ΣΟΦΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ
(σε… meeting με τη Ελένη Λαμπράκη)

Ήταν από τα νέα που μας έκαναν να χαμογελάσουμε. Η δισκογραφική επιστροφή της Σοφίας Αρβανίτη μετά από 8 χρόνια είναι γεγονός και σίγουρα θα συζητηθεί πολύ. Και ο τίτλος αυτής “Αλαβαρντάχαλα”, αντισυμβατικός και ανατρεπτικός όπως και η ίδια!

Όσο λοιπόν ακούμε τα νέα της τραγούδια, πάμε να “ανακρίνουμε” μία από τις μεγάλες αγάπες της παιδικής μας ηλικίας…

Νομίζω πως η εύλογη απορία όλων είναι η σημασία της λέξης “Αλαβαρντάχαλα”. Πως έγινε η επιλογή αυτού του τίτλου;
Η ονομασία Αλαβαρντάχαλα, πέρα που πάρθηκε σε φάση παρόρμησης, αφήνει τελικά πλήρη ελευθερία να σκεφτείς οτιδήποτε. Έτσι για μένα θα πω πως είναι η παιδική μου ψυχή, που ποτέ δεν γερνά και πάντα θα ονειρεύεται ως την τελευταία πνοή.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιστρέψεις στη δισκογραφία μετά από μία αξιοσημείωτη χρονικά απουσία;
Ενώ το εικοσιτετράωρό μου εμπεριέχει πολλές ενασχολήσεις αλλά και χόμπι, μόνο η μουσική είναι αυτή που και με απογειώνει και με ισορροπεί. Και βέβαια ήθελα να πω πράγματα πού πήγαζαν μέσα από την ψυχή μου.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα, βλέπουμε και μία διασκευή στο “Έρημα Κορμιά” του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Πως αποφάσισες να το εντάξεις στο δίσκο σου;
Ήταν ένα από τα τραγούδια που πάντα μου άρεσε και όταν άκουσα την προσέγγιση που έκανε ο ενορχηστρωτής ενθουσιάστηκα.

Από τα 14 κομμάτια του δίσκου ποιο ή ποια είναι αυτά που σε εκφράζουν περισσότερο;
Η συνεργασία μου με τον Ανδρέα Κατσιγιάννη στο τραγούδι “Η παλιοσκυλού” ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Η Ζωή Τηγανούρια στο τραγούδι “Ο κουβάς” με ιντριγκάρησε θα έλεγα… Το “Μιά ατίθαση καρδιά” του Δημήτρη Λιόλιου, με έκανε πολύ σκεπτική… Και το “Αλαβαρντάχαλα, κάντε απόψε γιορτή” σε σύνθεση Πάνου Αρβανίτη, με έβγαλε από τα όριά μου.

Έχεις επιλέξει να κρατάς ένα πολύ χαμηλό προφίλ απέναντι στα media. Θεωρείς πως αυτό είχε και το αντίστοιχο τίμημα;
Καθόλου στην περίπτωσή μου τουλάχιστον. Τόλμησα να κάνω μία δισκογραφία που αποκαλύπτει πολλές πτυχές του εαυτού μου και έσκαψα μέσα μου. Δεν είναι ένας ποπ δίσκος που χρειάζεται γαρνιτούρα και πολλά γύρω γύρω…

Τι θεωρείς το πιο συγκινητικό που εισπράττεις από τον κόσμο στα live σου;
Η αποδοχή στα παλιά τραγούδια είναι λίγο αναμενόμενη, στα καινούρια όμως μου δίνει συγκίνηση.

Βλέπουμε πως πια υπάρχει μια μεγάλη αγάπη και νοσταλγία για τη μουσική και τους καλλιτέχνες που μεσουρανούσαν στις δεκαετίες του 1980 – 1990. Γιατί πιστεύεις πως συμβαίνει αυτό;
Για τον απλό λόγο ότι ξαναζούμε όλοι μας την νιότη και την εφηβεία μας, τα ανέμελα και ξέγνοιαστα εκείνα χρόνια μας που φύγαν ανεπιστρεπτί.

Ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζεις από τη νέα γενιά του ελληνικού τραγουδιού;
Υπέροχες φωνές έρχονται πάντα και έτσι διαδέχονται οι γενιές η μια την άλλη. Θαυμάζω κάποιες από αυτές χωρίς να τίς ονομάζω.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης – απωθημένο με τον οποίο θα ήθελες να συνεργαστείς;
Απωθημένο δεν θα το έλεγα πως έχω. Όμως πάντα μου άρεσαν οι συνεργασίες και η ανταλλαγή ενέργειας με τους συναδέλφους. Είναι κάτι που λατρεύω.

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here