«Ακόμα κι αν τελειώσει η δισκογραφία, δεν πάει να πει ότι τελειώνει και η μουσική»…

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Μαριανότα Χαρέμη
Music Corner – 6/7/2011

Μετά τη γνωριμία μου με το Μύρωνα Στρατή μπορώ να πω πως είναι ένα από τα πιο χαρούμενα, θετικά και αισιόδοξα άτομα που έχω γνωρίσει! Ο ίδιος δεν περίμενε ποτέ την επιτυχία που ήρθε με το «Πάνω απ’ όλα», εγώ το θεωρώ όμως λογικό. Είπε δυνατά κάτι απλό που έχουμε σκεφτεί όλοι μας!

Βρεθήκαμε στη Μαρίνα Φλοίσβου στο Φάληρο, στο πολύ όμορφο café restaurant Breeze. Ο Μύρωνας με αφοπλιστική ειλικρίνεια και σχεδόν παιδικό ενθουσιασμό μας μίλησε για την νέα του δισκογραφική δουλειά, τα μελλοντικά του σχέδια και για όλα αυτά που συμβαίνουν την περίοδο που διανύουμε. Δυστυχώς στο διάστημα που μεσολάβησε κάποιες από αυτές τις αισιόδοξες σκέψεις ήρθε η πραγματικότητα να της διαψεύσει… Σε κάθε περίπτωση όμως κάναμε μια υπέροχη κουβέντα!

Music Corner: Μύρωνα καλησπέρα!
Μύρωνας Στρατής: Καλησπέρα…

Music Corner: Έχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από το Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης όπου μας συστήθηκες πρώτη φορά ως ερμηνευτής. Περιέγραψε μας την πορεία σου αυτό το διάστημα.
Μύρωνας Στρατής: Έγιναν πάρα πολλά πράγματα σε αυτή την περίοδο. Από το φεστιβάλ και μετά έχουν μεσολαβήσει ωραίες στιγμές. Γνώρισα το Μανώλη Φάμελλο, έκανα τρεις δίσκους… Ο πρώτος δεν πήγε πάρα πολύ καλά. Στον δεύτερο αντιθέτως έγινε χαμός με το «Πάνω απ’ όλα». Οπότε έχω βιώσει όλα τα επίπεδα που μπορεί να έχει ένας καλλιτέχνης. Δηλαδή σε πρώτη φάση δεν πήγαινε καλά η κατάσταση, μετά πήγε πάρα πολύ καλά. Τελικά κατάλαβα ότι σε αυτό το επάγγελμα πρέπει να έχεις πολύ γερό στομάχι γιατί είναι δύσκολο. Πρέπει να είσαι έτοιμος, δυνατός και για την επιτυχία και για την αποτυχία. Αν κοιτάξω πίσω αυτό μου μένει, ότι είχα πολλές στιγμές καλές και άλλες όχι τόσο καλές.

Music Corner: Βέβαια πριν σε γνωρίσουμε σαν ερμηνευτή ήσουν ο «Βενιαμίν» της παρέας των Όναρ για μεγάλο διάστημα. Ουσιαστικά  τι αλλάζει στον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα όταν είσαι πια εσύ πίσω από το μικρόφωνο;  Δημιουργείται περισσότερο άγχος;
Μύρωνας Στρατής: Ναι είναι πολύ μεγαλύτερο το άγχος, επειδή όλα εκείνα τα χρόνια έπαιζα αποκλειστικά και μόνο κιθάρα σε διάφορες μπάντες. Ξεκίνησα με τους Όναρ, μετά έπαιξα ένα διάστημα με τους Πυξ Λαξ, με τον Κοργιαλά και την Ευρυδίκη… έχω περάσει από πολλά μουσικά σχήματα και ήταν πολύ μικρότερη η ευθύνη. Δηλαδή όταν έχεις μπροστά έναν τραγουδιστή εσύ απλά τον στηρίζεις. Όταν είσαι εσύ όμως μπροστά πρέπει να «τραβήξεις το κουπί», που λέμε. Και είναι πολύ δύσκολο αλλά ταυτόχρονα είναι και όμορφο. Δηλαδή δε μετανιώνω, εξάλλου δεν αισθάνομαι τραγουδιστής, αισθάνομαι τραγουδοποιός. Γράφω και λέω τα τραγούδια μου με τον τρόπο μου. Γι’ αυτό δεν έχω τόσο μεγάλο «τραγουδιστικό» άγχος. Είμαι εκεί και κάνω αυτό που μπορώ. Αλλά έχει μεγάλη διαφορά σίγουρα. Άλλο να παίζεις μόνο κιθάρα κι άλλο να τραγουδάς.

Music Corner: Από εκείνα τα πρώτα χρόνια που ήταν σίγουρα και πιο αθώα, υπάρχει κάτι που σου έχει λείψει συγκριτικά με το πώς βλέπεις πλέον τα πράγματα;
Μύρωνας Στρατής: Έχω αναμνήσεις οι οποίες μου έχουν λείψει αλλά δε θεωρώ τον εαυτό μου επαγγελματία, ούτε θέλω να το κάνω αυτό… Δηλαδή μέχρι τώρα έχω μια μπάντα με την οποία είμαστε φίλοι, βγαίνουμε έξω, περνάμε καλά… αυτή η ανεμελιά του πρώτου καιρού έχει μείνει. Και την έχω ανάγκη κιόλας. Δηλαδή αν δεν την είχα νομίζω θα ήμουν δυστυχισμένος. Οπότε το κρατάω αυτό το συναίσθημα της παιδικότητας, ότι είμαστε μια παρέα και περνάμε ωραία.

Music Corner: Απ’ ότι καταλαβαίνω η δημιουργία τραγουδιών λειτουργεί για σένα σαν ψυχοθεραπεία.
Μύρωνας Στρατής: Ναι 100%. Επειδή ήμουν ένα πολύ δειλό και μαζεμένο και ντροπαλό παιδί και ουσιαστικά μέσα από τη μουσική και απ’ αυτή την προβολή έχω φέρει μια ισορροπία στη ζωή μου.

Music Corner: Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε και ο καινούριος σου δίσκος, με τίτλο «Άλλος κόσμος». Μίλησε μας γι’ αυτή τη δουλειά.
Μύρωνας Στρατής: Είναι ένας δίσκος τον οποίο έκανα πολύ καιρό να τον ετοιμάσω σε σχέση με τον προηγούμενο. Από το «Τώρα είναι αλλιώς» πέρασαν περίπου δυόμισι χρόνια που είναι πολύ μεγάλο διάστημα. Δε βιάστηκα καθόλου, έγραφα τα τραγούδια, ασχολήθηκα για άλλη μια φορά με την παραγωγή, με την ενορχήστρωση, με τη μίξη, με τα πάντα. Δεν το κάνω επειδή δε μ’ αρέσει η ομάδα, ίσα ίσα τη λατρεύω, απλά με τα σημερινά budget μόνο αν βάλεις πάρα πολλή προσωπική εργασία γίνεται κάτι ωραίο και φροντισμένο οπότε προχώρησα έτσι. Τα τραγούδια τα έχω γράψει εγώ, εκτός από δύο όπου έχω πάρει το στίχο από το Νίκο Μωραΐτη, που είναι μεγάλη μου τιμή και μεγάλη μου χαρά γιατί είναι από τους πιο σπουδαίους στιχουργούς θεωρώ, καθώς και ένα τραγούδι το οποίο έχουμε γράψει μαζί με τη Μαίρη Συνατσάκη. Παίζουμε πάλι μαζί με τη μπάντα μου και θέλω να αισθάνομαι πως είναι ένα ωραίο βήμα μετά το «Τώρα είναι αλλιώς». Δεν έχουν αλλάξει συγκλονιστικά πράγματα όσον αφορά την ενορχήστρωση και το ύφος, απλά θέλω να πιστεύω πως είναι λίγο πιο καλοβαλμένος, λίγο πιο ώριμος.

Music Corner: Μιας και μου λες πως δεν ασχολήθηκες μόνο με το καλλιτεχνικό κομμάτι αλλά και με την παραγωγή, την ενορχήστρωση κλπ, διανύουμε μια περίοδο όπου πολλοί συνάδελφοί σου μουσικοί και τραγουδιστές στρέφονται σε δικές τους παραγωγές, κάποιες φορές ανεξάρτητες. Πως τη βλέπεις αυτή την κίνηση; Τη θεωρείς αναγκαία;
Μύρωνας Στρατής: Είναι αναγκαία, ναι. Νομίζω ότι αν περιμένει ένας νέος δημιουργός από μια εταιρεία να του χρηματοδοτήσει το δίσκο, είναι πολύ δύσκολα πλέον τα πράγματα. Γιατί οι  πωλήσεις είναι σχεδόν ανύπαρκτες, γιατί οι εταιρείες δεν πρόκειται ποτέ να ποντάρουν σε νέα παιδιά παρά μόνο στους παλιούς αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και γενικά υπάρχει όλη αυτή η πολύ άσχημη κατάσταση. Οπότε είναι μια πάρα πολύ ωραία λύση. Έστω και όταν τελειώνει η δισκογραφία δεν πάει να πει ότι τελειώνει και η μουσική. Να πάρουν τα νέα παιδιά την κατάσταση στα χέρια τους, να ασχοληθούν οι ίδιοι με το υλικό τους, να το τρέξουν, να το αγαπήσουν. Υπάρχει το internet, υπάρχουν πολλοί τρόποι προβολής. Και πιο καταξιωμένοι καλλιτέχνες πλέον κινούνται σε πιο εναλλακτικούς δρόμους με πολύ πιο χαμηλά budget. Είναι μια κατάσταση που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο στους νέους καλλιτέχνες.

Music Corner: Είναι και λογικό βέβαια, δεδομένης της κατάστασης να μειώνονται τα budget συγκριτικά με το πώς ήταν μερικά χρόνια πριν.
Μύρωνας Στρατής: Καλά ναι, η βουτιά στην ελληνική δισκογραφία έχει ξεκινήσει τα τελευταία έξι-επτά χρόνια και είναι κάθε χρόνο και χειρότερα. Καλά τώρα πια έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν ξέρω αν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει πλέον δισκογραφία. Αλλά ναι δε χανόμαστε. Όποιος αγαπάει κάτι το προχωράει και το κάνει.

Music Corner: Θεωρείς ότι υπάρχει δυνατότητα ανάκαμψης της κλασσικής δισκογραφίας. Και αν ναι πως μπορεί να γίνει αυτό;
Μύρωνας Στρατής: Νομίζω πως έχει αλλάξει πάρα πολύ η κατάσταση στην Ελλάδα όπως και στο εξωτερικό. Πλέον το downloading από το internet έχει κερδίζει πολύ δύναμη και ισχύ. Και αξίζει κι όλας, δηλαδή άμα σ’ αρέσει πάρα πολύ ένα τραγούδι κάποιου μπορείς να το κατεβάσεις με μισό ή ένα ευρώ, δεν είναι πολύ μεγάλο το ποσό. Αλλά πιστεύω πως όλη αυτή η διαδικασία δίσκος – δισκάδικο κλπ είναι στα τελειώματά της. Δηλαδή δεν έχω καθόλου καλή πίστη ότι πρόκειται ν’ αλλάξει κάτι. Αλλά έχω πάρα πολύ καλή πίστη στο ότι η μουσική θα συνεχίσει να υπάρχει και να γίνονται σπουδαία πράγματα. Επαναπροσδιορίζεται η κατάσταση των δίσκων και του cd, ουσιαστικά η μουσική δεν υπάρχει πια σε cd, υπάρχει μες τους υπολογιστές μας, είναι σε μορφή αρχείων. Είναι κάτι διαφορετικό…

Music Corner: Εσένα η σχέση σου με το internet ποια είναι;
Μύρωνας Στρατής: Έχω μια πάρα πολύ παθιασμένη σχέση με το internet! Έχω λογαριασμό στο Facebook, στο Twitter, στο MySpace (λίγο ξεχασμένο αυτό!) και γενικά αφιερώνω μερικές ώρες την ημέρα σε αυτό. Δεν είμαι τόσο συνεπής όσο θα ήθελα όσον αφορά το feedback, αλλά όποτε κάποιος μου στέλνει κάτι το βλέπω, αργά ή γρήγορα περνά από την αντίληψη μου και πιστεύω πως είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος επικοινωνίας. Αρκετά παρεξηγημένος μεν αλλά νομίζω πως οι σχέσεις μέσω αυτών των μέσων μαζικής επικοινωνίας μπορεί να είναι πολύ όμορφες.

Music Corner: Εσύ θεωρείς πως το internet βοηθάει τη δουλειά σου ή δημιουργεί εμπόδια λόγω της πολύ ελεύθερης πλέον διακίνησης των τραγουδιών;
Μύρωνας Στρατής: Κατά βάση αυτό το πράγμα καταστρέφει τη δισκογραφική μου εταιρεία, όχι εμένα. Γιατί έτσι κι αλλιώς οι καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, βασικά έσοδα έχουν από τις συναυλίες και τα πνευματικά δικαιώματα. Αυτά δε μπορεί κάποιος να τα στερήσει σε επίπεδο δισκογραφίας. Αυτός ο οποίος πιέζεται πάρα πολύ και αναγκάζεται να απολύσει κόσμο και να μικρύνει την επιχείρησή του είναι η δισκογραφική εταιρεία. Εμείς πρέπει να ακολουθούμε αυτή την εξέλιξη και προσπαθούμε να υπάρξουμε μέσα σ’ αυτό το δράμα.

Music Corner: Έχω διαβάσει σε παλιότερη συνέντευξη σου, ότι σου αρέσει πολύ να πηγαίνεις και να παρακολουθείς συναυλίες. Πως κρίνεις τη διοργάνωση των συναυλιών στη χώρα μας; Αντικειμενικά οι τιμές των εισιτηρίων για μεγάλα ονόματα είναι υψηλές σε σχέση με αντίστοιχες διοργανώσεις του εξωτερικού.
Μύρωνας Στρατής: Είναι πάρα πολύ ακριβά τα εισιτήρια και θα σου πω που θεωρώ ότι είναι το πρόβλημα: πιστεύω πως το πρόβλημα γενικά στην Ελλάδα είναι το ότι είμαστε μια πολύ μικρή χώρα. Δηλαδή με 10.000.000 κατοίκους και ένα αγοραστικό κοινό μουσικής πάρα πάρα πάρα πολύ μικρό, το οποίο χρόνο με το χρόνο μικραίνει ακόμα περισσότερο είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν π.χ. οι Black Eyed Peas στην Αγγλία θα έχουν 150.000 ή 250.000 κόσμο και εδώ θα έχουν 30.000, το εισιτήριο να είναι ανταγωνιστικό. Δε μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που συμβαίνει, δηλαδή και εγώ αν με ρωτήσεις, επειδή λατρεύω και τα ταξίδια στο εξωτερικό, προτιμώ να δώσω μερικά χρήματα παραπάνω και να πάω ένα διήμερο στο Λονδίνο, που είναι πλέον πάρα πολύ οικονομικό και να πάω σε ένα φεστιβάλ όπου θα δω πολλά ονόματα με πολύ λίγα χρήματα. Αλλά και από την άλλη, εντάξει, το να μπω στο τρένο και να πάω στη Μαλακάσα μ’ αρέσει κι αυτό, δε μπορώ να στο κρύψω. Καταλαβαίνω ότι πληρώνω πιο ακριβά κάτι αλλά το ότι είναι κάτω απ’ την πόρτα μου μ’ αρέσει. Οπότε είμαι μέσα σ’ όλα. Δηλαδή τώρα που έρχονται οι Editors θα πάω. Μ’ αρέσει πολύ αυτή η μπάντα, δεν ξέρω καν πόσο έχει το εισιτήριο αλλά θα πάω…

Music Corner: Πέρα από το μουσικό κομμάτι μου δίνεις την εντύπωση ότι δίνεις πολύ μεγάλη βάση και στην αισθητική πλευρά της δουλειάς σου. Για να αναφερθώ λίγο πιο συγκεκριμένα έχω στο νου μου δύο video clip: τις «180 μοίρες», με την ιδέα του cartoon στο clip, και  το «Η σκοτεινή μου πλευρά» που ουσιαστικά ήταν μια ταινία μικρού μήκους. Ασχολείσαι εσύ με αυτό το κομμάτι, είναι δικές σου επιλογές; Σε ενδιαφέρει να έχει ένα συγκεκριμένο οπτικό αποτέλεσμα το κάθε σου τραγούδι που γίνεται video clip;
Μύρωνας Στρατής: Με ενδιαφέρει πάρα πολύ και νομίζω ότι τα video clip έχουν πολύ μεγάλη δύναμη. Η εικόνα γενικά έχει πολύ μεγάλη δύναμη και με συναρπάζει το ότι πάμε να κάνουμε video clip. Έχω βαρεθεί λίγο το ότι είμαστε μια μπάντα και χοροπηδάμε σε ένα δωμάτιο. Έχω βρει και δύο πάρα πολύ καλούς συνεργάτες, τον Δημήτρη Πλατανιά και τον Γιάννη Παπαδάκο και έχουμε κάνει τα τελευταία δύο video clip. Τους προκαλώ και αυτοί επανέρχονται επί δέκα! Δηλαδή στις «180 μοίρες» τους λέω «Παιδιά έχω σκεφτεί να κάνουμε ένα video clip όπου να μπλέξουμε τα video με τα comics» και μου λένε ότι δε γίνεται αυτό, ότι είναι πολύ επικίνδυνο αλλά τελικά «εντάξει θα το κάνουμε». Και το κάνανε και νομίζω πως τα καταφέρανε άψογα, δηλαδή το video clip έχει ροή. Ήδη σκέφτομαι για το επόμενο video clip τι να κάνω το οποίο θα έχει ενδιαφέρον… Ωραίο είναι να τολμάμε και αν αποτύχουμε και κάπου δεν πειράζει!

Music Corner: Το χειμώνα εμφανίστηκες στο Gazoo μαζί με τους Onirama, τη Shaya και τον Mark Angelo. Πως ήταν αυτή η συνεργασία;
Μύρωνας Στρατής: Εντάξει με τους Onirama έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν… Να σου πω στην αρχή πριν να τους γνωρίσω είχα την αίσθηση ότι μπορεί να μην είναι και τόσο εντάξει. Αυτό δυο χρόνια πριν βέβαια. Όταν τους γνώρισα κατάλαβα ότι είναι τρομερά άτομα, πάρα πολύ καλά παιδιά, καθόλου σνομπ, πολύ ανοιχτοί… δηλαδή και τότε που πρωτογνωριστήκαμε μου φέρθηκαν πάρα πολύ καλά που δεν είχαν και καμιά υποχρέωση. Με παίρνει λοιπόν ένα πρωί πέρυσι τον Αύγουστο ο Μαραντίνης και μου λέει «Μύρωνα θες το χειμώνα να κάνουμε κάτι;» και του λέω και εγώ «Το συζητάς; Πάμε!». Και έτσι ξεκίνησε ο σχεδιασμός του σχήματος. Στην πορεία γνώρισα και τον Mark Angelo ο οποίος είχε συνεργαστεί ήδη με τους Onirama, τη Shaya την ήξερα από παλιά και σιγά σιγά το στήσαμε όλο αυτό που έγινε. Και πήγε πάρα πολύ καλά και από άποψη κόσμου αλλά και εμείς περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Δουλεύαμε δυο βράδια την εβδομάδα και ήταν …διήμερη εκδρομή! Εγώ ανυπομονούσα, μου φαινόταν τέλειο αυτό που συνέβαινε. Το πόσο ωραία πέρασα δε μπορώ να το περιγράψω…

Music Corner: Στα πρώτα σου βήματα αυτός που βρέθηκε δίπλα σου ήταν ο Μανώλης Φάμελλος με τον οποίο γνωριστήκατε έξω από ένα studio.
Μύρωνας Στρατής: Ακριβώς! Έχω μια τρομερή ιστορία γι’ αυτό, δεν ξέρω αν την έχετε ακούσει. Ήμουν σε ένα studio και προσπαθούσα να κάνω τον πρώτο μου δίσκο μόνος μου, D.I.Y. οπότε προχωρούσα, προχωρούσα κλπ και μου λέει μια μέρα το παιδί που έχει το studio ο Γιώργος ο Σιμάτος ότι θα ερχόταν ο Μανώλης ο Φάμελλος. Εγώ τρελάθηκα και φεύγοντας τον βλέπω να μπαίνει. Μου λέει ο Φάμελλος «γεια», του λέω και εγώ «γεια» και φεύγω. Για καλή μου τύχη του βάζει ο Γιώργος ο Σιμάτος και ακούει τα τραγούδια και του λέει ο Φάμελλος «Πες στο Μύρωνα να με πάρει ένα τηλέφωνο». Και έχω εγώ δυο βδομάδες του τηλέφωνο του Φάμελλου στο κινητό μου και το κοιτάζω. Και όλο λέω πως θα πάρω και δεν τον παίρνω ποτέ. Τελικά ένα βράδυ το παίρνω απόφαση, παίρνω τηλέφωνο και τελικά βρεθήκαμε, τα είπαμε και προχώρησε αυτή η συνεργασία. Έκανα τον πρώτο μου δίσκο, έπαιξα μαζί του δυο χρόνια, κάναμε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και γενικά είναι ο άνθρωπος που με στήριξε σε πρώτο επίπεδο απίστευτα πολύ. Του χρωστάω πάρα πολλά πράγματα.

Music Corner: Αφού πλέον μετράς κάποια χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή, υπάρχει για σένα κάποιος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης που ξεχωρίζεις και θα ήθελες να δώσεις αντίστοιχη βοήθεια και στήριξη με αυτή που έλαβες;
Μύρωνας Στρατής: Ναι βεβαίως, μπορώ να σου μιλήσω για νέους καλλιτέχνες με τους οποίους έχω συνεργαστεί κιόλας σε κάποια επίπεδα. Έχω βοηθήσει στην παραγωγή, έχω μιξάρει τραγούδια τους… Ο ένας είναι ο Κύριος Κ., ο Θοδωρής ο Κοντάκος τον οποίο θαυμάζω πάρα πολύ γιατί έχει έναν πολύ ωραίο και κοινωνικό στίχο και είναι και τρομερός performer. Ο άλλος είναι ο Πάνος ο Γουργιώτης ο οποίος και αυτός είχε λάβει μέρος στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ένα χρόνο μετά από μένα. Και αυτός είναι ένας πάρα πολύ καλός τραγουδοποιός, το ψάχνει, το αγαπάει πάρα πολύ και είναι ο άνθρωπος ο οποίος δε σταματάει να βελτιώνεται. Και ο τρίτος, ο οποίος είναι ο πιο pop/rock από τους άλλους είναι ο Λεωνίδας Μαράντης που επίσης μ’ αρέσει και γουστάρω αυτό το οποίο κάνει. Γράφει σε ένα British style με pop στίχο, πολύ ωραίο και πολύ καλό. Πιστεύω πως αυτά τα τρία παιδιά, αν και ακόμα δεν έχουν ακουστεί ευρέως, έχουν όλα τα φόντα και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουν!

Music Corner: Η ουσιαστική επαφή σου με τη μουσική ξεκίνησε όταν ακούγοντας rock μουσική στα εφηβικά σου χρόνια ξεκίνησες να παίζεις κιθάρα. Ποια είναι τα ακούσματά σου και ποιοι μουσικοί θεωρείς ότι σε επηρέασαν;
Μύρωνας Στρατής: Θυμάμαι η πρώτη μουσική που άλλαξε τον κόσμο μου, γιατί μέχρι τότε άκουγα Michael Jackson και γενικότερα pop πράγματα στο δημοτικό, ήταν ένας δίσκος των Nirvana που έπεσε στα χέρια μου στο γυμνάσιο. Όπου οι Nirvana είχαν αυτή την ας πούμε «αστική μελαγχολία» στον ήχο τους. Ερχόμασταν από τα 80s όπου όλα ήταν μες την τρελή χαρά, ροζ και φρου φρου και αρώματα και ήρθαν αυτοί οι οποίοι τα ισοπέδωσαν όλα με τη μελαγχολία της πόλης. Και αυτό εμένα με συνεπήρε, μου έκανε πολύ μεγάλη αίσθηση και από εκεί ξεκίνησα να παίζω κιθάρα οπότε θεωρώ πως οι Nirvana ήταν η πρώτη μου επιρροή. Από εκεί και πέρα άρχισα να ανοίγω το ρεπερτόριό μου, άκουσα πολύ U2, άκουσα μπάντες της βρετανικής σκηνής όπως οι Coldplay και οι Radiohead και όλα αυτά λίγο λίγο άρχισαν να με επηρεάζουν. Αγαπώ πολύ την αγγλόφωνη μουσική, αυτή ακούω κατά βάση. Στην πορεία άκουσα και Έλληνες τραγουδοποιούς Περίδη, Ιωαννίδη τότε στην εφηβεία μου, αλλά νομίζω πως η επιρροή που είχα από τις αγγλόφωνες μπάντες που αγαπώ είναι μεγαλύτερη. Είναι μες τη ζωή μου από τότε, από το γυμνάσιο και μετά δεν έχω σταματήσει να ακούω αυτή τη μουσική. Τα τελευταία δύο χρόνια ας πούμε λατρεύω τους Black Eyed Peas. Μπορεί να ακολουθώ δισκογραφίες άκυρων συγκροτημάτων αλλά οι πρώτοι που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον ήταν αυτές οι μπάντες. Π.χ. οι U2 θεωρώ πως έχουν επηρεάσει όλη τη μουσική σκηνή από το 80 και μετά. Και αυτοί βέβαια μεταλλάχθηκαν. Ξεκίνησαν σα μια μπάντα που μιλούσε για τον IRA, την Ιρλανδία κλπ και ήταν αρκετά πολιτικοποιημένοι. Στην πορεία έγιναν πολύ πιο pop αλλά όπως και να ‘χει, είναι υπέροχοι σε κάθε μορφή τους!

Music Corner: Εξάλλου όταν μιλάμε για καλή μουσική δεν έχει ίσως και τόση σημασία αν εντάσσεται στα στενά πλαίσια της rock ή της pop.
Μύρωνας Στρατής: Ακριβώς. Εγώ βέβαια λατρεύω τις μπάντες και τις μουσικές να τις τοποθετώ ιστορικά κάπου. Δηλαδή αυτό έγινε τότε, και μετά ήρθε αυτό και έγινε έτσι… Έχει ενδιαφέρον, είναι όπως η ιστορία της τέχνης που διδασκόμαστε στο πανεπιστήμιο, έτσι είναι η ιστορία της μουσικής. Βλέπεις από πού ήρθε κάτι και μετά από πού προέκυψε κάτι άλλο. Η μουσική της εποχής εκφράζει πολλά πράγματα. Ας πούμε το ότι αυτή τη στιγμή παγκοσμίως και στην Ελλάδα η dance μουσική είναι το Νo1 και ανοίγεις το ραδιόφωνο και είναι όλα beat, αυτό δείχνει κάτι. Δείχνει την ανάγκη που έχουμε να περπατάμε με ρυθμό, να ακούμε ρυθμό μέσα στο αυτοκίνητό μας, η μουσική να μη μας βαραίνει αλλά να μας κάνει όλο και πιο χαρούμενους.

Music Corner: Και η dance μουσική διαφέρει, μπορεί να έχει από το καλύτερο κομμάτι μέχρι το χειρότερο.
Μύρωνας Στρατής: Συμφωνώ απόλυτα. Όπως και η pop που σαν έννοια στην Ελλάδα είναι πολύ παρεξηγημένη. Δηλαδή λέγοντας κάποτε pop στην Ελλάδα εννοούσαμε αυτόν που ανοίγει το πρώτο όνομα στα μπουζούκια! Ενώ και οι U2 είναι pop, όπως και άλλες συγκλονιστικές μπάντες. Δεν είναι τόσο κακό πράγμα το pop αρκεί να γίνεται ωραία και καλόγουστα.

Music Corner: Θεωρείς πως υπάρχει μια εξέλιξη στην pop σκηνή τα τελευταία χρόνια;
Μύρωνας Στρατής: Ναι έχουμε προχωρήσει πολύ και όχι μόνο όσον αφορά την pop τα τελευταία χρόνια, ειδικά την τελευταία πενταετία. Θυμάμαι π.χ. όταν πήγαινα λύκειο που έψαχνα να βρω ένα drummer για να κάνουμε συγκρότημα και δεν υπήρχε τίποτα. Τα παιδιά δεν έπαιζαν μουσική τότε. Ενώ τώρα είναι της μόδας το να κάνεις μπάντες, να ασχολείσαι. Βλέπεις π.χ. με το Schoolwave γίνεται χαμός, πιτσιρικάδες παίζουνε, δοκιμάζουνε pop, rock… είναι πολύ όμορφο. Έχω ακούσει μπάντες από παιδιά που είναι δεκαοχτώ χρονών και είναι συγκλονιστικές. Ειδικά στην αγγλόφωνη σκηνή, οι No Profile ας πούμε είναι πολύ νέοι και πολύ ωραίοι. Οι Brainwash Squad επίσης, Υπάρχει νέο αίμα…

Music Corner: Όταν είσαι και τόσο μικρός ηλικιακά και δεν έχεις μπει στη διαδικασία να το δεις επαγγελματικά ή βιοποριστικά ίσως παίζεις και πιο ελεύθερα…
Μύρωνας Στρατής: Αυτό είναι το σημαντικότερο. Είναι αυτό που σου είπα και νωρίτερα. Όταν βιοπορίζεσαι και κάνεις επάγγελμα κάτι είναι πολύ εύκολο να χάσεις το ενδιαφέρον σου και την αγάπη σου γι’ αυτό. Ο ερασιτέχνης όταν κάνει κάτι το αγαπάει και το κάνει. Και αυτό θέλω να το κρατήσω κι εγώ. Αν κάποτε δε μπορώ να ζω απ’ αυτό θα συνεχίσω να το κάνω και να το αγαπάω, απλά θα κάνω και μια άλλη δουλειά. Έτσι κι αλλιώς πρέπει να είσαι προετοιμασμένος από την αρχή ότι είναι ένα πολύ ασταθές επάγγελμα αυτό. Τι πάει να πει τραγουδιστής; Τι πάει να πει συναυλία; Μπορεί του χρόνου να μην έχεις τίποτα από όλα αυτά.

Music Corner: Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου να κάνει κάτι άλλο;
Μύρωνας Στρατής: Θα ήθελα να ανοίξω ένα εστιατόριο και να είμαι …σεφ! Αγαπάω πάρα πολύ τη μαγειρική, αλήθεια! Φαντάσου ένα πολύ ιδιαίτερο εστιατόριο, με τέσσερα τέλεια πιάτα και όλοι να έρχονται γι’ αυτό. Θα ήθελα πάρα πολύ να το κάνω!

Music Corner: Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο και κοινωνικά και πολιτικά. Κατ’ αρχήν πέρα από το κομμάτι της δισκογραφίας στο οποίο αναφερθήκαμε και πριν, έχει επηρεάσει άλλο κομμάτι της δουλειάς σου;
Μύρωνας Στρατής: Σαφέστατα έχει επηρεαστεί πάρα πολύ η δουλειά μας από αυτή την κατάσταση. Κανείς από τους νέους καλλιτέχνες δεν γίνεται προφανώς πιο πλούσιος, αλλά και πάλι δεν είμαι παραπονεμένος. Ξέρεις πολλά παιδιά στην ηλικία μου, και οι κολλητοί μου έχουν πάρα πολλά προβλήματα με τη δουλειά τους. Εγώ δε μπορώ να παραπονεθώ σε κανένα επίπεδο. Σίγουρα ο κόσμος δεν θα σπαταλήσει πια τα χρήματά του για να έρθει να δει ένα live και μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Όπως και να έχει είμαι ένας πολύ θετικός άνθρωπος. Ναι ζούμε μια πάρα πολύ μεγάλη κρίση, ναι τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα αλλά θα τα καταφέρουμε. Μπορούμε να περνάμε καλά και με τα πολλά και με τα λίγα. Με τα από δύο, τρία, πέντε, δέκα χρόνια θα ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας πιστεύω.

Music Corner: Οπότε θεωρείς υγιή την αντίδραση του κόσμου τις τελευταίες εβδομάδες;
Μύρωνας Στρατής: Είναι πάρα πολύ υγιές αυτό που γίνεται. Εγώ είμαι πάρα πολύ χαρούμενος με όλη αυτή την αντίδραση. Δεν ξέρω αν αυτά τα οποία ζητάνε οι αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα είναι πραγματοποιήσιμα γιατί δεν είμαι πολιτικολόγος ούτε πολιτικός αναλυτής. Αυτό όμως για το οποίο είμαι περήφανος είναι που κατέβηκα μια Κυριακή και είδα πάρα πολύ κόσμο μαζεμένο και δεν είχε ανοίξει μύτη, ήταν σα μια γιορτή. Και αυτό μου φάνηκε πάρα πολύ υγιές επειδή ξέρεις στην Ελλάδα κατέβαινε ο κόσμος σε μια διαδήλωση και σχεδόν πάντα κατέληγε σε χαμό. Και το ότι είναι η πρώτη φορά στην τρέχουσα ιστορία μας, των τελευταίων τριάντα χρόνων, που γίνεται μια μεγάλη διαδήλωση χωρίς να ανοίγει μύτη, είναι μια πολύ μεγάλη νίκη έτσι κι αλλιώς. Σίγουρα στην τρομοκρατία που υπάρχει για τις διαδηλώσεις λειτουργούν αρνητικά η τηλεόραση, τα μέσα ενημέρωσης που μεγαλοποιούν τα πράγματα αλλά η αλήθεια είναι πως κι εγώ είχα φόβο να κατέβω. Και βρέθηκα έξω από το Σύνταγμα και έβλεπα κόσμο με τα παιδάκια τους στα καροτσάκια, γελάγανε… μακάρι να το κάναμε συχνότερα!

Music Corner: Εσύ πως θα ήθελες να εξελιχθείς σαν καλλιτέχνης από ‘δω και πέρα;
Μύρωνας Στρατής: Να μια καλή ερώτηση! Θα ‘θελα να κάνω πράγματα με τα οποία θα αισθάνομαι άνετα. Δηλαδή να μη βρω τον εαυτό μου σε μια φάση που να λέω «Τώρα γιατί να το κάνω αυτό;». Το μεγάλο μου άγχος είναι το ότι επειδή δεν ξέρω τι θα μου φέρει το μέλλον, θα ήθελα να κοιτάζω πίσω και να λέω ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Ναι, θα ήθελα να συνεχίσω να κάνω πράγματα με τα οποία θα είμαι καλά και να έχουν μια αλήθεια. Δεν θέλω να προσποιούμαι ή να κυνηγήσω κάτι το οποίο δεν είμαι εγώ.

Music Corner: Μιας και είσαι επηρεασμένος από την ξένη μουσική, θα σε ενδιέφερε να κάνεις ένα άνοιγμα και στο εξωτερικό;
Μύρωνας Στρατής: Ξέρεις τι, αυτή η αγγλόφωνη αγορά είναι ήδη τεράστια, όλοι σ’ αυτόν τον κόσμο κυνηγούν αυτό το πράγμα. Είναι πάρα πολύ μικρές οι πιθανότητες. Από την άλλη όμως δεν είναι ανύπαρκτες. Ας πούμε πολλές γαλλικές μπάντες αγγλόφωνες έχουν κάνει τεράστια επιτυχία, όπως οι Modjo. Έχουν πετύχει Σουηδοί, Νορβηγοί… νομίζω αυτό που λείπει από την Ελλάδα είναι η τόλμη. Συνήθως αυτοί που μιλούν για παγκόσμια καριέρα είναι ήδη φτασμένοι καλλιτέχνες. Αν κάποιος καταφέρει να κάνει κάτι θα είναι κάποιος πιτσιρικάς που θα βγει έξω νωρίς και θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Εγώ αγαπάω την αγγλόφωνη σκηνή και είναι στα σχέδια μου να κάνω μια αγγλόφωνη μπάντα που να μη γνωρίζει όμως ο κόσμος ότι είμαι μέσα σαν Μύρωνας Στρατής. Να είναι κάτι άλλο. Το όνομά μου έχει τη βαρύτητα που έχουν και όλα τα υπόλοιπα ονόματα, όχι κάτι περισσότερο και ούτε και μου αρέσουν αυτές οι διακρίσεις. Και ειδικά αν κάνω αυτό το αγγλόφωνο project που είναι και το όνειρό μου, θέλω να το ξεκινήσω από την αρχή χωρίς να ξέρει κανείς ότι είμαι μέσα. Είναι κάτι που αγαπάω και το θέλω. Τώρα αν φτάσει και γίνει No1 στην Αγγλία, που δεν το πιστεύω, θα είναι ευχής έργον. Αλλά τα αγγλόφωνα και στη χώρα μας από Έλληνες καλλιτέχνες πάνε πάρα πολύ καλά.

Music Corner:  Θεωρείς πως έχει γίνει μια στροφή προς τον αγγλικό στίχο; Πως έχει προκύψει αυτή η συγκυρία;
Μύρωνας Στρατής: Νομίζω πως η επιρροή του internet τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ήταν καταλυτική. Όλοι παρακολουθούμε τις διεθνείς εξελίξεις παγκοσμίως, δεν είμαστε κλεισμένοι στο χωριό μας και μοιραία έχουν ανοίξει και τα ακούσματά μας και ο πολιτισμός μας. Το αγγλόφωνο πάει καλά σε όλα τα είδη από την indie σκηνή έως τη mainstream. Εξάλλου καλώς ή κακώς σε πολλά είδη μουσικής, όπως είναι η rock και η pop, ο κατ’ εξοχήν στίχος τους είναι στην αγγλική γλώσσα. Δεν είναι ό,τι καλύτερο πολιτιστικά για μας αλλά είναι μια πραγματικότητα. Αυτή η μουσική ξεκίνησε και θεμελιώθηκε μέσα από την αγγλική γλώσσα. Επίσης στην αγγλική γλώσσα μπορείς να εκφραστείς πολύ πιο ελεύθερα και πολύ πιο χύμα και αυτό να μην πειράξει κανέναν. Η ελληνική γλώσσα θέλει πολύ προσοχή για να πεις κάτι το οποίο θα είναι αρκετά ενδιαφέρον αλλά και αρκετά κομψό. Γιατί μπορείς εύκολα να πεις κάτι με το οποίο να τρομάξει πολύς κόσμος. Από την άλλη υπάρχουν και μερικοί στίχοι συγκεκριμένοι που τους έχουμε πια φάει με το κουτάλι πολλά χρόνια. Είναι ωραίο να έχεις μια ευγενική γλώσσα αλλά και μια θεματολογία που να έχει κάτι να πει. Αυτό προσπαθώ να κάνω και γράφω μουσική σε πέντε λεπτά και στίχο σε τρεις μήνες! Μου είναι πολύ πιο δύσκολος ο στίχος σε σχέση με τη μουσική.

Music Corner: Οπότε πρώτα συνθέτεις τη μουσική και μετά προσθέτεις το στίχο;
Μύρωνας Στρατής: Ναι έχω μια μελωδία, και σιγά σιγά το χτίζω, το πειράζω, το σβήνω, το ξαναγράφω… και οι περισσότεροι φίλοι μου τραγουδοποιοί που γνωρίζω, τον στίχο τον ταλαιπωρούν πολύ! Και είναι λογικό αυτό, γιατί με την ελληνική γλώσσα μπορείς να πέσεις σε πάρα πολλές παγίδες. Μπορείς εύκολα να γίνεις πάρα πολύ βαρετός, αναμασώντας την ίδια θεματολογία με τα ίδια λόγια.

Music Corner:  Η δική σου θεματολογία από πού αντλείται;
Μύρωνας Στρατής: Γράφω  πολύ απλά εγώ, με επηρεάζουν οι ανθρώπινες σχέσεις, η αγάπη, έχω γράψει για το χρόνο που φεύγει, που μεγαλώνουμε… αυτό είναι κάτι που σκέφτομαι και με απασχολεί. Έχω δοκιμάσει να γράψω και λίγο πιο κοινωνικό στίχο αλλά πιστεύω πως πρέπει να έχεις ένα ιδιαίτερο ταλέντο για να το κάνεις. Τρομερό κοινωνικό στίχο γράφει ο Στάθης Δρογώσης. Τα λέει πάρα πολύ ωραία σε πολλά από τα κομμάτια του. Εγώ ακόμα δεν είμαι έτοιμος να αγγίξω κάτι τόσο βαρύ.

Music Corner:  Ποια είναι τα επόμενα σου μουσικά σχέδια;
Μύρωνας Στρατής: Θα κάνουμε κάποιες συναυλίες στην Ελλάδα και την Κύπρο, έχουμε ήδη ξεκινήσει το πρόγραμμά μας. Γενικά ανυπομονώ, επειδή κάτσαμε όλο το χειμώνα στην Αθήνα, τώρα είμαστε έτοιμοι με τη μπάντα μου να μπούμε στα φορτηγάκια και να γυρίσουμε όλη την Ελλάδα!

Music Corner: Είναι και μια ευκαιρία και για το κοινό εκτός Αθηνών να σας απολαύσει!
Μύρωνας Στρατής: Ναι είναι πάρα πολύ ωραίο. Ξέρεις όλη αυτή τη νοοτροπία της «αρπαχτής στην επαρχία» δεν την ενστερνίζομαι, δε μου άρεσε ποτέ. Οι καλύτερες συναυλίες γίνονται εκτός Αθήνας. Γιατί έρχεται κάποιος που δεν σε έχει δει ποτέ με πολύ μεγάλη αγάπη. Στην Αθήνα έχουμε κακομάθει με τους καλλιτέχνες όλοι, γιατί είναι δυο βήματα. Μπορείς να δεις όποιον θες, όποια μέρα θες. Στην επαρχία δεν είναι έτσι.

Music Corner: Σου έχει τύχει να γίνει κάποιο τραγούδι σου επιτυχία το οποίο δεν το περίμενες ή κάποιο άλλο που πίστευες ότι θα ακουστεί πολύ να μην πάει τόσο καλά;
Μύρωνας Στρατής: Κοίτα, πάντα όταν ξεκινάω τα κομμάτια που στέλνω στο ραδιόφωνο είναι αυτά που θεωρώ πιο επικοινωνιακά. Βέβαια με το «Πάνω απ’ όλα» σε καμία περίπτωση δεν περίμενα να γίνει ο χαμός που έγινε. Έλεγα ότι ok θα παίξει λίγο, μέχρι εκεί. Και όταν το άκουγα να παίζεται σε όλους τους σταθμούς δεν το πίστευα. Είχα σαστίσει πραγματικά! Και εν τέλει για το 2009 ήταν το κομμάτι με τα περισσότερα ραδιοφωνικά air plays! Ασύλληπτο όνειρο ήταν αυτό!

Music Corner: Δε θα σε ρωτήσω όμως για το «Πάνω απ’ όλα» αλλά για το δικό μου αγαπημένο τραγούδι, το «Η σκοτεινή μου πλευρά». Πιστεύεις στην σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων; Ότι έχουμε όλοι κάπου κρυμμένο έναν δεύτερο κακό εαυτό;
Μύρωνας Στρατής: Σκοτεινή πλευρά όχι με την έννοια της βίας, απλά πιστεύω ότι όλοι μέσα μας έχουμε μια πλευρά που μπορεί να βγάλει λίγο μεγαλύτερη κακία. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αυτοβιογραφικό τραγούδι. Απλά σκέφτηκα την ιδέα και μου άρεσε.

Music Corner: Δεν έχεις …ληστέψει δηλαδή καμιά τράπεζα όπως στο video clip; (!)
Μύρωνας Στρατής: Όχι όχι …προς το παρόν τουλάχιστον, είμαι πολύ καλός άνθρωπος!!! Στο μέλλον δεν ξέρω τι θα γίνει έτσι όπως πάμε!!!

Music Corner: Θα μας δώσεις μια ευχή για το καλοκαίρι που έρχεται;
Μύρωνας Στρατής: Εύχομαι να έχουν όλοι ένα ωραίο καλοκαίρι. Να είναι ζεστό, με την έννοια της ανθρώπινης επαφής γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι, τα πράγματα είναι ζόρικα και να έχουμε δύναμη να ανταπεξέλθουμε. Να είμαστε καλά, να αγαπάμε και να μας αγαπάνε. Αυτό εύχομαι και σε μένα και σε όλο τον κόσμο!

Music Corner: Μύρωνα, σε ευχαριστούμε πολύ! Καλή επιτυχία στην περιοδεία και θα τα πούμε σίγουρα σε κάποιο live!
Μύρωνας Στρατής: Ευχαριστώ πολύ, σας περιμένω εννοείται!

——————-

*** Ευχαριστούμε το Cafe Bar Restaurant «BREEZE» για τη φιλοξενία (Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο / 210.9889094)…
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here