ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ
(σε… meeting με την Κάλλια Βαβουλιώτη)
Τα πολλά λόγια είναι περιττά για τον Δημήτρη Κανέλλο, που αν και έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό χάριν της συμμετοχής του στο Rising Star, είχε ήδη μία αξιόλογη πορεία με αρκετές συνεργασίες με σημαντικούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες στον χώρο του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του CD, με τίτλο «Ο Δημήτρης Κανέλλος ερμηνεύει Φώντα Λάδη», που μας δημιούργησε τις καλύτερες εντυπώσεις από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις, το MusicCorner.gr συνομίλησε με τον ταλαντούχο καλλιτέχνη για τη νέα του δουλειά, τα μουσικά TV shows, αλλά και τα επερχόμενα σχέδια του…
Αρχικά, Δημήτρη, σε καλωσορίζουμε στο Music Corner. Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για σένα; Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσει η ενασχόληση με το τραγούδι;
Να σας ευχαριστήσω κι εγώ απ’ τη μεριά μου για τη φιλοξενία στο Music Corner!
Το κύριο ερέθισμα που αποτέλεσε σταθμό για τη μετέπειτα ενασχόληση μου με το τραγούδι, πιστεύω πως πάει πολύ πίσω. Η μητέρα μου, άθελα της βέβαια, μου πέρασε το μικρόβιο αυτό του τραγουδιού, μιας κι έχει καλή φωνή. Μας τραγουδούσε σε όλα τα παιδιά (τρία αδέρφια στο σύνολο) όταν έκανε τις δουλειές του σπιτιού, και μοιραία μέσα από τη μουσική που έβαζε στο σπίτι στο πρώτο κασετοφωνάκι που πήραμε τότε με τα χίλια (οικονομικά) ζόρια, αλλά και με τη φωνή της, μας έμαθε να ακούμε –που είναι και το πρώτο σημαντικό συστατικό για να μπορέσεις κάποια στιγμή να τραγουδήσεις. Εγώ ήμουν τελικά εκείνος, από τα τρία αδέρφια, που το αγάπησα περισσότερο και αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική.
Στην ηλικία περίπου των 11 χρόνων, πήγα στο Πνευματικό κέντρο της Νίκαιας όπου κι έκανα μαθήματα μπουζουκιού, θεωρία της μουσικής και αρμονία. Μαθήματα φωνητικής σύγχρονου τραγουδιού, ξεκίνησα να κάνω στην ηλικία των 17, στο Εθνικό Ωδείο στην πλατεία Βάθη, με την αγαπημένη μου δασκάλα, Άννα Διαμαντοπούλου. Άρχισα να δουλεύω ως μουσικός και ως τραγουδιστής στην ηλικία των 16 χρόνων ,περίπου. Σε μουσικά μεζεδοπωλεία και ταβερνίτσες της Παλιάς Κοκκινιάς και του Κορυδαλλού, δούλεψα για πρώτη φορά, όπου έπαιζα κιθάρα και τραγουδούσα. Στην πορεία αυτή των περίπου 20 χρόνων ενασχόλησης μου με το τραγούδι, βρέθηκα στο πλευρό μεγάλων τραγουδιστών, όπως η Πόλυ Πάνου, η Γλυκερία, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Τόλης Βοσκόπουλος κ.α.
Έχεις επιλέξει το λαϊκό τραγούδι, απ’ όσο δείχνει η πορεία και οι επιλογές σου. Θα ήθελες να πειραματιστείς με κάποιο άλλο είδος στο μέλλον;
Χαίρομαι πολύ που και οι επιλογές μου δείχνουν πως έχω επιλέξει το λαϊκό τραγούδι. Αυτό έχω επιλέξει συνειδητά και αυτό σκοπεύω να υπηρετήσω με όσο σεβασμό του αρμόζει. Οι τυχόν πειραματισμοί που μπορεί να προκύψουν, θα είναι πάντα μέσα στο πλαίσιο του καλού λαϊκού τραγουδιού. Τουλάχιστον εκείνου, που ταιριάζει σε εμένα. Δεν νομίζω πως θα μου ταίριαζε κάποιο άλλο είδος.
Τι είναι το λαϊκό για σένα; Ως φιλοσοφία, κοσμοθεωρία ή τρόπος ζωής;
Λαϊκό τραγούδι για μένα είναι το τραγούδι εκείνο που μέσα από τους στίχους και τη μουσική του, εκφράζει με τον πιο όμορφο και σεμνό (όχι σεμνότυφο) τρόπο τον έρωτα και την αγάπη, αναφέρεται στην καθημερινότητα και τα προβλήματα του απλού κόσμου, μιλάει για την προσφυγιά και τη μετανάστευση, που δυστυχώς είναι επίκαιρη, αναφέρεται με αγάπη αλλά και λατρεία στη Μάνα, τον Πατέρα, απευθύνεται στον απλό κόσμο και του δείχνει διεξόδους στα προβλήματα που ο ίδιος αντιμετωπίζει, προσωρινά ή και μόνιμα καμιά φορά. Συνοψίζοντας, λαϊκό τραγούδι, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι η κατάθεση της κοσμοθεωρίας σου μέσα από τον τρόπο ζωής σου, συνεπώς και το τραγούδι σου.
Τί σε έκανε να πάρεις την απόφαση να πας στο «Rising Star» και τί αποκόμισες από αυτή την εμπειρία;
Στο Rising Star πήγα με αφορμή την παρότρυνση ενός καλού φίλου, και με σκοπό πως έτσι θα βοηθήσω και τη νέα δισκογραφική μου δουλειά που έμελλε να κυκλοφορήσει. Αποκόμισα πολύτιμη τηλεοπτική εμπειρία αλλά και αρκετές νέες γνωριμίες απ’ τον χώρο της τηλεόρασης και των καλλιτεχνών. Πολύς κόσμος με αναγνωρίζει πλέον, χωρίς να σημαίνει αυτό πως επαναπαύομαι στην όποια δημοσιότητα πήρα όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Για μένα το λαϊκό τραγούδι είναι ένας συνεχής αγώνας που οφείλεις να δίνεις τα διαπιστευτήρια σου συχνά πυκνά, με σκοπό βέβαια πάντα να σε κρίνει ο κόσμος.
Νέα δισκογραφική δουλειά με τραγούδια του Μάνου Λοΐζου και του Δημήτρη Λάγιου, σε στίχους Φώντα Λάδη. Μίλησέ μας για αυτή τη δουλειά.
Ναι, πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε η νέα μου δισκογραφική δουλειά απ’ τη Heaven με τίτλο «Ο Δημήτρης Κανέλλος ερμηνεύει Φώντα Λάδη». 8 τραγούδια σε στίχους του Φώντα Λάδη και σε μουσική του Μάνου Λοΐζου και Δημήτρη Λάγιου. Είναι ένα άλμπουμ που αποτελεί όνειρο ζωής κυριολεκτικά. Με αφορμή την τελείως τυχαία γνωριμία μου με τον ποιητή – στιχουργό Φώντα Λάδη, μου ήρθε αυτή η ιδέα, να ξανατραγουδήσω αυτά τα αριστουργήματα, την οποία ιδέα με χαρά αποδέχτηκε ο ίδιος, και τον ευχαριστώ για ακόμη μια φορά. Με χαρά επίσης, έδωσαν την άδειά τους η Μυρσίνη Λοΐζου και η Υακίνθη Λάγιου για να πω αυτά τα τραγούδια. Να ευχαριστήσω επίσης τον Στέλιο Φωτιάδη για την επιμέλεια αυτής της παραγωγής αλλά και τη Γλυκερία που, πέρα απ’ την πολύχρονη συνεργασία μας, με τίμησε να πούμε ένα τραγούδι – ντουέτο απ’ το άλμπουμ, με τίτλο «Τα μάτια σου που κλαίνε».
Πώς προέκυψε και τί σου άφησε η συνεργασία σου με την Γλυκερία;
Πριν από 10 περίπου χρόνια, γύρω στο 2006-7, μέσω της γνωριμίας μου με τον μετέπειτα παραγωγό μου, Στέλιο Φωτιάδη, μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με την μεγάλη τραγουδίστρια, Γλυκερία. Από τότε και σε τακτά χρονικά διαστήματα, έχω τη χαρά να βρίσκομαι καλλιτεχνικά στο πλευρό της, γεγονός για το οποίο ευχαριστώ πολύ και την ίδια, για την εμπιστοσύνη που μου δείχνει! Μόνο θετικά έχεις να λαβαίνεις από τη συνεργασία δίπλα σε μια τόσο μεγάλη τραγουδίστρια. Πέρα απ’ τις φωνητικές της ικανότητες που είναι μεγάλο σχολείο για έναν νέο τραγουδιστή, είναι ένας καταπληκτικός και κυρίως σεμνός άνθρωπος. Κι αυτό είναι και το πιο σημαντικό μάθημα, κατά τη γνώμη μου, για έναν νέο τραγουδιστή. Πως, δηλαδή, παρά το «μέγεθός» της αυτή η τραγουδίστρια παραμένει σεμνή και ταπεινή.
Έχεις κάποιο αγαπημένο απόφθεγμα ή συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής;
Ναι, έχω δύο αποφθέγματα που με συντροφεύουν στην καθημερινότητα μου και γενικότερα στη ζωή μου. Το ένα είναι ένα απόσπασμα από τον Γιάννη Ρίτσο:
Δὲν ἔχουμε καιρὸ νὰ πεθάνουμε.
Ὄχι.
Ὄχι.
Καὶ δὲ θὰ φύγουμε ἀπ’ τὸν κόσμο νὰ τὸ ξέρεις
πρὶν ἀγαπήσουμε ὅσο ζητᾶ ἡ καρδιά μας
πρὶν τραγουδήσουμε ὅσο ζητᾶ ἡ ἀγάπη.
Περπάτα.
Και το άλλο αγαπημένο μου είναι ένα απόσπασμα του Τάσου Λειβαδίτη, «..κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε ήδη νεκροί».
Πώς φαντάζεσαι μελλοντικά τον Δημήτρη; Τι επιθυμείς να έχεις κατακτήσει σε 5 χρόνια από τώρα;
Αυτό που επιθυμώ σε πέντε χρόνια από τώρα είναι να έχω την υγειά μου πρώτα και κύρια, και παράλληλα να μπορώ να κάνω πράγματα που μ’ αρέσουν πάνω στο καλό λαϊκό τραγούδι. Θα είμαι πραγματικά πολύ ευχαριστημένος, αν έχω αυτά τα δύο στοιχεία στη ζωή μου!
Ετοιμάζεις εμφανίσεις αυτό το καλοκαίρι; Γενικά ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις σου;
Το καλοκαίρι έχω τη χαρά να βρεθώ καλλιτεχνικά σε καλοκαιρινή περιοδεία με τον Θέμη Αδαμαντίδη και τη Λένα Αλκαίου. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτή τη συνεργασία γιατί και οι δύο αυτοί τραγουδιστές είναι πολύ αγαπημένοι μου! Ξεκινάμε την καλοκαιρινή μας περιοδεία την Πέμπτη στις 15/6, αρχής γενομένης απ’ το Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα, όπου και θα συμμετέχουν επίσης φιλικά οι, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Πίτσα Παπαδοπούλου, Κατερίνα Κούκα και η παιδική χορωδία Τυπάλδου με τον Κώστα Αγέρη. Θα είναι πραγματικά ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι!
Ολοκληρώνοντας, υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις, ένα ελεύθερο μήνυμα στους αναγνώστες μας;
Να ευχηθώ στους αναγνώστες του Music Corner να έχουν καλό καλοκαίρι και να είναι υγιείς! Ευχαριστώ όλον τον κόσμο που με στηρίζει καλλιτεχνικά στην προσπάθεια μου να υπηρετήσω το καλό λαϊκό τραγούδι, αλλά και ειδικότερα στη νέα μου δισκογραφική προσπάθεια. Θα συνεχίσω σ’ αυτόν τον δρόμο, όσο δύσκολος κι αν είναι. Επίσης, θα ‘θελα να ευχαριστήσω εσένα, Κάλλια, αλλά και το Music Corner ακόμα μια φορά, για τη φιλοξενία και την όμορφη συνέντευξη! Να είστε καλά!
—————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…