Γράφει η Γωγώ Τσάκωνα
Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες τον Γιάννη Κανελλόπουλο

Για τρία εξαιρετικά live (3, 10, 17 Μαρτίου) ο Κώστας Μακεδόνας με τη μουσική του παρέα μας κράτησαν και θα μας κρατούν συντροφιά στη μουσική σκηνή του Passport Κεραμεικός Upstairs και το ΜusicCorner.gr δεν μπορούσε παρά να δώσει το παρόν.


Ο πολυαγαπημένος τραγουδιστής έχοντας σχεδόν συμπληρώσει 30 χρόνια στο χώρο της μουσικής, έδωσε μία μουσική παράσταση που τα είχε όλα. Τραγούδια από την προσωπική  του δισκογραφία, τραγούδια από «την μικρή και μεγάλη οθόνη», τραγούδια άλλων υπέροχων  καλλιτεχνών και φυσικά όλα αυτά μέσα από την αισθαντική φωνή του. Η  βραδιά ξεκίνησε λίγο μετά τις 11 με τον Μακεδόνα να υποδέχεται το κοινό έχοντας λίγο τρακ (όπως ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε ) αλλά παρ’ όλα αυτά με τη φωνή του να γεμίζει ολόκληρο το Passport. Mαζί του η Περσεφόνη Μήλια, μία φωνή που ο ίδιος ξεχώρισε και εμπιστεύτηκε μέσα από το Rising Star και σίγουρα θα μας απασχολήσει στη πορεία.

Καθηλωτικός από το πρώτο κιόλας τραγούδι, μας ταξίδεψε στο παρελθόν αλλά και στο σήμερα, σε μια βραδιά που φαίνεται πως “άγγιξε” και τον πιο απαιτητικό ακροατή. Όσο τον άκουγα συνειδητοποιούσα ότι είναι ένας από τους ελάχιστους τραγουδιστές που όλα αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησε ποτέ να ερμηνεύει και να μας δίνει απίστευτα κομμάτια με  τα οποία έχουμε ντύσει σχεδόν όλες μας τις αναμνήσεις από τη νεανική μας ζωή μέχρι τα …πιο ώριμα χρόνια μας! Η «Λίζα και η κορνίζα», «το Πανεπιστήμιο», το «Μόνο μία φορά» αλλά και φυσικά τα πιο πρόσφατα «Είναι πια αργά» και το «Αντικριστά» ήταν μερικά μόνο από τα τραγούδια που κέρδισαν το κοινό. Είναι από τις λίγες φορές που έβλεπα τον κόσμο να μην σταματά σχεδόν καθόλου να τραγουδά μαζί με τον καλλιτέχνη και να τον ακολουθεί με τόση ένταση και συναίσθημα σε κάθε στίχο και «αράδα».

makedonas_2018_03_003

Αργότερα, ο Κώστας Μακεδόνας υποδέχθηκε στη σκηνή την Περσεφόνη Μήλια και μαζί μας σεργιάνησαν σε νοσταλγικά λαϊκά -και μη- ντουέτα, σε περασμένες δεκαετίες, οδηγώντας μας μέχρι τα σημερινά ακούσματα. Οι συνθέσεις των Πλέσσα, Ζαμπέτα, Νικολόπουλου, Κραουνάκη έδιναν τα δικά τους χρώματα στη νύχτα και οι θεατές έδειχναν να το απολαμβάνουν δεόντως.


Προσωπικά από τα τραγούδια που άκουσα, ξεχώρισα λίγο περισσότερο «Τα πλοία της γραμμής», καθώς παρότι είναι ένα κομμάτι που έχει κυκλοφορήσει (το πολύ) εδώ και δύο βδομάδες,  έχει αγαπηθεί και αγκαλιαστεί πάρα -μα πάρα- πολύ από τον κόσμο! Θα αποτελέσει νομίζω άλλο ένα χαρακτηριστικό δείγμα όχι μόνο της διαχρονικότητας του Κώστα Μακεδόνα αλλά και του υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου που κρατάει όλα αυτά τα χρόνια!

———-

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ