Γράφει η: Πέννυ Πηττά
Φωτογραφίες: Στάθης Κατάρας

Μία εβδομάδα που τελείωνε στο παρά πέντε με ξαφνική μπόρα σε τραβούσε να ακυρώσεις κάθε σχέδιο και να περάσεις τη βραδιά σου αγκαλιά με ένα τηλεκοντρόλ και κουβέρτα. Καπνιστές σε απόγνωση να ψάχνουμε ισορροπία ανάμεσα στην άκαπνη έξοδο εκείνης της Πέμπτης και στη διασκέδαση με τσιγάρο, με μουσική μεν από το youtube δε! Το στοίχημα του Αργύρη Λούλατζη την Πέμπτη 21/11 για να ανταμώσουμε σε εκείνο το live αν το βλέπαμε από στατιστική σκοπιά ήταν χαμένο, στην πραγματικότητα όμως τα καλέσματα του για live δεν έχουν χάσει κανένα στοίχημα.

Ο «Σταυρός του Νότου» εκείνη τη βραδιά είχε ακριβώς όσο κόσμο θα έπρεπε να έχει, χωρίς να ακουμπάς την πλάτη του διπλανού σε κάθε σου κίνηση αλλά και χωρίς στιγμή να νιώθεις ότι το μαγαζί είναι άδειο. Κοιτώντας τον κόσμο που βρισκόταν στο μαγαζί, λίγο πριν πάρει την κιθάρα του ο Άρτζι, δε θα μπορούσα να μη σχολιάσω ότι επρόκειτο για ανθρώπους όλων των ηλικιών οι οποίοι όπως φάνηκε στη συνέχεια αγκαλιάζονταν και τραγουδούσαν τους στίχους των τραγουδιών σαν να είναι όλοι έφηβοι.

Σε αυτό το πρόγραμμα ο Αργύρης Λούλατζης με τους μουσικούς Άκη Γαβαλά στα τύμπανα, Τάσο Ρούσση στο μπάσο, Γιώργο Μιγδάνη στην ηλεκτρική κιθάρα και Κυριάκο Πέτρου στο βιολί, μάζεψαν αγαπημένα μας τραγούδια, σταθερές αξίες. Τραγούδια από αυτά που θέλεις να ακούς ξανά και ξανά, από εκείνα που δε βαριέσαι ποτέ… Το «Μπαρ το Ναυάγιο», της Αρλέττας και το «Τρένο» του Γ. Αγγελάκα συναντήθηκαν με την «Ανδρομέδα» του Θ. Παπακωνσταντίνου και τα «Παξιμάδια» του Σ. Μάλαμα. Τραγούδια που αγαπάμε ήδη και δειλά μπορώ να γράψω ότι με τις ερμηνείες του Αργύρη έχουμε ένα ακόμα λόγο να τα αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο.

Ο Αργύρης Λούλατζης ξεφεύγει από το παραδοσιακό έντεχνο όπως το έχουμε συνηθίσει.  Βάζει ψυχή και όνειρα στα γνωστά περπατημένα του εντέχνου, τα εμπλέκει με το παραδοσιακό και το ροκ, με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει ανάμεσα στους νέους καλλιτέχνες. Κάπως έτσι ξεκινάνε τα μουσικά ταξίδια του από τη Θράκη, στην Κρήτη και στην Ήπειρο.

Τα τραγούδια του «Ονειρομάγια», «Αγρίμια», «Απωθημένα», «Κουβέντες με τους ουρανούς» και τόσα άλλα που αν αρχίσω να τα γράφω θα γίνει …λίστα το ρεπορτάζ, είναι ήδη αγαπημένα και το καταλαβαίνει κανείς εύκολα αυτό από το κοινό που σε πολλά σημεία της βραδιάς τραγουδούσε πιο δυνατά κι από τον ίδιο!

Στο αντάμωμα εκείνης της νύχτας δε θα μπορούσαν να λείπουν οι αγαπημένοι φίλοι του, που ανέβηκαν στη σκηνή για να δώσουν τη δική τους τραγουδιστική νότα στη βραδιά.

Η Κλέλια Ρένεση ήταν η πρώτη. Το «Ξενύχτησα», γραμμένο από τον Αργύρη, ενεργοποίησε ξεχασμένες προσμονές κάποιου ανεκπλήρωτου έρωτα και μας ταξίδεψε σε φεγγάρια και ακρογιαλιές και ας δυνάμωνε η βροχή έξω.

Στην Κρήτη όμως τους ανεκπλήρωτους έρωτες τους κάνουν μαντινάδες αγαπημένες. Ήταν η ώρα για «κοντυλιές» από τον Γιώργο Νικηφόρου Ζερβάκη. Το κοινό είχε βρει τους δικούς του λόγους να τραγουδάει μαζί τους «σεβντάς βαρύς του κόσμου η απανθρωπιά».

Η νύχτα προχωρούσε, οι επισκέψεις έξω από το μαγαζί για τσιγάρο είχαν λιγοστέψει. Τα τραγούδια μας κρατούσαν όλους εκεί. Όταν περνάς καλά, ξεχνάς για λίγο αυτά που σου λείπουν και κάποιες από τις κακές συνήθειες.

Ιδιαίτερη εμφάνιση και από τις πιο δυνατές της βραδιάς ήταν του Νίκου Στρατάκη, που με το λαούτο του έκανε για μια ακόμα φορά …«αγρίμια τις σκέψεις μας» και μας γέμισε ενέργεια, ενώ τραγουδούσαμε μαζί του για «λακουβάκια» και «φαρμάκια».

Ίσως να αποτελεί απλά μια αδιάφορη προσωπική άποψη, αλλά δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτό το ρεπορτάζ χωρίς να το γράψω, καθώς είναι η τελευταία σκέψη που έκανα πριν φύγω. Ο Αργύρης Λούλατζης έχει να δώσει πολλά στο Ελληνικό Τραγούδι και ο λόγος δεν είναι ότι προσπαθεί πολύ γι’ αυτό αλλά επειδή ο ίδιος έχει μια ιδιαίτερη αύρα που μεταφράζει το ταλέντο του σε ταυτότητα, ότι και αν τραγουδάει. Σε μια εποχή που έχουμε πήξει στα πανομοιότητα και στις αντιγραφές, αυτού του είδους οι καλλιτέχνες είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοι.

Η ώρα 2, η βροχή είχε σταματήσει, όμως οι δρόμοι ήταν ακόμα βρεγμένοι και άδειοι. Μπήκα στο αυτοκίνητο και άνοιξα το ραδιόφωνο για να πάρω το δρόμο της επιστροφής, με μια τελευταία μουσική «ονειρομάγια».

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ