Γράφει η Μάρω Παναγή
Φωτογραφίες: Ματίνα Φουντούλη
Ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά καλοκαιρινά φεστιβάλ της Αθήνας έχει ήδη ξεκινήσει με πυρετώδη ρυθμό και μοναδικά ονόματα επί σκηνής! Τη δεύτερη μέρα του Release, και επίσημα πρώτη του καλοκαιριού, η πλατεία Νερού στο Φάληρο υποδέχτηκε ιστορικά ξένα συγκροτήματα, πολύ αγαπημένα, μάλιστα, στο ελληνικό κοινό: τους UB40 και τους Thievery Corporation. Το κοινό καλωσόρισαν και «ζέσταναν» οι μπάντες Magenta Flaws και Golan και η Angelika Dusk. Η βραδιά που ακολούθησε ήταν μια ποικιλία ήχου, οργάνων, γλωσσών, διαθέσεων, μια ωραία μουσική σύνθεση που έφτασε στην ιδιαίτερη κορύφωσή της.
Κατά τις 17.30 και όταν ακόμη ο ήλιος έκαιγε, ανέβηκε στη σκηνή η ελληνική μπάντα Magenta Flaws. «Μια ελαττωματική μπάντα σε αποχρώσεις ματζέντα», όπως οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται, ξεκίνησαν το 2007 με συνεχή πειραματισμό βασισμένο σε στοιχεία της trip hop και της alternative rock και το 2016 κυκλοφόρησαν τον τρίτο δίσκο τους. Το τραγούδι που άνοιξε την ημέρα ήταν το ατμοσφαιρικό “Cutting Loose”. Keyboards, ντραμς, κιθάρες, μπάσο, συνθεσάιζερ φτιάχνουν έναν μυστηριακό και ενίοτε σκοτεινό ήχο, πιο old -school αισθητικής. Για πρώτη φορά σε ένα τόσο μεγάλο φεστιβάλ και παρά το λιγοστό κοινό πέτυχαν ένα ζεστό καλωσόρισμα με ωραία διάθεση.
Η επιλογή της Angelika Dusk ως δεύτερης καλλιτέχνιδας στο line up του φεστιβάλ δε με ενθουσίασε. Η pop αισθητική της δεν ταίριαζε με τους πολυδιάστατους και ιδιαίτερους ήχους των άλλων συγκροτημάτων. Ερμήνευσε κομμάτια από τον πρώτο αλλά και τον δεύτερο δίσκο της, όπως το “Drown out the light” και το “Scream” αντίστοιχα και κάποιες μπαλάντες όπως η διασκευή του “Big in Japan” στο πιάνο. Οι πιο δυνατές στιγμές της νομίζω ήταν η blues μπαλάντα “Every kiss” και ένα ξεσηκωτικό γαλλικό κομμάτι.
Τρίτο στη σκηνή ανέβηκε ένα τριμελές συγκρότημα από τη Ρουμανία, οι Golan. House, nudisco και electronica αισθητικής, στη χώρα τους έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό. Δεν αποτελούν απλώς ένα ακόμη συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής, καθώς αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι ο συνδυασμός του DJing και των samples με live όργανα, όπως φλάουτο, handpan και τρομπέτα. Την ώρα που ο ήλιος έδυε οι Golan μας ταρακούνησαν, αλλά και μας ηρέμησαν με τα ταξιδιάρικα beats τους χωρίς να γίνουν καθόλου μονότονοι. Ήταν ένα καλό warm up, λοιπόν, για την ανεπανάληπτη βραδιά που θα ακολουθούσε.
Ξεκίνησαν το 1978 στην Αγγλία κι έπειτα από 40 περίπου χρόνια χαρακτηρίζονται ως ένα από τα πιο ιστορικά reggae pop συγκροτήματα. Οι UB40 ήταν οι co-headliners της βραδιάς και με την τρέλα τους μας ξεσήκωσαν! Επέστρεψαν στη χώρα μας έπειτα από αρκετά χρόνια και πλήρεις μελών, καθώς από το 2013 στο γκρουπ ξαναμπήκαν οι Campbell, Astro και Mickey που είχαν αποχωρήσει το 2008. Μάλιστα, φέτος κυκλοφόρησαν και έναν καινούργιο δίσκο με τίτλο “A real labour of love”. Φαίνεται πως το ελληνικό κοινό είχε να ανασύρει πολλές νεανικές μνήμες συντροφιά με τις μεγάλες τους επιτυχίες όπως το “Ivory Madona” και το “Kingston Town”. Ο κόσμος δε σταμάτησε να χορεύει, βέβαια, ούτε και στις μοναδικές διασκευές απ΄ τα 80s και 90s όπως το “Red red wine” και το “(I can’t help) falling in love with you” που τελείωσαν τη βραδιά. Πολυμελής μπάντα με γεμάτο ήχο και ποικίλες επιρροές, οι UB40 κρατούν ακόμα τη διάθεση και την αξία που τους έχει ξεχωρίσει.
«Μουσική που γιατρεύει» (“music to heal”). Αυτή τη φράση είπαν εύστοχα οι Thievery Corporation για τη μουσική τους. Με την ταξιδιάρικη ορμή της έρχεται να μηδενίσει αποστάσεις, με την «γκρούβα» της να μας κουνήσει ρυθμικά και με τον στίχο να συγκινήσει. Ξεκίνησαν δυναμικά με κομμάτια όπως το “Marching the hate machines”, “True sons of Zion” και το “Sol tapado”. Οι τρεις εντυπωσιακές και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ερμηνεύτριες Νattalie Clavier, Loulou Ghelichkani και Racquel Jones και οι δύο άντρες Notch και Mr Lif εναλλάσσονταν διαρκώς πάνω στη σκηνή γεγονός που αύξανε την ενέργεια. Σταθεροί και με το αστείρευτο μουσικό τους ταλέντο οι υπόλοιποι της μπάντας και οι θρυλικοί Rob Garza και Eric Hilton σόλαραν και απογείωναν τις μελωδίες. Ακούστηκαν παλιές επιτυχίες (“Lebanese blonde”, “Richest Man in Babylon”) αλλά και τραγούδια από τον νέο δίσκο “Treasures of the Temple” που όπως φάνηκε έχουν ήδη γίνει αγαπημένα.
Ραπ, Τζαμάικα, ψυχεδέλεια, reggae, electro, Ανατολή, Δύση, Βαλκάνια και Μεσόγειος… Είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μουσική τους. Αυτή η περίεργη μείξη εκφράζεται μέσα από τα όργανα της μπάντας αλλά και τις διαφορετικές γλώσσες που είναι γραμμένα τα τραγούδια. Από όλο αυτό το συνονθύλευμα ήχων και διαθέσεων νιώθεις στο τέλος μια ελαφρότητα που περικλείει, όμως, μια βαριά σημασία.
Εντυπωσιακό, λοιπόν, για άλλη μια φορά το line up του Release Athens. Ένας από τους πιο άνετους και ιδιαίτερους συναυλιακούς χώρους γέμισε από κόσμο και μια μουσική σύνθεση πλήρως αντιπροσωπευτική του φετινού μουσικού καλοκαιριού που αναμένουμε!
—————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…