Γράφει η Ζέτα Χιώτη
Φωτογραφίες: Ζέτα Χιώτη

Η βραδιά στο Death Disco ξεκίνησε με ανυπομονησία, αλλά και μια δυσάρεστη είδηση: Λόγω τεχνικών προβλημάτων, οι δικοί μας 40 Steps Under δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν το opening act στους Elephant Stone. Kαι για τους μη ειδήμονες της ψυχεδελικής μουσικής, ο συνδυασμός παραδοσιακών ινδικών στοιχείων με indie pop και rock δυτικές επιρροές μας κίνησαν το ενδιαφέρον, αλλά και την περιέργεια για το τι ακριβώς θ’ ακούσουμε από τους τρεις Καναδούς επί σκηνής.

elephant_stone_live_2017_09_007

Ο Rishi Dhir, ο ιδρυτής του συγκροτήματος, τραγουδά ξυπόλητος. Μια hippie, απλή αλλά εμβληματική παρουσία. Το παίξιμό του στο σιτάρ διακατέχεται από μια ηρεμία που σε ταξιδεύει σε άλλες ηπείρους, μέχρι να πιάσει το μπάσο και να σε προσγειώσει σε πιο δυνατές, ψυχεδελικές ροκ διαδρομές. Ο Jean-Gabriel Lambert στην κιθάρα συμπληρώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτή την προσγείωση: το παίξιμό του θυμίζει κιθαρίστες παλιάς κοπής, του new wave των 80’s. Ένταση κι απόλυτη αρμονία. Πίσω τους ο νεότερος Miles Dupire-Gagnon, με τη δύναμη, το νεύρο και το ταλέντο που χρειάζεται ένας καλός ντράμερ.

Το συγκρότημα ερμήνευσε κυρίως τραγούδια των δυο τελευταίων εκ των τεσσάρων δίσκων τους (“The Three Poisons”(2014), “Ship of Fools” (2016)), αλλά δεν έλειπαν και παλαιότερα χαρακτηριστικά τους κομμάτια όπως το “Oh, heartbreaker” και το “Ι am blind”. Το πρώτο μέρος του live κινήθηκε σε πιο έντονους ρυθμούς, για ν’ ακολουθήσει ένα πιο χαλαρωτικό, pop mantra σετ προς το τέλος.


Οι Elephant Stone ταξιδεύουν σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο, παραδίδουν μαθήματα σιτάρ στις χώρες που επισκέπτονται κι είχαν προταθεί για το Polaris Music Prize το 2009, ενώ όνειρο του Dhir είναι ένα tour στην Ινδία. Παρουσιάζουν ένα πολύ ενδιαφέρον συνδυασμό κλασικής ινδικής μουσικής, ψυχεδελικής ροκ και ποπ, δημιουργώντας μια νέα τάση, αλλά συγχρόνως και μια ελαφρώς νοσταλγική διάθεση: Βγαίνοντας απ’ το Death Disco, είχα την αίσθηση ότι είχα ταξιδέψει στο χρόνο, σ’ ένα από εκείνα τα concert bar που πρωταγωνιστούσαν σε όλες τις αγαπημένες μας “σκοτεινές” ταινίες των 90’s. Όταν ξαναέρθουν στην Ελλάδα, τους συνιστώ ανεπιφύλακτα.


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here