Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο 25χρονος Leonard Bernstein (Bradley Cooper) καλείται εν μία νυκτί να διευθύνει χωρίς πρόβα τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και η ζωή του αλλάζει. Τα πάντα ανατρέπονται ξανά, όταν γνωρίζει την ηθοποιό Felicia Montealegre (Carey Mulligan)…
Ο Bradley Cooper σκηνοθετεί, συνυπογράφει –μαζί με τον Josh Singer– το σενάριο και πρωταγωνιστεί στη βιογραφία του θρυλικού συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας Leonard Bernstein, «Ο Μαέστρος» (“Maestro”). Μεταμορφωμένος στον Bernstein, χαρακτηριστική φιγούρα για όσους ασχολούνται με τη μουσική –και, ίσως, όχι μόνο γι’ αυτούς–, ο ηθοποιός αλλάζει όχι μόνο χάρη στο μακιγιάζ, αλλά, κυρίως, χάρη στην προσαρμογή του τόνου της φωνής του και στην κινησιολογία του, σε μια ερμηνεία που μοιάζει σχεδόν σίγουρο ότι θα τον οδηγήσει στις υποψηφιότητες των Oscar. Η ίδια πορεία προβλέπεται και για την Mulligan, η ήρεμη δύναμη της οποίας στέκεται στιβαρά δίπλα στην αφοσιωμένη παρουσία του Cooper, ενώ, συνδυαστικά, οι δυο τους δημιουργούν ένα κινηματογραφικό ζευγάρι με ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο. Σκηνοθετικά, ο Cooper επιλέγει να χρησιμοποιήσει σχεδόν αποκλειστικά στην ταινία την παλαιά αναλογία του 3 προς 4, δημιουργώντας σχεδόν τετραγωνισμένα και άρτια καδραρισμένα πλάνα. Παράλληλα, η ταινία έχει κινηματογραφηθεί κατά μεγάλο μέρος της σε ασπρόμαυρο φιλμ, κάνοντας το απώτερο παρελθόν να μοιάζει ακόμη πιο έντονο και ξεκάθαρο, καθώς από το ασπρόμαυρο και η παραμικρή ρωγμή, η παραμικρή έκφραση, δεν μπορεί να κρυφτεί. Ωστόσο, από την ταινία απουσιάζουν τόσο οι δραματουργικές κορυφώσεις, όσο και η συγκίνηση.
Τον δημιουργό μοιάζει να απασχολούν δύο βασικοί άξονες: η σχέση του Bernstein με τη μουσική, αλλά και η ομοφυλοφιλία του, η οποία τον καθόριζε. Καταλύτης και για τις δύο αυτές παραμέτρους ήταν η συνύπαρξή του με την σύζυγό του και γυναίκα της ζωής του, Felicia. Ο Cooper επιλέγει να κινηματογραφεί το ζευγάρι δημιουργώντας σχεδόν πάντα μια αίσθηση απόστασης ανάμεσά τους, ίσως διότι η σεξουαλική ταυτότητα του συνθέτη δεν του επέτρεπε να παραδοθεί σε αυτήν την αδιαμφισβήτητη σχέση ζωής ολοκληρωτικά, ούτε και να αποδεχθεί πλήρως την ταυτότητά του. Επίσης, θεωρώ ότι ο Cooper με το έργο του επέλεξε περισσότερο να αναρωτηθεί παρά να δώσει απαντήσεις, ακολουθώντας την άποψη του Bernstein ότι τα έργα τέχνης οφείλουν να προκαλούν ερωτήματα και να δημιουργούν αντιθέσεις. Σε κάθε περίπτωση, το βέβαιο είναι ότι ο μεγαλοφυής αυτός διευθυντής ορχήστρας, ο συνθέτης που άλλαξε την ιστορία των μιούζικαλ με τη δημιουργία του σπουδαίου “West Side Story”, έβρισκε τη λύτρωση μέσα από την τέχνη του, αλλά και μέσα από την αγάπη που λάμβανε από την οικογένεια που είχε δημιουργήσει ο ίδιος –αγάπη την οποία επέστρεφε στο κοινό μέσα από τις συνθέσεις του αλλά και τις χαρισματικές του μουσικές ερμηνείες.
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την The Film Group, από την Πέμπτη, 7 Δεκεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…