Ο τραγουδοποιός Κώστας Αντύπας επιστρέφει με το νέο του τραγούδι «Φτώχεια καταραμένη»

Πιο επίκαιρος από ποτέ, δίνει έναν μουσικό τόνο αισιοδοξίας στις δυσκολίες της εποχής κι αφήνει την αγάπη να δείξει τη δύναμή της…

Ο Κώστας Αντύπας γεννήθηκε και ζει στην Πρέβεζα, παίζει κιθάρα και φυσαρμόνικα κι έχει δημιουργήσει το δικό του κοινό, μέσα από τις ζωντανές του εμφανίσεις, αλλά και σημαντικές συνεργασίες (Ανδριάνα Μπάμπαλη, Γιώτα Νέγκα, Νίνα Λοτσάρη, Μαρίνα Σκιαδαρέση, Ερωφίλη).

Μέσα από μία μουσική πορεία που μετράει περισσότερα από 20 χρόνια ζωντανών εμφανίσεων σε όλη την Ελλάδα, και με δύο δισκογραφικούς σταθμούς, «Το λεωφορείο της στιγμής» και το «Μέσα βρέχει», συνεχίζει να αντλεί έμπνευση και να δημιουργεί από την αγαπημένη του Πρέβεζα.

Μουσική – Στίχοι: Κώστας Αντύπας

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μανταλιάς
Σενάριο – Παραγωγή: Κώστας Αντύπας

Παίζουν οι: Άρτεμις Ματαφιά, Κώστας Αντύπας
Συμμετέχουν οι: Σοφία Κυριάκη, Παναγιώτης Παππάς, Τζάμος Κωνσταντίνος, Παππάς Βασίλης, Οικονόμου Χαράλαμπος, Λιόντος Δημήτριος, Κέντρου Ανθή, Σόφης Απόστολος

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κουζής Δημήτρης : βιολί
Κυριάκη Σοφία: ακορντεόν, φωνητικά
Παπουτσάκης Αποστόλης : κιθάρα
Πίπερης Μιχάλης : ακορντεόν
Πολίτης Τάσος : κιθάρα , ακουστικό μπάσο
Σόφης Αποστόλης: κρουστά

Ενορχήστρωση: Κώστας Αντύπας (με τη βοήθεια των μουσικών)
Mastering, Ηχοληψία : Δημήτρης Ρετουνιώτης

Τέρμα η κατάσταση, δεν πάει άλλο, δεν έχει πιο χαμηλά
Κι αν κοιταζόμαστε ο ένας με τον άλλο, λύση δεν βλέπω καμιά

Φόροι ανυπόφοροι ποσό ν’ αντέξεις; Λογαριασμοί από παντού
Ζούμε με ψέματα, ξέρουν οι λέξεις, μα δε το λένε κι άλλου

Φτώχεια καταραμένη, η τσέπη είναι σκισμένη
Να μετρηθούμε και πόσοι είμαστε εδώ
Αγκάλιασε με και γλύτωσε με απ τη βουτιά στο κενό

Ζούσαμε λέει σε μια όμορφη χώρα που μας ζήλευαν πολλοί
Τώρα μπροστά μας μονό ανηφόρα κι έχει κοπεί το σκοινί

Αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι, εξουσιολάγνοι παντού
Όλοι σωτήρες, όλοι αθώοι, λαϊκιστές του συρμού

Φτώχεια καταραμένη, η Ελλάδα αργοπεθαίνει…
Σε κάποιο ράντζο μες την εντατική…
Ξυπνάει ζαλισμένη , σε δάφνες ξεχασμένη, στην αγκαλιά του Ε.Σ.Υ.

Φτώχεια καταραμένη μια Ελλάδα απελπισμένη
Απ την κατάθλιψη για ένα «χαπι –εντ»
Είναι αποφασισμένη, γελάει μουδιασμένη ,
Νομίζουν πως είναι ντεντ!!

Φτώχεια καταραμένη και για το τέλος μένει
Ο,τι αντέχει η μικρή μας η καρδιά
Δεν υπάρχει μια τελειώσαν τα λεφτά
Ας φιληθούμε κλεφτά….

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ