Έχουν περάσει δύο χρόνια από τη δολοφονία του George Floyd και τις τεράστιες σε όγκο διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας σε όλο τον κόσμο. Ήταν 25 Μαΐου του 2020, όταν ο -για τους φίλους και γνωστούς του- «Big» Floyd, άφηνε την τελευταία του πνοή με βασανιστικό τρόπο, ασφυκτιώντας για οχτώ λεπτά κάτω από το γόνατο του αστυνομικού Derek Chauvin. Λίγα λεπτά νωρίτερα είχε κατηγορηθεί ότι χρησιμοποίησε ένα πλαστό χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων στο κατάστημα Cup Foods. Το βίντεο που κατέγραψε τη δολοφονία του και μέσα σε λίγες ώρες κυκλοφόρησε παντού, ήταν ένα βίαιο σοκ για όλο τον πλανήτη και δεν έμεινε αναπάντητο. Οι κινητοποιήσεις κατά της αστυνομικής βίας και του ρατσισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και αλλού υπήρξαν άμεσες. Το κίνημα Black Lives Matter με την εξεγερμένη παρουσία του, ξύπνησε μνήμες αντίστασης σε μία ρατσιστική Αμερική, που όπως έχει φανεί τα τελευταία χρόνια, μόνο παρελθόν δεν αποτελεί.
Το Eight Minutes (Mama) είναι ένα τραγούδι για τον George Floyd. Και είναι το αποτέλεσμα της σύμπραξης δύο δημιουργών, του Αλέξη Καλοφωλιά (Alex K) που το ερμήνευσε και έγραψε τη μουσική και του Βασίλη Μανέλα (VMan) που έγραψε τους πρωτότυπους στίχους-κείμενο στα Ελληνικά, ενώ η Μαρία Μανωλέλη ανέλαβε την εύστοχη απόδοση στα αγγλικά. Ο Στέφανος Φλώτσιος (Screaming Fly, The Last Drive) έπαιξε ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα ενώ ο “Κτίρια τη Νύχτα” έπαιξε πλήκτρα, έστησε τους ρυθμούς και ανέλαβε τη μίξη και την παραγωγή του κομματιού.
Το τραγούδι είναι ο επίλογος της βραβευμένης ταινίας του δημιουργού ντοκιμαντέρ Θωμά Σίδερη, με τίτλο «Let me breathe». Η ταινία ξεκίνησε ως προσωπογραφία της αφροαμερικανίδας δημοσιογράφου Joyce Davis για το πώς η ίδια βίωσε τον ρατσισμό και τον κοινωνικό διαχωρισμό τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 στον αμερικανικό νότο. Στη διάρκεια των γυρισμάτων, συνέβη η δολοφονία του G.Floyd για να μας θυμίσει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε.
Το εικαστικό μέρος του βίντεο, εμπνευσμένο απ’ την ταινία και τους στίχους του τραγουδιού, αποτελεί ένα «σκιτσογράφημα» της εικονογράφου Γιώτας Ζουμπούλη.
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς και ο Βασίλης Μανέλας αφιερώνουν το Eight Minutes (Mama) στην μνήμη των πρόσφατων θυμάτων της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα, Βασίλειο Μάγγο και Νίκο Σαμπάνη, επιθυμώντας και οι ίδιοι να αφήσουν ένα λιθαράκι στη συλλογική μνήμη για όλους αυτούς που χάθηκαν άδικα.
Minute ONE
Looking around me -everything is new. No more labor pains Mama. I am crying, I am tiny, they lift me up in the air and hand me over to you. You smile, Mama.
Minute TWΟ
I ‘ve grown up Mama. Look at me. Take me to the funfair. Buy that blue bicycle for me. Will ya Mama?
Minute THREE
Who are all these people over me Mama? It’s getting tough. I’m gonna be late tonight- get off me! Mama.
Minute FOUR
It’s getting worse. I didn’t do anything big- but I haven’t done little. Mama.
Minute FIVE
Your heart is big and so is mine. Ask anyone in da neighborhood Mama.
Minute SIX
No more worries Mama. I take care of my brothers and sistas, I wave hello to the homeless, they wave back “Hey Big Floyd!”. Mama.
Minute SEVEN
It’s been two years since you ‘re gone. But it feels like you are here. I CAN’T BREATHE. Who are all these people Mama? Can ya see ‘em alright?
Minute EIGHT
It’s been eight minutes. My whole life Mama, in eight minutes. I cry coz I hit da wall. Can you hear me? Why ain’t ya answering? You are here by my side like in the first minute. Few more moments to go, no more worries Mama.
I look around and everything is new. No more pains, Mama.
They lift me up in the air.
I am tiny again. They hand me over to you.
You smile, Mama.