Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Το 1940, και ενώ η πορεία της ναζιστικής Γερμανίας μοιάζει ασταμάτητη, ένας άνδρας πρεσβεύει ότι η Γαλλία δεν πρέπει να αφεθεί στην ηττοπάθεια των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών της. Το όνομά του είναι Charles De Gaulle (Lambert Wilson)…
Ο Gabriel Le Bomin σκηνοθετεί και συνυπογράφει το σενάριο για το «Ντε Γκωλ» (“De Gaulle”), έργο που θέτει στο επίκεντρο μία από τις προσωπικότητες που χαρακτήρισαν την ιστορία της Γαλλίας –και όχι μόνο–, κατά τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και αυτά που ακολούθησαν. Ο Le Bomin επιλέγει να επικεντρωθεί σε λίγες εβδομάδες της ζωής του De Gaulle, κατά το έτος 1940, όταν οι Ναζί προέλαυναν στα γαλλικά εδάφη. Επιλογή του δημιουργού είναι επίσης να εστιαστεί περισσότερο στην προσωπική ζωή του στρατηγού, προσπαθώντας να φωτίσει μέσα από τη σχέση του με την οικογένειά του, κρυμμένες πτυχές του χαρακτήρα του.
Παρά το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μία άρτια παραγωγή –η αναπαράσταση της εποχής και η άψογη φωτογραφία προσδίδουν ατμόσφαιρα στο φιλμ–, το σενάριο έχει πολλές αδυναμίες, κυρίως διότι μία τόσο ισχυρή και πολύπλευρη προσωπικότητα όπως αυτή του De Gaulle, παρουσιάζεται μονοδιάστατα, «στρογγυλεμένα», με διάθεση αγιοποίησης και χωρίς ουσιαστικό βάθος. Η όποια εμβάθυνση έρχεται, ευτυχώς, μέσα από τη λιτή και σοβαρή ερμηνεία του Wilson, ο οποίος χαρίζει στο φιλμ το συναισθηματικό του επίκεντρο, σε συνδυασμό και με τη φυσικότατη ερμηνεία της Isabelle Carré, η οποία υποδύεται τη σύζυγο του De Gaulle, Yvonne. Μέσα από αυτή τη σχέση ζωής –το ζευγάρι ήταν μαζί για 50 ολόκληρα χρόνια–, καθώς και χάρη στην καλή σκηνοθεσία που δίνει σωστό ρυθμό στην ταινία, επιτυγχάνεται η συναισθηματική ταύτιση του θεατή με τα όσα διαδραματίζονται στην οθόνη. Η διαρκής αίσθηση, όμως, ότι αυτή η δημιουργία θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη, είναι αυτή που κυριαρχεί στο φινάλε…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη Neo Films, από την Πέμπτη, 12 Αυγούστου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…