Κάτι αρχίζει. Κάτι τελειώνει. Τι μένει στο τέλος μιας σχέσης; Και τι αξίζει από αυτό που μένει; Μια σχέση δεν την ορίζουν μόνο η διάρκεια και η ένταση. Αλλά κι αν κατάφερε μέσα στο όποιο διάστημα κράτησε να μπορέσει να γεμίσει έστω και με λίγο φως την ψυχή μας.

Για αυτό το φως μιλάει «Το Βέλος». Το φως της αγάπης και της χαράς όταν τελειώνουμε από τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας και βρισκόμαστε με αυτόν τον άλλον σημαντικό της ζωής μας. Όταν έρχεται η στιγμή της αγκαλιάς και της θαλπωρής, που ξεκουράζει το σώμα και την ψυχή. Και μπορεί κάποιες φορές το βέλος του έρωτα να μην σημαίνει μόνο χαρά και αγάπη, αλλά και πόνο και χωρισμό. Αν, όμως, έχει γεννηθεί και υπάρξει φως μέσα στη σχέση, ακόμη κι αν αυτή τελειώσει, το απόσταγμα είναι γλυκό. Γλυκαίνουν οι αναμνήσεις γιατί μπορείς να γυρνάς σε αυτές όποτε σε κυνηγούν τα σκοτάδια σου και να νιώθεις ότι κάτι ζωντανεύει και πάλι σε αυτόν τον αέναο κύκλο της ζωής όπου όλα κάποτε τελειώνουν και όλα ξαναρχίζουν.

Στίχοι-μουσική: Σταύρος Παντέρμαλης
Παραγωγή: Γιώργος Γουδής
Μastering: Κώστας Μουρούλης – The Cave Studios
Video clip: No Plan Music Films
Εξώφυλλο/Φωτογράφιση: Μαρίζα Καψαμπέλη

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Πιάνο/Ακουστική κιθάρα/Μπάσο: Γιώργος Γουδής
Μπουζούκι/Μπαγλαμάς: Τάσος Γιαννούσης
Κρουστά: Αποστόλης Μπουρνιάς

Το τραγούδι κυκλοφορεί από την Ammos Music.

Απόψε θα σου πω τι λεν αγάπη
ή μάλλον πώς την ένιωσα εγώ.
Απόψε πάλι δεν θα κλείσω μάτι
εάν δεν βρω έναν τρόπο να σ’ το πω.

Δεν είναι τα κλισέ και τα ρομάντζα,
δεν είναι σινεμά και παραμύθι,
κορμιά γυμνά, δεμένα σε δυο ράντζα
που τα ταΐζουν με ορό τη λήθη.

Είναι το φως που μπαίνει μες στο σπίτι,
είν’ η χαρά σε μένα σαν γυρνάς,
είν’ οι στιγμές που λείπεις και μου λείπει
ο τρόπος που στα μάτια μέσα με κοιτάς

Ο έρωτας να ξέρεις είναι βέλος
που κάποτε με πλήγωσε βαριά
και μόνη πάντα έμενα στο τέλος
το αίμα να μαζεύω απ’ την καρδιά.

Μαζί σου είπα θα τον ξαναγράψω
με στίχους, με τραγούδια, με χαρές.
Κλωστή μεταξωτή θα βρω να ράψω
του πόνου το κουκούλι απ’ το χθες.

Θα γίνω φως να μπαίνει μες στο σπίτι,
θά ‘σαι η χαρά που πάντα θα γυρνά.
Όταν θα λείπεις κάτι θα μου λείπει,
όπως στις ράγες που το τρένο δεν περνά.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ