Ο Δάκης είναι ένας ερμηνευτής που έχει σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή με τη χαρακτηριστική φωνή του, που ακούγεται σαν ελαφρύ θρόισμα του ανέμου και σαν ανέμελος, ερωτικός ψίθυρος μιας θερινής όμορφης νύχτας.
Ο Δάκης επανέρχεται, διανύοντας μια πολύ παραγωγική περίοδο της καριέρας του, με το τραγούδι «Πάλι θα ξημερώσει», μια ανάλαφρη bossa nova που διατηρεί αναλλοίωτο το μεθυστικό άρωμα μιας άλλης ξέγνοιαστης εποχής, χωρίς όμως να χάνει τη σύγχρονη διάστασή της που της προσδίδει η αναλλοίωτη από το χρόνο φωνή του.
Το τραγούδι «Πάλι θα ξημερώσει» που κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group έχει συνθέσει ο πολυσύνθετος δημιουργός Βαγγέλης Μαρκαντώνης, ο οποίος σε συνεργασία με τον εξαιρετικό Αλέξανδρο Ατσικπάση υπογράφει και τους στίχους.
Ο Δάκης, σε τρίτο πρόσωπο περιγράφει μια ερωτική ιστορία που φυλλορροεί και αφήνει τους δύο πρωταγωνιστές μόνους, αμήχανους, με τη μνήμη των όμορφων στιγμών να τους συνοδεύει σαν μια μελωδία που επανέρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό. Ωστόσο το ρεφραίν του τραγουδιού λειτουργεί λυτρωτικά με την αισιόδοξη σιγουριά της Σκάρλετ Ο’ Χάρα στο «Όσα παίρνει ο άνεμος»: «Αύριο ξημερώνει μια άλλη ημέρα!».
Η σιγουριά ότι στο τέλος πάντα ξημερώνει η επόμενη μέρα εκφράζει και την ελπίδα ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά ακόμα και αν αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να δει το πώς.
Το «Πάλι θα ξημερώσει» έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των τραγουδιών που ο Δάκης έχει αποδώσει με την εκφραστικότητα και την ευγένεια ενός μεγάλου ερμηνευτή, ισορροπώντας αξιοθαύμαστα ανάμεσα στην ελαφριά μελαγχολία και την αισιοδοξία ότι η ζωή πάντα βρίσκει τον τρόπο να λειαίνει τα περασμένα και να μας προετοιμάζει να δεχτούμε τις νέες χαρές.
Ξεχωριστή μνεία αξίζει σε όσους συνέβαλαν με το ταλέντο τους στο τελικό αποτέλεσμα.
Παραγωγή, Hχογράφηση, Mίξη, Kιθάρες, Mπάσο: Βαγγέλης Μαρκαντώνης
Τύμπανα: Θάνος Μιχαηλίδης
Κρουστά: Αποστόλης Μπουρνιάς
Τρομπέτα: Βαγγέλης Κατσαρέλης
Mastering: Βασίλης Κορρές, Sierra Studios
Cover Artwork: Konstantinos
Θα φιληθούνε στα κρυφά
θα κουραστούνε στα μισά
μία σελίδα η στιγμή θα γίνει στάχτη
μία ελπίδα ξανά θα βρει πνοή
θα φύγει θα περάσει
θα πίνει να ξεχάσει
κι όταν την ξεπεράσει θα ναι αλλιώς
πάλι θα ξημερώσει έτσι κι αλλιώς
όλα καλά θα πάνε αλλά δεν ξέρω πως
όλα καλά θα πάνε έτσι κι αλλιώς
αλλά δεν ξέρω πως
οι μέρες φεύγουν βιαστικά
οι νύχτες μελαγχολικά
με κάποιο αστείο θα την κάνει να γελάσει
θα ξεχαστεί για λίγο σβήνει το φως
κι αυτός θα κάψει το πέπλο από μετάξι
όπως θα τους τυλίγει ο καπνός