Γράφει η Ντέπυ Σιδέρη
Φωτογραφίες: Στάθης Κατάρας

Η Ρένα Μόρφη είναι μια πολυτάλαντη τραγουδίστρια η οποία ερμηνεύει πολλά διαφορετικά είδη τραγουδιών κι αυτό μας το απέδειξε για άλλη μια φορά την Τετάρτη 29 Ιουλίου στην Τεχνόπολη. Η συναυλία ξεκίνησε στις 21.30 ακριβώς με ένα από τα καινούργια τραγούδια της το “Μέχρι το πρωί” – Miss Sentimientos σε μουσική Jorge Mejia και σε στίχους που φέρουν την υπογραφή της. Το συγκεκριμένο τραγούδι περιλαμβάνεται στο δεύτερο προσωπικό της δίσκο με τίτλο “Σάμπα Τσικίτα”.

Στη συνέχεια σε ένα μοναδικό “πάντρεμα” ακούσαμε το “Τι σου ‘κανα και μ’ εγκατέλειψες;” το οποίο είχε ερμηνεύσει ο Πάνος Τζανετής το 1964 σε μουσική Γιώργου Ζαμπέτα και στίχους Κώστα Μάνεση. Μας χάρισε πολλά από τα καινούργια της τραγούδια όπως το “Σε έλεγα αγάπη μου” του Φοίβου Δεληβοριά, το οποίο μας το σύστησε ως ένα γυναικείο ζεϊμπέκικο. Ακολούθησαν δύο τραγούδια του Δημήτρη Μπαλογιάννη “Η Μαχαιριά” και ένα τραγούδι σε ρυθμούς Σάμπα “Ανήμερη καρδιά”. Στο σημείο αυτό ο φαντασμαγορικός εναλλασόμενος φωτισμός που απλώθηκε στη σκηνή με χρώματα κίτρινα, μωβ, κόκκινα, γαλάζια, μας υπενθύμισε ότι η Τεχνόπολη δεν είναι ένας απλός συναυλιακός χώρος.

Δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή την μουσικοχορευτική νουβέλα η μεγάλη επιτυχία του προηγούμενου καλοκαιριού με τον Μάρκο Κούμαρη, “Θ’ ανέβω να σε βρω”, τραγούδι στο οποίο εύκολα διακρίνει κάποιος το έμφυτο μπρίο της Ρένας Μόρφη. Πήραμε μία μικρή γεύση κουβανέζικης μουσικής με το “Αμάντο μίο” το οποίο υπάρχει στον πρώτο προσωπικό της δίσκο “Σούλη Ανατολή”. Όταν ερμήνευσε το “Ακρογιαλιές δειλινά”, μία από τις πιο γνωστές διασκευές με τους Imam Baildi, το κοινό ενθουσιασμένο τραγουδούσε μαζί της. Ευχάριστη έκπληξη το “Ένα αστέρι πέφτει πέφτει”, διασκευή η οποία είχε χρώμα ελληνικό και ισπανικό.

Προλόγιζε πολλά από τα τραγούδια της με ενδιαφέρουσες ιστορίες ή απόψεις με μία αστείρευτη ενέργεια και γλυκύτητα, κερδίζοντας το κοινό το οποίο την άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή. Αναφέρθηκε στις χώρες της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, “θεωρώντας ότι υπάρχει ταύτιση με την χώρα μας λόγω του μεσογειακού ταπεραμέντου”. Προέτρεψε τον κόσμο να χορεύει όπως κάνουν σε αυτές τις χώρες, γιατί ο χορός δίνει άλλη ενέργεια.

Πριν τραγουδήσει και χορέψει μία κούμπια (χορός της ερωτικής πολιορκίας και παραδοσιακός χορός της Κολομβίας, ευρύτατα γνωστός σε όλη την Λατινική Αμερική) εξήγησε το συγκεκριμένο τραγούδι που αναφερόταν σε έναν τρελό από αγάπη, τη θυσία που έκανε για την καλή του και δυστυχώς δεν βρήκε την αναμενόμενη ανταπόκριση. Με αυτό τον τρόπο ήταν ακόμα πιο εύκολο να κατανοήσει κάποιος τις ιστορίες των τραγουδιών.

Εύκολα μπορούσες να διακρίνεις την συγκίνηση και την χαρά της, για αυτή την όμορφη βραδιά, και δεν παρέλειψε να εκφράσει την αγάπη τη δική της αλλά και των μουσικών της. Στην συνέχεια, τους ευχαρίστησε έναν έναν …όπως και τη δισκογραφική της εταιρεία, τους ανθρώπους της διοργάνωσης αλλά κυρίως όλο τον κόσμο που με αυτές τις δύσκολες συνθήκες ήταν εκεί.

Έδωσε την δική της ερμηνεία για το λαϊκό τραγούδι το οποίο θεωρεί σημαντικό, λέγοντας ότι “είναι αυτό που μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων ανεξαρτήτως από πού προέρχονται και που πηγαίνουν” και δεν δίστασε να τραγουδήσει το “Έτσι είναι η ζωή” που έχει ερμηνεύσει εκτός των άλλων η Βίκυ Μοσχολιού καθώς επίσης και ένα τραγούδι του Σπύρου Ζαγοραίου την “Προσευχή”.

Η βραδιά έκλεισε εξαντλώντας το χρόνο γιατί κανένας δεν ήθελε να τελειώσει. Στο σημείο αυτό θα έπρεπε ν΄αναφέρουμε ότι τηρούνταν όλα τα μέτρα ασφαλείας και οι αποστάσεις, δεν υπήρξε συνωστισμός αν και ο κόσμος ήταν πολύς και οι άνθρωποι της Τεχνόπολης είχαν φροντίσει ακόμα και για όσους δεν είχαν προμηθευτεί την απαραίτητη προστατευτική μάσκα…

Οι μουσικοί που πλαισίωσαν τη Ρένα Μόρφη ήταν οι Βαγγέλης Στεφανόπουλος,
Δημήτρης Μπαλογιάννης, Σπύρος Λιγκώνης, Άγγελος Πολυχρόνου, Χρήστος Σκόνδρας, Ορέστης Φαληρέας, Carlos Menendez…
Στον ήχο ο Αγαπητός Καταξάκης.

——————-

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here