Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Με αφορμή τον θάνατο του Arthur Howitzer Jr. (Bill Murray), ιδρυτή και εκδότη του καταξιωμένου περιοδικού “The French Dispatch”, οι συνεργάτες του στη μικρή πόλη Ennui-sur-Blasé, «ανασυνθέτουν» το τελευταίο τεύχος που κυκλοφόρησε υπό την επίβλεψή του…
«Η Γαλλική Αποστολή» (“The French Dispatch”), σε σενάριο και σκηνοθεσία του ταλαντούχου Wes Anderson, προσθέτει ακόμη ένα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας έργο στο εκκεντρικό σύμπαν του δημιουργού της, παρά το γεγονός ότι, σεναριακά, υστερεί σε σύγκριση με άλλες ταινίες του. Εμφανώς επηρεασμένος από το θρυλικό περιοδικό “The New Yorker” –στα εξώφυλλα του οποίου παραπέμπουν ευθέως οι εξαίσιες εικονογραφήσεις αυτών του “The French Dispatch” και τα εμπνευσμένα animation που βλέπουμε στο φιλμ–, ο Anderson συνθέτει μία ωδή στη δημοσιογραφία μέσα από έναν πρόλογο, τρεις ιστορίες και έναν επίλογο, που στην ουσία «εικονογραφούν» επί της οθόνης τα άρθρα του περιοδικού. Το πιο αξιοθαύμαστο είναι δε ότι κάθε ένα από αυτά έχει τη δική του αφηγηματική γραφή, αποτυπώνοντας το ύφος του κάθε συντάκτη. Όσοι αγαπούν αυτό του Αμερικανού auteur, θα χαρούν τη σπονδυλωτή αυτή ταινία. Oσοι, πάλι, δεν τον έχουν γνωρίσει, αν ξεπεράσουν το αρχικό ξάφνιασμα, νομίζω ότι θα εκτιμήσουν τη μοναδικότητά του, η οποία, αυτή τη φορά ισορροπεί ανάμεσα στη γαλλική φινέτσα και την αμερικανική διανόηση.
Με εφόδια την, ως συνήθως, αξιοθαύμαστη διανομή εκλεκτών ηθοποιών (μεταξύ αυτών οι: Adrien Brody, Benicio del Toro, Tilda Swinton, Léa Seydoux, Frances McDormand, Timothée Chalamet, Jeffrey Wright, Mathieu Amalric, Owen Wilson, Edward Norton, Willem Dafoe, Saoirse Ronan και Christoph Waltz), το αιφνιδιαστικό χιούμορ αλλά και την υψηλή αισθητική του, που κάνει κάθε πλάνο του φιλμ του να μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής, ο Anderson τιμά τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή γενικότερα, μέσα από μια άλλη μορφή τέχνης, τον κινηματογράφο. Τα τετραγωνισμένα, άψογα στυλιζαρισμένα κάδρα του, με τα ζωηρά και φωτεινά χρώματα ή το ασπρόμαυρο κοντράστ, λάμπουν ακόμη περισσότερο καθώς ο δημιουργός τα αποτυπώνει σε φιλμ και όχι ψηφιακά. Σε δεύτερη… ανάγνωση μάλιστα έχουν πολλά να πουν για την Τέχνη, την Κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Νομίζω επίσης ότι για τους ανθρώπους που έχουν ζήσει εκ των έσω τη μαγεία του στησίματος ενός περιοδικού –η οποία φαντάζομαι ότι μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με τη διαδικασία της προετοιμασίας μιας ταινίας–, η δημιουργία αυτή θα αγγίξει μία ευαίσθητη χορδή. Ταυτόχρονα, υπενθυμίζει σε όλους μας πόσο σημαντικό είναι να γίνεται σεβαστή η άποψη και το συγγραφικό στυλ κάθε συντάκτη –και, κατ’ επέκταση, κάθε ανθρώπου– πράγμα που συμβαίνει μόνο όταν όσοι έχουν εξουσία είναι ανοιχτόμυαλοι, δεν έχουν ως κριτήριο το χρήμα και, κυρίως, διαθέτουν γνώση, όραμα και την καθαρότητα της ματιάς ενός μικρού παιδιού…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Feelgood Entertainment, από την Πέμπτη, 2 Δεκεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…