"Μια αγάπη για το καλοκαίρι…
θα 'ρθει να με βρει στην ακρογιαλιά"

Μια ανάσα πριν από τον Αύγουστο, θα σας ευχηθώ σήμερα καλές διακοπές με τη μικρή ιστορία δύο τραγουδιών που δεν ξέρω αν είναι "μεγάλα", ξέρω όμως ότι έχουν διανύσει το χρόνο με μια απίστευτη αντοχή.
"Αν δεν υπήρχε ο κ. Ράμμος, εγώ ποτέ δεν θα 'χα γράψει στίχους σε τραγούδια! Αλλά τι να κάνω; Έπρεπε να βρω έναν τρόπο για να μην πλήττω στο μάθημά του, της "Πολιτικής Δικονομίας". Κι έτσι απλά, κάποιο ανοιξιάτικο απόγευμα του 1964, εκεί στο αμφιθέατρο της Νομικής έγραψα "Μια αγάπη για το καλοκαίρι".

Έτσι περιγράφει τη γέννηση του τραγουδιού ο Γιώργος Παπαστεφάνου. Έτσι γεννήθηκε αυτή η αγάπη για το καλοκαίρι, για το κάθε καλοκαίρι της ζωής μας. Τη μουσική του τραγουδιού έγραψε ο Γιάννης Σπανός, που μόλις είχε επιστρέψει στην Ελλάδα, ύστερα από μια περίοδο δημιουργικής παραμονής του στο Παρίσι και ως ερμηνεύτρια επιλέχτηκε η Καίτη Χωματά. Συμπαθητική φωνή, χωρίς τίποτα περισσότερο.

Όλοι τότε ήταν πολύ νέοι, όλα τότε στο ελληνικό τραγούδι ήταν πολύ διαφορετικά, φαινομενικά πιο αθώα. Το "Νέο Κύμα" βρισκόταν εν τη γενέσει του, όχι πως αν δε γεννιόταν θα χάναμε και τίποτα, αλλά αυτά ανήκουν πια στην ιστορία. Το τραγούδι, με αρκετές δόσεις μελό στους στίχους του, κρατάει ακόμα ζωντανή την ελπίδα μιας καλοκαιρινής αγάπης που μπορεί να 'ρθει και να φύγει και η μελωδία του Σπανού φέρνει στο άκουσμά της, σαράντα τέσσερα χρόνια μετά, μια αύρα ευχάριστη.

"Μια αγάπη για το καλοκαίρι
θα 'μαι κι εγώ
να σου κρατώ δροσιά στο χέρι
να σε φιλώ.

Θα μ' αγαπάς σαν καλοκαίρι
και σαν παιδί
μα θα μου φύγεις με τ' αγέρι
και τη βροχή…".

Το τραγούδι, μετά τη Καίτη Χωματά, ηχογραφήθηκε και από το Γιάννη Πουλόπουλο το 1982 στο δίσκο του "Μια φορά θυμάμαι", ενώ με απόσταση εννέα χρόνων διασκευάστηκε από δύο συγκροτήματα: αρχικά από τους "Νάμα", τον Άρη και την Ιφιγένεια, το 1995 στο δίσκο τους "Αναμνήσεις" και εν συνεχεία από τους "Stereomatic", στο άλμπουμ τους "Remixes - Το Νέο Κύμα" το 2004.

Το δεύτερο τραγούδι που σας υποσχέθηκα, γράφτηκε για τις ανάγκες της ταινίας του Βασίλη Γεωργιάδη "Κορίτσια στον ήλιο", εν έτει 1968, με πρωταγωνιστές το Γιάννη Βόγλη ("Στάσου, μύγδαλα") και την Ανν Λόνμπεργκ. Ο λόγος για το "Ένα πρωινό", σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου και -πάλι- σε στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου, που θυμήθηκε την ιστορία της "Ανναμπέλ" σε μια ραδιοφωνική μας συνέντευξη:
"15 Αυγούστου του '68 έγραψα την "Ανναμπέλ", το θυμάμαι σαν τώρα γιατί είχα καταταλαιπωρηθεί πάρα πολύ. Είχα πολύ τρακ που θα δούλευα για το Σταύρο, τον οποίο αγαπούσα και αγαπώ και ντρεπόμουνα να του πω ότι γράφω στίχους. Όταν το ανακάλυψε και μου ζήτησε να κάνω τα τραγούδια για τα Κορίτσια στον ήλιο αισθάνθηκα φοβερό τρακ. Θυμάμαι είχα καπνίσει -τότε κάπνιζα- 45 τσιγάρα μέσα σε δύο ώρες".

"Ένα πρωινό
η Παναγιά μου
θα 'ρθει να με βρει
στην ακρογιαλιά
πέλαγο κρυφό
τα όνειρά μου
κι έστειλες εσύ
βάρκα με πανί".

Το τραγούδησε η Μαρία Δημητριάδη, που βρισκόταν τότε στο ξεκίνημά της, ενώ στη δισκογραφία υπάρχει τόσο με τη φωνή του Δημήτρη Ψαριανού στο δίσκο του "Τα τραγούδια που αγαπώ", που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1981 και επανεκδόθηκε πριν λίγο καιρό όσο και με τη Δήμητρα Γαλάνη στο διπλό live δίσκο του Σταύρου Ξαρχάκου από μια "Συναυλία στο Παλλάς", το 1988. Θέλετε να θυμηθούμε ότι το τραγούδησε και η Καλομοίρα σ' ένα από τα fame story άλμπουμ; Δε θέλετε.
Και κάτι για την ταινία, που υπήρξε, όπως γράφτηκε, η αφορμή του τραγουδιού. Τα "Κορίτσια στον ήλιο" κέρδισαν τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του '68: βραβείο καλλιτεχνικής ταινίας, βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου και βραβείο μουσικής.

Ο Αύγουστος βρίσκεται προ των πυλών κι όπως ξέρετε το Music Corner πάει διακοπές. Σας αφήνω με την ευχή να περάσετε πολύ καλά, να ζήσετε το όνειρο των διακοπών και να επιστρέψετε ξεκούραστοι και ανανεωμένοι.
Κι όπως γράφανε στα σινεμά.

Ραντεβού το Σεπτέμβρη!

---