου Χατζηδάκι (είχε την τιμητική του αυτό το βράδυ αν και με τραγούδια που ο ίδιος αργότερα αποκύρηξε). Με ιστορίες για τη «Μεγάλη Οθόνη», το cd που κυκλοφόρησε ο Δελαπόρτας με τα κινηματογραφικά τραγούδια και Δημήτρη Χορν γυρίσαμε σελίδα.
Σκηνή Γ: Βίβα Ρένα και Γιάννης Δαλιανίδης
Το είχαν προλογίσει και οι δύο, μου το είχαν αναφέρει και στη συζήτηση που είχαμε στα παρακήνια. Το αφιέρωμα στη Ρένα Βλαχοπούλου ξεκίνησε με ένα βίντεο ποτ-πουρί με αποσπάσματα από τις καλύτερες στιγμές της. Και μετά η Ματθίλδη έδωσε ρέστα. Από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς. «Άνοιξε», «Κοκορίκο», «Η Μοδίστρα», «Στενάχωρη Καρδιά» με την αντίστοιχη πάντα πρόζα. Κλείνοντας με το «Έλα έλα» ξεσήκωσε τον κόσμο αν και θεωρώ το συγκεκριμένο κομμάτι τη μοναδική αστοχία του προγράμματος μιας και είναι αρκετά μεταγενέστερο των υπολοίπων.
Συγκίνηση προκάλεσε η συνέχεια του προγράμματος. «Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι» είχε πρωτοτραγουδήσει η Καίτη Χωματά στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Τώρα που δεν είναι πια μαζί μας, το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν αφιερωμένο σε εκείνη. Βαριά και η συνέχεια με το «Μη του μιλάτε του παιδιού». Είχε έρθει η ώρα να θυμηθούμε το Γιάννη Πουλόπουλο, τη Μαρινέλλα, τη Μαίρη Χρονοπούλου και αγαπημένα τραγούδια από τις ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη.
Σκηνή Δ: Οι καλεσμένοι
Με τόσους τραγουδιστές ανάμεσα στο κοινό δε γινόταν να μην κάνουν ένα πέρασμα από τη σκηνή. Ήδη η Λιζέτα Νικολάου είχε πιάσει το μικρόφωνο και έκανε δεύτερες σχεδόν σε όλα τα τραγούδια! Και ήταν και η πρώτη που δέχτηκε την πρόσκληση και μας χάρισε μερικά ακόμα κινηματογραφικά τραγούδια. Το «Δίχτυ» από το «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη και φυσικά το κλασσικό «Άνοιξε Πέτρα» (χωρίς τα μπαλέτα του Δαλιανίδη παρ’ όλα αυτά). Το μικρόφωνο πέρασε στην Κωνσταντίνα, την οποία άκουγα για πρώτη φορά live και μπορώ να πω πως έχει μια εξαιρετική φωνή! Φύγαμε για λίγο από τα κινηματογραφικά και περάσαμε σε έναν άλλο μεγάλο συνθέτη, το Μάριο Τόκα, και τραγουδήσαμε για «Θάλασσες» και για εκείνο το «Σημάδι». Μετά από απαίτηση όλων των υπολοίπων ανέβηκε στη σκηνή και ο Κώστας Καράλης να μας θυμίσει κάτι από εκείνες τις μπουάτ της Πλάκας με το «Mal du Depart» και το «Ερωτικό» όπου απέσπασε θερμό χειροκρότημα. Τελευταίος και μεγάλη έκπληξη ο μπαμπάς της Ματθίλδης κύριος Μαγγίρας (η συμπαθέστατη οικογένεια Μαγγίρα και το γλυκύτατο μικρό Μαγγιράκι καθόταν ακριβώς δίπλα μας…) ο οποίος διαθέτει μια πάρα πολύ καλή φωνή και με περισσό συναίσθημα μας τραγούδησε για τα «Πέτρινα Χρόνια» από την ομώνυμη ταινία του Παντελή Βούλγαρη.
Και μετά από αυτό το ευχάριστο «διάλειμμα» η Ματθίλδη και ο Μάκης ανέβηκαν και πάλι στη σκηνή για ένα κλασσικό, χαρούμενο, παραδοσιακό φινάλε ελληνικής ταινίας. «Καμαρούλα», «Οι θαλασσιές οι χάντρες» και φυσικά «Συρτάκι». Και κάπου εκεί έπεσε το «ΤΕΛΟΣ» και βγήκαμε από το θερινό σινεμά. Σιγοτραγουδώντας μελωδίες που υπάρχουν βαθιά μέσα μας. Επόμενη προβολή την Παρασκευή. Μη τη χάσετε!
Λίγο πριν την πρεμιέρα ο φωτογραφικός φακός και το μαγνητοφωνάκι του MusicCorner, τρύπωσαν στα καμαρίνια των δύο πρωταγωνιστών της βραδιάς και απέσπασαν δυο λόγια για την παράσταση που θα ακολουθούσε.
Music Corner: Ματθίλδη καλησπέρα!
Ματθίλδη Μαγγίρα: Καλήσπέρα!
Music Corner: Βρισκόμαστε λίγο πριν την πρεμιέρα αυτών των δύο εμφανίσεων που έχετε εδώ στο Ρυθμός Stage, με το Μάκη Δελαπόρτα.
Ματθίλδη Μαγγίρα: Δυο …πρεμιέρες πες!
Music Corner: Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια γι’ αυτή την ιδιαίτερη παράσταση; Χωρίς να μας αποκαλύψεις όλα τα μυστικά…
Ματθίλδη Μαγγίρα: Η παράσταση αυτή ήταν μια ιδέα του Μάκη του Δελαπόρτα. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο βασίζομαι γιατί θεωρώ ότι πιστεύει και γνωρίζει πάρα πολύ καλά τον ελληνικό κινηματογράφο και επιχειρήσαμε από την πλευρά του ηθοποιού με πολύ τραγουδιστική διάθεση να πούμε κάποια από αυτά τα τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου.
Music Corner: Πως πήρατε την απόφαση να κάνετε ένα τέτοιο show;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Είχαμε την ιδέα, μας άρεσε, και η απόφαση πάρθηκε έτσι. Και είπαμε να το δοκιμάσουμε!
Music Corner: Αυτό που έχετε ετοιμάσει είναι κοντά στις δικές σου τις επιλογές; Γιατί έχεις συνηθίσει το κοινό σε παραστάσεις που εμπεριέχουν και πρόζα, και τραγούδι, και χορό…
Ματθίλδη Μαγγίρα: Και εδώ υπάρχει κάτι. Υπάρχει μια μικρή πρόζα, υπάρχουν κάποια σχόλια. Αλλά πιο πολύ είναι τραγουδιστική η παράσταση. Έχω πάντα πολύ τραγούδι στις παραστάσεις μου, και χορό, και πρόζα, και σάτιρα. Εδώ είναι πιο πού τραγούδι με κάποιες προζούλες που κάνουνε το σχόλιό τους.
Music Corner: Το δικό σου το στυλ της show woman, που συνδυάζει όλα αυτά που αναφέραμε, θεωρείς ότι μπορεί να ευνοηθεί αυτή την περίοδο όπου οι μουσικές σκηνές κλείνουν μία μία, τα προγράμματα λιγοστεύουν και όσα μένουν γίνονται όλο και πιο βαριά;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Θεωρώ πως ό,τι είναι αληθινό και αυθεντικό πάντα θα ζει και θα υπάρχει σε οποιαδήποτε περίοδο. Ένας λόγος περισσότερο σε περιόδους δύσκολες, περιόδους κρίσης, να βγούνε στο φως τα μαργαριτάρια και όχι αυτά που λαμπυρίζουνε χωρίς να έχουν αξία.
Music Corner: Επιλέξατε ένα show βασισμένο στον ελληνικό κινηματογράφο. Ποια είναι η μαγεία αυτών των ταινιών που μέχρι και σήμερα είναι αξεπέραστες;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Για μένα είναι η αλήθεια του, η αυθεντικότητά του, η ηθική του δομή όσον αφορά τους χαρακτήρες, η όρεξη, το μεράκι, το ταλέντο… θες κι άλλα;
Music Corner: Νομίζω αρκούν! Επόμενα σχέδια μετά από αυτές τις δύο εμφανίσεις;
Ματθίλδη Μαγγίρα: Είμαι σε συζητήσεις αυτή τη στιγμή για κάποια πράγματα που δε μπορώ ακόμη να ανακοινώσω. Η σειρά των ρούχων μου πάει πολύ καλά και θα την παρουσιάσω στις 8/3 σε κάποιο χώρο στο Κολωνάκι και όλα τ’ άλλα βαίνουν καλώς!
Music Corner: Δε θα σε κουράσουμε άλλο. Ευχαριστούμε πολύ!
Ματθίλδη Μαγγίρα: Εγώ σας ευχαριστώ!
——————————-
Music Corner: Καλησπέρα και σε εσάς λοιπόν!
Μάκης Δελαπόρτας: Γεια σας!
Music Corner: Είμαστε εδώ για να απολάυσουμε παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο;
Μάκης Δελαπόρτας: Ναι. Θα κλείσουμε τα μάτια και θα πούμε πως βρισκόμαστε σε μια θερινή αίθουσα ενός παλιού συνοικιακού κινηματογράφου. Εγώ μεγάλωσα με αυτές τις ταινίες και αυτά τα τραγούδια και τα χρόνια που πέρασαν από παιδάκι όταν ήμουνα η ζωή μου όλη ήταν ο ελληνικός κινηματογράφος. Έκανα 22 βιογραφίες με τους πιο μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς και είχα και την τρελή ιδέα να βγουν τα τραγούδια του κινηματογράφου σε δίσκο. Και γι’ αυτό αποφάσισα να κάνουμε μια παράσταση με τη Ματθίλδη και να θυμίσουμε στον κόσμο ότι ο ελληνικός κινηματογράφος και τα τραγούδια του είναι πολιτισμός στην ουσία που ταξιδεύει και στις επόμενες γενιές και θα συνεχίσει να ταξιδεύει.
Music Corner: Η συνεργασία με την Ματθίλδη Μαγγίρα πως προέκυψε;
Μάκης Δελαπόρτας: Η συνεργασία μας με τη Ματθίλδη προέκυψε εδώ και δύο χρόνια, όταν έκανα ένα αφιέρωμα στη Ρένα Βλαχοπούλου και τη σκέφτηκα. Η Ματθίλδη πιστεύω πως αν έκανε καριέρα στα χρόνια του ’60 θα ήταν ένα από τα μεγάλα αστέρια τις ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ! Γιατί είναι από τις λίγες περιπτώσεις που χορεύει, παίζει και τραγουδάει το ίδιο καλά. Αυτό δεν το βρίσκεις εύκολα. Και γι’ αυτό αποφάσισα ότι θέλω να το κάνουμε μαζί όλο αυτό.
Music Corner: Είναι το πρόσωπο που μπορούσε να σας βοηθήσει να αναβιώσετε κάτι από τις ταινίες εκείνες και να είναι κοντά στο αυθεντικό;
Μάκης Δελαπόρτας: Όχι, τίποτα δε μπορούμε να συγκρίνουμε με τις τότε μορφές του ελληνικού κινηματογράφου. Εμείς απλά θυμίζουμε με πολλή αγάπη μέσα από τραγούδια, μέσα από ατάκες, μέσα από εικόνες, στιγμές από τον ελληνικό κινηματογράφο…
Music Corner: Ευχαριστούμε πολύ!
Μάκης Δελαπόρτας: Να ‘στε καλά!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…