Μέσα στο ατελιέ του Δημήτρη Γενιά, με ένα τραγούδι αφιερωμένο στον ίδιο το ζωγράφο, ο Κώστας Αντύπας δίνει εικόνα στο χρώμα της ελευθερίας. Πλάνα που έχουν γυριστεί το 2017, χρησιμοποιήθηκαν για να επενδύσουν οπτικά τους στίχους και τη μουσική του Κώστα, δίνοντάς μας μια φρέσκια προσέγγιση του κομματιού.
Τα πινέλα και οι πίνακες αναμιγνύονται με τα χρώματα της ανοιξιάτικής Πρέβεζας, μέσα από την κάμερα του Μιχάλη Γιολμά.
Ποιο είναι το χρώμα της ελευθερίας για σένα; Είναι ένα; Έχει πολλές αποχρώσεις; Μήπως ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τον καμβά της ζωής μας;
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: Κώστας Αντύπας
Σκηνοθεσία-Μοντάζ-Κάμερα- Remix: Μιχάλης Γιολμάς
Β’ κάμερα drone : Σωτήρης Νάτσιος και Χάρης Ράπτης
Ενορχήστρωση: Άκης Κατσουπάκης
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Αποστόλης Βαγγελάκης: κλαρίνο
Σπύρος Παναγιωτόπουλος: τύμπανα
Βασίλης Μασσαλάς: ακουστική κιθάρα
Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου: ηλεκτρική – ακουστική κιθάρα
Άκης Κατσουπάκης: keyboards, programming
Δημήτρης Ρετουνιώτης: mastering, ηχοληψία
Θα ξυπνήσω ένα βράδυ
και χωρίς δισταγμό
Θα βγω από το κάδρο μου
την εικόνα να δω,
Ένα χέρι απλωμένο μου φώναζε… έλα…
Αν αλλάξεις τα χρώματα
θ’ ακουμπήσεις την τρέλα
Ποιο είναι το χρώμα της ελευθερίας;
Ποιο είναι το χρώμα που αγαπάς;
Ποιο είναι το χρώμα
μιας απλής συγκυρίας;
Πες μου ποιο λάθος έχει κάνει
Ο ζωγράφος σε μας
Θα ξυπνήσω ένα βράδυ στη δική σου ματιά
Στο δικό σου τοπίο θα μας δούνε αγκαλιά
Δεν κρύβεται η τρέλα σε μάτια βαμμένα
Δεν κρύβεται η τρέλα σε δυο μάτια υγρά