Γράφει η Χρύσα Λύκου
Φωτογραφίες: Αθανασία Ζήση
Κυριακή απόγευμα στο Bios και το Bob Theatre Festival έριξε αυλαία στο 8ο φεστιβάλ νεανικού θεάτρου, αφήνοντας μας με την αίσθηση ότι κάτι καλό «κινείται» στην πόλη, κάτι καλό μας περιμένει τα χρόνια που έρχονται, από ανθρώπους που δεν σταματούν να ονειρεύονται την Τέχνη ελεύθερη χωρίς ταμπού και στερεότυπα.
Άνθρωποι με προσωπικό στυλ, πεπεισμένοι ότι αυτό κάνει τη διαφορά γελούν και δείχνουν ακαταμάχητοι. Ακαταμάχητοι άνθρωποι λοιπόν, για μια παράσταση που ακούει στο όνομα «Ακαταμάχητοι Λεβέντες» και που δε μοιάζει με όσα μέχρι τώρα έχετε και έχω δει.
Ο Αλέξανδρος Πέρρος, ο Αυγουστίνος Κούμουλος και η Μαρίνα Κουτρούμπα, μεταμορφώνονται για 50 λεπτά, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημήτρη Δεγαΐτη, σε Μπλε Κορμοράνο, Αγέρωχο Πάντα και Ατσάλινη Πεταλούδα αντίστοιχα.
Οι τρείς αυτοί υπερκατάσκοποι, έχουν αποστολή να σώσουν την φανταστική πόλη Μπόχαμ Σίτυ απ’ το έγκλημα και πιο συγκεκριμένα απ’ τον Δρ. Κακούργο. Η αποστολή τους αυτή μοιάζει απλή μπροστά στο παράλληλα δύσκολο έργο που έχουν, να πείσουν δηλαδή τους θεατές, ότι μια παράσταση δεν χρειάζεται λόγια για να γίνει κατανοητή και ευχάριστη, αλλά πολύ και εντατική δουλειά.
Έτσι λοιπόν, επενδύοντας στο σωματικό αυτοσχεδιασμό και την παντομίμα, οι τρείς ηθοποιοί, ενσαρκώνουν με καρτουνίστικο τρόπο χολιγουντιανούς ήρωες από τις ταινίες του Τσάπλιν μέχρι τα κόμιξ της Marvel και της DC. Η έντονη εναλλαγή των σκηνών, κρατά σε εγρήγορση το κοινό το οποίο εντυπωσιάζεται σε όλη τη διάρκεια της παράστασης με την ευρηματικότητα και την ενέργεια που μεταφέρουν οι πρωταγωνιστές.
Διαρκής κίνηση, τέλειος συγχρονισμός μουσικής και φώτων αναδεικνύουν την πραγματικά εντυπωσιακά δουλεμένη παράσταση, δίνοντας ένα άρτιο αποτέλεσμα σε όλους εμάς, που μάθαμε να λέμε πολλά χωρίς να λέμε τίποτα και σήμερα καταλαβαίνουμε τα πάντα χωρίς λόγια.
Αν κάτι μας άφησε άφωνους, είναι το πόσους ήχους μπορούν να κάνουν αυτοί οι τρείς τύποι με το στόμα τους, πόση ελαστικότητα μπορεί να έχει το κορμί και το πρόσωπο τους. Το ταλέντο περισσεύει αλλά δεν σπαταλιέται, ανασταίνει το γέλιο και τον Michael Jackson, για μας που δεν πέθανε ποτέ.
Η παράσταση τελειώνει μέσα σε σφυρίγματα, χειροκροτήματα και μπόλικο ιδρώτα να μαρτυρά ότι τις κωμικές παραστάσεις δεν πρέπει να τις παίρνεις στην πλάκα. Και οι τρεις μας περιμένουν στην πόρτα της εξόδου, να μας χαιρετήσουν έναν- έναν ξεχωριστά, να τους πούμε με τη σειρά μας να μη σταματήσουν να κινούνται στους ρυθμούς που πάνε κόντρα στην τρέλα της πόλης.
Η πρώτη αναμέτρηση έλαβε τέλος και εμείς ήδη περιμένουμε τη δεύτερη με αγωνία, ανεβάζοντας τον πήχη, σε ανθρώπους που πηδάνε κάθε φορά ψηλότερα…!
————-
* Αναλυτικά στοιχεία για το Bob Theatre Festival και τις παραστάσεις του, δείτε εδώ…
————-
Περισσότερο φωτογραφικό υλικό του Music Corner από την παράσταση:
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…