Το τραγούδι “Ανεμώνα” είναι η πρώτη προσωπική κυκλοφορία του μουσικού, τραγουδιστή και συνθέτη Ισίδωρου Πάτερου σε δική του μουσική και ερμηνεία.
Ο ίδιος περιγράφει την εμπειρία της δημιουργίας του κομματιού με το παρακάτω σημείωμα:
«Η «Ανεμώνα» γράφτηκε πριν κάποια χρόνια για το παιδικό παραμύθι της Τόνιας Μασουρίδου «επτά μελωδικές ιστορίες» και κυκλοφόρησε σε μια πρώτη μορφή σε βιβλίο-cd το 2016. Η ιστορία της με συγκίνησε εξαρχής:
ένα εσωτερικό, μαγικό ταξίδι, στο οποίο μας προσκαλεί ένα πρόσωπο που μας αγαπά αληθινά, με σκοπό να θυμηθούμε κάτι απ´ τον αλλοτινό μας, ανώτερο Εαυτό…
Ίσως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για ´μενα κατά την μελοποίηση, ήταν αυτή η αντίθεση της μουσικής με τον στίχο ενός παραμυθιού, διότι αντιθέτως, κάθε προσπάθειά μου να γράψω κάτι με την πρόθεση «να αρέσει σε μικρά παιδιά», με ξενέρωνε τελείως! Όλοι παιδιά είμαστε τελικά και τα αληθινά πράγματα μας συγκινούν, έτσι απλά…
Το ηχητικό τοπίο της «Ανεμώνας» είναι παιγμένο μόνο από ακουστικά όργανα, ηχογραφημένα στα 432 hz , σαν έρευνα για το τί μας προκαλεί τελικά αυτή η συχνότητα.
Ευχαριστώ από την καρδιά μου όλους τους φίλους και συνεργάτες μου που εργάστηκαν για την «Ανεμώνα» μας, κάποιοι από αυτούς και αφιλοκερδώς!
Υγ: Το βίντεο είναι και ένας φόρος τιμής στον παπαγάλο μου, τον Ντοστογιέφσκυ, που ήταν ένας από τους εφηβικούς μου φίλους και δυστυχώς τον έχασα από πνευμονία…
Καλή σας ακρόαση/θέαση φίλοι μου!»
Ισίδωρος Πάτερος
Μουσική, ενορχήστρωση, ερμηνεία: Ισίδωρος Πάτερος
Στίχοι: Τόνια Μασουρίδου
Ακουστικές κιθάρες: Ισίδωρος Πάτερος
Κοντραμπάσο, bass percussion: Θεόδωρος Κουέλης
Ηχογράφηση οργάνων: Νίκος Παπαδόπουλος
studio Ηχογράφηση φωνής: Θάνος Μπίκος
Μίξη: Θάνος Μπίκος
Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος
Video Animation: Oddbleat
Κάνε τόπο στην καρδιά σου να χωρέσουμε μαζί,
να τραβήξουμε για μέρη όπου τ’ όνειρό σου ζει
Στη δική σου Ανέμωνα στο δικό σου ουρανό
που δεν γνώρισαν χειμώνα κι έχουν φως παντοτινό…
Πόσα αστέρια περιμένουν πόσα πράσινα νερά
να κεντήσουν στην ψυχή σου τα παλιά της τα φτερά…
Κι όπως θα ‘σαι χελιδόνι κι εγώ θα ‘μαι η φωλιά,
θα μπορείς όλο το σύμπαν να το παίρνεις αγκαλιά