Γράφει η Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογραφίες: Ματίνα Φουντούλη
Δεν ξέρω τι γίνεται με τον καιρό τώρα τελευταία, αλλά νομίζω πως φέτος τον Ιούνιο η φράση “καιρού επιτρέποντος” έχει γίνει slogan! Έτσι και την Παρασκευή που μας πέρασε μέχρι τελευταία στιγμή κανείς δεν ήξερε αν αυτός ο άτιμος ο καιρός θα επέτρεπε να γίνει η συναυλία του Φίλιππου Πλιάτσικα και του Γιάννη Μηλιώκα στον κήπο του Μεγάρου. Ευτυχώς, τόσο για μένα όσο και για τον ομολογουμένως πολύ κόσμο που επέλεξε να περάσει το βράδυ του παρέα με τους δύο καλλιτέχνες, ο καιρός μας έκανε τη χάρη…
Το πρώτο πράγμα που παρατηρούσε κάποιος φτάνοντας στον χώρο του κήπου ήταν η ηλικιακή ποικιλία του κόσμου. Μωρά σε καρότσια, παιδιά 4-5 χρονών, έφηβοι, φοιτητές αλλά και 40άρηδες και 50άρηδες διαμόρφωναν ένα εντυπωσιακό «ψηφιδωτό» πάνω στο γρασίδι. Το δεύτερο πράγμα που παρατηρούσε κανείς ήταν το πλήθος του κόσμου. Ο χώρος γέμισε και έτσι κατά τις 21:10 που ξεκίνησε η συναυλία δύσκολα πλέον μπορούσες να περάσεις ανάμεσα από τον κόσμο χωρίς να πατήσεις κάποιο χέρι ή πόδι…
Η βραδιά άνοιξε με τον Φίλιππο Πλιάτσικα και τον Γιάννη Μηλιώκα μαζί επί σκηνής να μας τραγουδούν «Για την αγάπη». Ευδιάθετοι και οι δύο, καλησπέρισαν τον κόσμο και συνέχισαν να τραγουδούν επιλέγοντας εναλλάξ τραγούδια από τη μουσική διαδρομή τους. «Μοναξιά μου όλα», «Γκρέκο Μασκαρά», «Πού να πάμε» και κάπως έτσι ήρθε η σειρά του Στάθη Δρογώση να μας πει «Όλο μ΄ αφήνεις να σ΄ αφήσω» «Βιαστικό πουλί του νότου».
Όταν σε μια συναυλία εκτός από όμορφες ερμηνείες έρχεται σαν bonus και το παρεΐστικο κλίμα που υπάρχει μεταξύ φίλων, τότε σίγουρα μπορείς να προβλέψεις ότι η συναυλία θα εξελιχθεί σε πάρτι. “Φανταστείτε ότι είμαι 40 χρόνια μικρότερος ή εκείνη 20 χρόνια μεγαλύτερη” και μετά από αυτή τη φράση η εισαγωγή του «Ροζ» και ντουέτο του πάντα ανατρεπτικού Γιάννη Μηλιώκα και της εξαιρετικής Ροδούλας Κουταλλέλη. Ακολουθούν εκ νέου μουσικές εναλλαγές. «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες» και «Ποιμενικόν Ροκ» από Μηλιώκα, «Μόνο για ’κείνη μη μου λες» και «Λένε για μένα» από Πλιάτσικα, «Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι» και «Πόλη χιόνι» από τον έτερο φιλοξενούμενο Μανώλη Φάμελλο.
Νέα και ακυκλοφόρητα τραγούδια, ενορχηστρώσεις που ξάφνιασαν, ταλαντούχοι μουσικοί, guest απρόσμενες εμφανίσεις (ναι ήταν η Όλγα Κεφαλογιάννη εκείνη που έκανε φωνητικά μαζί με τον Μηλιώκα στο «Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα» και ας μην το πήρε χαμπάρι ο περισσότερος κόσμος), αλλά κυρίως τραγούδια αγαπημένα που πλέον έχουν κατακτήσει επάξια τον τίτλο του διαχρονικού, ήταν εκείνα τα στοιχεία που λίγο πριν το κλείσιμο της συναυλίας, έκαναν τον κόσμο να σηκωθεί από τη θέση του να τραγουδήσει και να χορέψει.
Πλέον όμως μετράμε αντίστροφα: «Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο», «Ποιος έχει λόγο στην αγάπη», «Δε θα δακρύσω πια για σένα» …και σκέφτομαι ότι θα ήθελα πολύ να πουν και οι τέσσερις ένα τραγούδι όλοι μαζί. «Αν συνεχίσουμε θα μας πετάξουν πάπιες από τα γύρω νοσοκομεία» μας λέει ο Γιάννης Μηλιώκας κι όμως η επιθυμία μου εισακούεται. Το κλείσιμο έρχεται με τους τέσσερις επί σκηνής και τον κήπο του Μεγάρου να σείεται υπό τους ήχους του «Γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις»!
Ήταν τέτοιος ο παλμός της συναυλίας που αν δεν υπήρχε χρονικός περιορισμός είμαι σίγουρη ότι θα ήμασταν ακόμα στο μέγαρο. Εκείνη η πιτσιρίκα θα ήταν ακόμα πάνω στους ώμους του μπαμπά της να χτυπάει παλαμάκια. Ο μπόμπιρας θα χοροπηδούσε ακόμα δίπλα στο παιδικό καρότσι και εκείνο το γκριζομάλλικο ζευγάρι θα εξακολουθούσε να χορεύει αγκαλιασμένο. Αυτός πρέπει να είναι ορισμός της επιτυχημένης συναυλίας!
Παρέα με τον Φίλιππο Πλιάτσικα και τον Γιάννη Μηλιώκα είναι οι:
Ροδούλα Κουταλλέλη: φωνητικά, φλάουτο
Γεώργιος Λιβαδάς: ντραμς
Νικόλαος Σάλτας: πλήκτρα
Γεώργιος Φοίβος Καραγκούνης: ηλεκτρική κιθάρα
Αλέξανδρος Αράπης: μπάσο
Samuele Marlieri: σαξόφωνο
—————–
Δείτε περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τη συναυλία
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…