Γράφει η Ντέπυ Σιδέρη
Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλόση
Ένα από τα αξιοθέατα για τα οποία μπορεί να “υπερηφανεύεται” ο Πειραιάς είναι το Βεάκειο Θέατρο. Χτισμένο το 1969 στο λόφο του Προφήτη Ηλία, έχει μια υπέροχη αμφιθεατρική θέα προς το Φαληρικό Δέλτα και τις ακτές του Σαρωνικού. Πριν από κάθε καλλιτεχνικό δρώμενο αξίζει να περιπλανηθεί η ματιά μας στην απίστευτη θέα.
Το όνομά του, δόθηκε προς τιμή του Αιμίλιου Βεάκη, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ηθοποιούς αυτού του τόπου. Ίσως γι’ αυτό κάθε πολιτιστικό γεγονός που λαμβάνει χώρα στο θέατρο αυτό, να παίρνει κάτι από την αίγλη και το ταλέντο του μεγάλου μας ηθοποιού. Σε μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική βραδιά βρεθήκαμε κι εμείς την Πέμπτη πρώτη Ιουλίου, με την μοναδική Γιώτα Νέγκα να ερμηνεύει τραγούδια της αξέχαστης Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Σε ένα γεμάτο θέατρο -με τις προβλεπόμενες αποστάσεις ασφαλείας- η εκδήλωση άρχισε στην προκαθορισμένη ώρα και η Γιώτα Νέγκα επί σκηνής, μας ταξίδεψε μουσικά με τα υπέροχα τραγούδια της μεγάλης μας στιχουργού, για δύο συνεχόμενες ώρες.
Προτού οι όμορφες μελωδίες γεμίσουν το θέατρο, ακούσαμε από τα μεγάφωνα, τη φωνή της Λίνας Νικολακοπούλου να μας περιγράφει στιγμές από τη ζωή της Ευτυχίας. Της Ευτυχίας που ως ζωηρό και σκανταλιάρικο παιδί, “πούλησε το στασίδι της μητέρας της στην Εκκλησία (έτσι γινόταν τότε στην πατρίδα της), ούτε και ή ίδια ήξερε για ποιό λόγο. Είτε για να πάρει ρούχα… είτε ό,τι άλλο νόμιζε. Η μητέρα της ενοχλήθηκε όταν το έμαθε και είχε πει εκνευρισμένη: “να μην δει χαΐρι και προκοπή”. H Eυτυχία όμως είδε -συνεχίζει η Λίνα Νικολακοπούλου- και παρόλα αυτά που έπαθε και έζησε …είχε το κουράγιο και τη φωτιά ν’ αγαπήσει τον κόσμο, να γράψει τα δικά της λόγια, που θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί απόψε”
Η Γιώτα Νέγκα αναφέρθηκε και αυτή με τη σειρά της στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, με έκδηλη τη συγκίνηση γι’ αυτήν την καλλιτεχνική βραδιά λέγοντας ότι: “Αν και έχουν περάσει εξήντα χρόνια, τα τραγούδια της είναι πάντα μέσα στην καρδιά μας …σήμερα λοιπόν εδώ… ξανατραγουδώντας τα, δεν είναι μια επιστροφή στο παρελθόν, είναι ένα δικαίωμα στο παρόν“.
Η βραδιά δεν θα μπορούσε να μην ξεκινήσει με τις μουσικές ενός αγαπημένου συνεργάτη της Ευτυχίας, του Απόστολου Καλδάρα και ορχηστρικά με το “Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά” και στη συνέχεια το “Είμαι αητός χωρίς φτερά”. Εδώ αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι ο Μάνος Χατζιδάκις έντυσε μουσικά το συγκεκριμένο τραγούδι και οι δυο τους δημιούργησαν ένα από τα πιο όμορφα λαϊκά ακούσματα. Και παρόλο που η ερμηνεία του Γρηγόρη Μπιθικώτση υπήρξε μοναδική, η Γιώτα Νέγκα κατάφερε να το ερμηνεύσει με πάθος. Με το “Πάρε το δάκρυ μου” και το “Λόγια ανταλλάξαμε βαριά”, το κοινό σιγοτραγουδούσε την ώρα που η νύχτα, στον μαγευτικό χώρο του Θεάτρου, είχε ήδη πέσει και τα φώτα από τις απέναντι ακτές λαμπύριζαν στην ήρεμη θάλασσα.
Ακούσαμε τα γεμάτα πόνο τραγούδια “Στο τραπέζι που τα πίνω” και “Άσπρο πουκάμισο φορώ” …στο παραπάνω την αρχή έκανε η Λίνα Νικολακοπούλου απαγγέλοντάς το. Ήταν μια ιδιαίτερη νότα ν΄ακούγεται κατά διαστήματα η φωνή μιας ακόμη σημαντικής μας στιχουργού. Στο σημείο αυτό έγινε και μια μικρή “παρασπονδία” …με το τραγούδι του Τσιτσάνη “Απόψε το μπουζούκι σου”. Και συνέχισε η Λίνα Νικολακοπούλου γνωρίζοντας μας λόγια της Ευτυχίας: “Για να γράψεις λαϊκό τραγούδι, πρέπει να μπεις στην ψυχή του λαού, να του την πάρεις και μαζί να του πάρεις και την καρδιά του“.
Στο άκουσμα των τραγουδιών “Αντιλαλούνε τα βουνά”, “Είσαι η ζωή μου” και “Περασμένες μου αγάπες”, το κοινό ξεσηκώθηκε και τραγουδούσε μαζί με τη Γιώτα. Ακούσαμε τα “Μην κάνεις όνειρα τρελά” και “Πετραδάκι πετραδάκι”, δύο από τα πολλά τραγούδια σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα. Στο άκουσμα του “Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα”, το κοινό με την παρότρυνση της Νέγκα τραγουδούσε σθεναρά …βλέπετε το τραγούδι και ο χορός είναι μερικά από τα πολλά που στερήθηκε ο κόσμος όλο τον καιρό των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου άγγιζε τις ψυχές των ανθρώπων όσο λίγοι. Ήταν μεγάλο το εύρος των θεμάτων των στίχων της και μετέπειτα τραγουδιών της, αναφερόταν συχνά στον πόνο της αγάπης, της προδοσίας, αλλά και της ξενιτιάς. Αυτό προσπάθησε και κατάφερε να μας μεταφέρει εκείνο το ζεστό βραδάκι του Ιουλίου η Γιώτα Νέγκα με μεγάλη επιτυχία.
Στα διαχρονικά τραγούδια “Η Φαντασία” και “Όνειρο απατηλό”, το κοινό ξεσηκώθηκε πάλι. “Το στοίχημα” σε τέτοιου “βεληνεκούς” τραγούδια, για έναν καλλιτέχνη, είναι να μπορέσει να τα κάνει δικά του και η Γιώτα Νέγκα το κατάφερε …αν αναλογιστούμε πόσο ταυτισμένα είναι τα συγκεκριμένα με τις φωνές του Γιώργου Νταλάρα και του Σταμάτη Κόκοτα αντίστοιχα. Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν άλλος ένας μεγάλος καλλιτέχνης που ερμήνευσε τραγούδια της Παπαγιαννοπούλου. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από το αφιέρωμα σε εκείνη, η θρυλική “Μαντουβάλα”!
Μαζί με τα “Ηλιοβασιλέματα” και το “Αν είναι η αγάπη έγκλημα”, ήρθε το “Δυο πόρτες έχει η ζωή” ή αλλιώς “Το τελευταίο βράδυ μου”, ήταν το τραγούδι στο οποίο η Γιώτα Νέγκα κατέβηκε από τη σκηνή του θεάτρου και πλησίασε τον κόσμο. Τι κι αν “Όλα είναι ένα ψέμα”, η βραδιά στο Βεάκειο ήταν αληθινή, με τραγούδια που μιλούν στις καρδιές των ανθρώπων ακόμα και σήμερα.
Ήταν μια όμορφη, νοσταλγική βραδιά στο κλίμα της οποία συντέλεσαν σε μεγάλο βαθμό φυσικά και οι μουσικοί… στο πιάνο ο Χρήστος Θεοδώρου, στις κιθάρες και στο μπαγλαμά ο Κώστας Νικολόπουλος, στο μπουζούκι και στο μπαγλαμά ο Νίκος Κατσίκης.
Όλο αυτό το μουσικό ταξίδι έγινε με την αμέριστη βοήθεια μιας άλλης μεγάλης κυρίας, της Λίνας Νικολακοπούλου και την ανάγκη που ένοιωσε να το πραγματοποιήσει. Συγκινημένη βγήκε στη σκηνή και αναφέρθηκε στην Ευτυχία λέγοντας ότι θέλει να της πει δυο λόγια: “Ευτυχία μου, εκεί ψηλά που είσαι, κάνε τα κουμάντα σου, στείλε μας λίγη τρέλα που είχες μπόλικη, το κάρβουνο που είχε η καρδιά σου, για να ‘χουμε δύναμη, να περάσουμε και τούτα τα δύσκολα. Και αξίωσέ μας να ζήσουμε καλά και να σε τραγουδάμε. Κι εμένα να γίνω άλλη μια γριά, άξια να πει τους καημούς του κόσμου“.
Ευχάριστη έκπληξη το ότι τραγούδησε κι εκείνη το “Τι έχει και κλαίει το παιδί”.
Στις δύο -γεμάτες μελωδίες- ώρες ακούσαμε μόνο ένα μικρό δείγμα του μεγάλου έργου που μας χάρισε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, έργο που απαριθμεί εκατοντάδες τραγούδια. Κι όπως είπε και η Γιώτα Νέγκα θα έπρεπε να είχαμε δυο ζωές για να τραγουδάμε τα τραγούδια της Ευτυχίας. Τους ευχαριστούμε όλους για αυτή την γεμάτη συγκίνηση -και όμορφα τραγούδια- βραδιά!
——————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…