Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Την Τετάρτη, 28 Ιουνίου χιλιάδες κόσμου είχαν καταφθάσει από νωρίς στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα, περιμένοντας με ενθουσιασμό να δουν επί σκηνής την Ελευθερία Αρβανιτάκη και την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Μετά την επιτυχημένη τους χειμερινή σύμπραξη, οι δύο ερμηνεύτριες συνεχίζουν να πορεύονται μαζί και το καλοκαίρι, παρουσιάζοντας ανά την Ελλάδα ένα πρόγραμμα σε επιμέλεια των ιδίων και της Λήδας Ρουμάνη.
Η μοναδική τους συναυλία στην Αθήνα περιλάμβανε όσα από τα πολύ αγαπημένα τους τραγούδια μπόρεσαν να χωρέσουν σε ένα σχεδόν τρίωρο πρόγραμμα, το οποίο είχε ως βασικό γνώμονα την εξωστρέφεια. Ο στόχος, πρόδηλος και σαφής: να περάσει ο κόσμος όμορφα, να τραγουδήσει, να χορέψει και να νοιώσει τον παλμό του συναισθήματος κάθε τραγουδιού, έτσι όπως μόνο σε μια καλοκαιρινή συναυλία σε ανοιχτό χώρο μπορεί να συμβεί.
Τα τραγούδια των δυο ερμηνευτριών διαδέχονταν το ένα το άλλο, πότε υπό μορφή «διαλόγου» και πότε σε ιδιαίτερου ύφους «μονολόγους», πάντοτε δεμένα σε σωστή ροή, χάρη στις νέες ενορχηστρώσεις που επιμελήθηκαν οι Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης και Βασίλης Νησσόπουλος.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, αρκετά συγκινημένη σε πολλές στιγμές της συναυλίας, επιβεβαίωσε τη συναισθηματική της ωριμότητα μέσα από ερμηνείες κυρίως χαμηλών τόνων, αλλά υψηλής συγκίνησης. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, πιο σίγουρη και εξωστρεφής από ποτέ, σάρωσε με την ενέργειά της τη σκηνή, χωρίς να παρασυρθεί σε φωνητικές υπερβολές και προτάσσοντας το επικοινωνιακό της χάρισμα.
Αν υπάρχει κάτι που προσωπικά μου έλειψε από αυτήν την εξαιρετικά θετικής ενέργειας συναυλία είναι το να δοκιμάσουν οι δύο ερμηνεύτριες να μοιραστούν τα τραγούδια τους ή να πουν η μία τραγούδια της άλλης. Το μοναδικό σημείο της συναυλίας που ένωσαν τις φωνές τους συνομιλώντας από κοινού πάνω σε ένα τραγούδι, τα «Δεύτερα Κλειδιά», σε μουσική Γιώργου Καραδήμου και στίχους της Sunny Μπαλτζή, μάς άφησε να έχουμε ένα κλεφτό άκουσμα για το πόσο περισσότερο ξεχωριστή θα μπορούσε να είναι αυτή η σύμπραξη. Διόλου τυχαία, αυτή ήταν, κατά τη γνώμη μου, μία από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς, η οποία ενώθηκε όμορφα με το διαχρονικό «Δεν Ξέρω Πόσο Σ’ Αγαπώ».
Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πώς όσοι βρέθηκαν στο Θέατρο Βράχων εκείνο το ζεστό βράδυ του Ιούνη, έγιναν μια παρέα, ένωσαν τις χιλιάδες φωνές τους σαν μία, τραγουδώντας με παλμό τραγούδια αγαπημένα κι έφυγαν χαμογελαστοί και γεμάτοι ενέργεια. Σαν αυτήν που μόνο η από κοινού απόλαυση και η επικοινωνία που επιτυγχάνεται μέσω της Τέχνης μπορεί να μας χαρίσει. Διότι, όσο κλισέ και αν ακούγεται, η μουσική πραγματικά ενώνει τις καρδιές και τις κάνει να πιστέψουν διαχρονικά ότι «γίναν’ όλα δυνατά τα αδύνατα».
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Μιχάλης Καπηλίδης: τύμπανα
Νίκος Μέρμηγκας: μπουζούκι, λαούτο, λαύτα, μαντολίνο
Βασίλης Νησσόπουλος: μπάσο
Δημήτρης Στασινός: ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα
Δημήτρης Τσάκας: σαξόφωνο
Στέλιος Φραγκούς: πιάνο, πλήκτρα
Ντίνος Χατζηιορδάνου: ακορντεόν
Δείτε το πλήρες πρόγραμμα συναυλιών της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και της Ελεωνόρας Ζουγανέλη…
——————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…