Γράφει η Ελένη Τσαλκατίδου
Φωτογραφίες: Γιώργος Καραγιάννης
Σ’ ένα κατάμεστο Θέατρο Δάσους, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη ξεσήκωσε τους 4.500 και πλέον φίλους της που έσπευσαν να την απολαύσουν, τραγουδώντας παλιές και νέες επιτυχίες της, υπό την σκιά του ξαφνικού θανάτου του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, ενός ανθρώπου που –όπως η ίδια τόνισε– την στήριξε πολύ στα πρώτα της βήματα.
Η συγκίνησή της ήταν έκδηλη από το πρώτο λεπτό. «Είναι πολύ σημαντική η σημερινή βραδιά για μένα, γιατί έφυγε από τη ζωή ένας άνθρωπος που αγαπώ, που μ’ έχει στηρίξει στα πρώτα μου βήματα και που ανήκει στην ευρύτερη οικογένειά μου. Αυτό το βράδυ είναι δύσκολο και μια θλίψη μ’ έχει κυριεύσει», ήταν τα λόγια με τα οποία προλόγισε το τραγούδι «Είπα στους φίλους», που είχαν τραγουδήσει παρέα οι δυο τους πριν χρόνια, για να συμπληρώσει, εκφράζοντας και ένα προσωπικό της παράπονο: «Με αφορμή τον θάνατο του Λαυρέντη, με πιάνει ένα παράπονο, ένας θυμός. Υπάρχει μια καινούρια τάση και μόδα, να ξεχνάμε λίγο τους ανθρώπους, να τους υποτιμάμε. Όχι εμείς –σίγουρα όχι εμείς, γιατί αλλιώς δεν θα ήμασταν εδώ– αλλά οι λεγόμενοι άνθρωποι του χώρου… Όλοι αυτοί που έχουν την τάση να ψάχνουν συνεχώς νέα πρόσωπα, γιατί θεωρούν ότι τα παλιά δεν έχουν τίποτα να πουν. Οπότε θα ήθελα σήμερα -κόντρα σε αυτήν την τάση- εμείς να θυμηθούμε τους ανθρώπους που άφησαν στα χέρια μας το ελληνικό τραγούδι, να το τιμήσουμε και να το θυμηθούμε».
Με αυτά τα λόγια, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη άνοιξε τη μεγάλη της συναυλία στη Θεσσαλονίκη και αντάμωσε ξανά με το κοινό της συμπρωτεύουσας επτά μήνες μετά την τελευταία της εμφάνιση στην πόλη. Και ήταν όλοι τους εκεί –περισσότεροι ίσως από κάθε άλλη φορά– που επί τρεις και πλέον ώρες δεν σταμάτησαν να τραγουδούν δυνατά τα τραγούδια της. Τους περισσότερους –αν όχι όλους– «κάπου τους είχε ξαναδεί!» και θα τους ξαναδεί σίγουρα στο μέλλον, αφού τα vibes μεταξύ των δύο πλευρών ήταν πολύ θετικά.
Η Ελεωνόρα τραγούδησε, χόρεψε, συγκινήθηκε, αφηγήθηκε ιστορίες, έγινε «ένα» με το κοινό, όταν κατέβηκε και μπήκε μέσα στον κόσμο απ’ άκρη σ’ άκρη του θεάτρου. Και αυτός, όμως, τής το ανταπέδωσε: ακόμα και όταν η τραγουδίστρια έκλεισε τη συναυλία, όλοι τους παρέμειναν στις θέσεις της ζητώντας της «και άλλο και άλλο». Η ίδια βέβαια δεν χάλασε το χατίρι στους φίλους της και επέστρεψε μετά από λίγα λεπτά στην σκηνή, δεχόμενη παραγγελιές. Η πιο δυνατή στιγμή της βραδιάς ήταν όταν η τραγουδίστρια ερμήνευσε το «Πόσο σε θέλω…» στο φινάλε της συναυλίας, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους.
Μαζί της ο για άλλη μια φορά εξαιρετικός Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, ο οποίος την συνόδευσε σε κάποια κομμάτια, ενώ και η ίδια τραγούδησε ορισμένες από τις μεγάλες του επιτυχίες.
Εν κατακλείδι, λοιπόν, ήταν μία πολύ όμορφη βραδιά, γεμάτη συναισθήματα –χαρά, λύπη, συγκίνηση, προβληματισμό–, από αυτές που δεν θέλεις να τελειώσουν. Αλλά και όταν τελειώνουν, σου αφήνουν μία όμορφη ανάμνηση και ανυπομονείς για την επόμενη φορά.
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…