«Ονειρεύομαι να ξαναδώ την Ελλάδα στη θέση της. Να ξαναβρούμε την ψυχή μας, την εθνική μας ταυτότητα» …

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Μαρία Αβραμίδου
Φωτογράφηση: Μίνα Θεοχάρη
Music Corner – 24/11/2011

Ο Σταμάτης Κραουνάκης μάς υποδέχθηκε στα φιλόξενα καμαρίνια της μουσικής σκηνής Αθηναΐς και – όσο η Σπείρα Σπείρα ετοιμαζόταν για την παράσταση «Σιγά τα Αίματα» (δείτε στο τέλος και αποκλειστικές φωτογραφίες από τα παρασκήνια!) – απάντησε στις ερωτήσεις του Music Corner με ευθύ, αυθόρμητο και πληθωρικό τρόπο…!

Music Corner: Ας ξεκινήσουμε από την επικαιρότητα. Πώς είδατε τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών;
Σταμάτης Κραουνάκης: Για μένα αυτή τη στιγμή, δύο πράγματα πρέπει να γίνουν: οι άνθρωποι που έχουν γη, να πάνε να κοιτάξουν τη γη τους και οι άνθρωποι που ξέρουν τέχνη ή κάνουν τέχνη, να κοιτάξουν την τέχνη τους. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βοηθήσει κανείς. Έχουμε μία ανακατασκευή ενός σχήματος κυβερνητικού, το οποίο υπήρχε και πριν, δεν αλλάζει κάτι. Στην ουσία αποσύρεται ο αρχηγός ως αποτυχών. Ο καθένας κοιτάζει το μαγαζάκι του και δυστυχώς ο κόσμος ακόμα είναι σε πανικό, δεν έχει μπει σε ωριμότητα. Τι εννοώ ωριμότητα; Καταρχήν, να αντέξουμε να δούμε την επόμενη μέρα. Και δεύτερον, να μην κοιτάξουμε να σώσουμε κάτι που δεν σώζεται. Αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε να σώσουμε είναι τα όρια της ελευθερίας μας και το γεγονός ότι πρέπει πια αποφασισμένα – είτε μείνουμε στην Ευρωζώνη είτε όχι – να αμυνθούμε επιθετικά για την επιβίωση του νοικοκυριού μας…

Music Corner: Πριν λίγες ημέρες, στις 11/11, ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση…
Σταμάτης Κραουνάκης: Τολμώντας να κοιτάξω πίσω από τη φρίκη των ημερών, αισθάνομαι ότι κάνουμε πράγματα χαζά – «φύγε εσύ, έλα εσύ». Ωστόσο, επειδή προσπαθώ να ψυχολογώ, να φωτογραφίζω την εικόνα των ανθρώπων, ο νέος πρωθυπουργός, όπως τον είδα στην τηλεόραση το μεσημέρι, μού φάνηκε φυσιογνωμία σοβαρή. Το θέμα είναι εάν μπορεί ένας σοβαρός τεχνοκράτης να πει: «Παιδιά, μαζευτείτε και βάλτε το χέρι στην τσέπη και δώστε ένα κόκαλο στους λαούς να συνέλθουμε». Περί αυτού πρόκειται, είναι τόσο απλό. Τώρα, αν αποφασίσουν να τραβήξουν τα λουριά… Εγώ ως πολίτης αυτόν τον καιρό που είχα ένα μικρό δάνειο, πήγα και υποχρέωσα την τράπεζα να το διαπραγματευτούμε σε όρια ανεκτά. Εννέα μήνες περίμενα, τελικά το κέρδισα. Έκανα μήνυση στην εφορία. Τα λέω δυνατά για να τα ακούσει και ο άνθρωπος που πιθανόν να φοβάται. Πρέπει να επιτεθούμε κι εμείς με όσες δυνάμεις έχουμε. Δεν γίνεται να πληρώνουμε το μισό μας εισόδημα φόρο. Δεν συμβαίνει πουθενά αυτό…

Music Corner: Έχουμε κι εμείς μερίδιο ευθύνης;
Σταμάτης Κραουνάκης: Είχαμε λιγάκι ξεσαλώσει. Ένας φίλος μου είπε πρόσφατα, «Τα ‘χες πει απ’ το ’90». Άκουγα ένα CD μου, την «Εφημερία», και όντως είχα μιλήσει εκεί γι’ αυτό που έρχεται. Δυστυχώς, πάντα νομίζουμε ότι στο σπίτι μας δεν θα μπει το νερό. Χρειάζεται συμμάζεμα, να βοηθήσουμε όλοι να πέσει αυτή η ελληνική Βαστίλη, η οποία ήταν ένας βλάχος μ’ ένα Bluetooth και μια πιστωτική κι από πίσω ένας ιδιοκτήτης πολύ δεξιός, ό,τι κι αν ψήφιζε. Πρέπει να αλλάξουμε συμπεριφορά και στο σπίτι μας και να σπρώξουμε και τις κυβερνήσεις να βοηθήσουν το λαό να βγει απ’ αυτό το τέλμα. Είμαστε μια χώρα που παράγει τα πάντα και καταστράφηκε η παραγωγή, τα χωράφια. Παίρνανε τα πακέτα της ΕΟΚ για ανάπτυξη και τα μισά τα σκοτώνανε σε τιμολόγια για να μην αναγκαστούν να κάνουν τα έργα για τα οποία ήταν τα λεφτά. Το θέμα είναι ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, όλη αυτή η χλίδα της τελευταίας εικοσαετίας, απέδειξε ότι ήταν μία τρύπα στο νερό. Καταρρέει. Αυτή τη στιγμή και ο άφραγκος και ο φραγκάτος είναι στην ίδια θέση. Ο άφραγκος δεν έχει τίποτε και ο φραγκάτος τα ‘χει κλειδώσει και δεν μπορεί να τα κουνήσει. Επομένως ο άφραγκος είναι πιο δυνατός!

Music Corner: Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, η τέχνη με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθήσει;
Σταμάτης Κραουνάκης: Πιστεύω κι αισθάνομαι ότι θα ανοίξουνε πόρτες στην τέχνη – ειδικά η νέα γενιά θα αρχίσει να βρίσκει τρόπους να εκφράζεται, για κάτι να μιλήσει. Η φράση που κυκλοφόρησε «Κάποτε είχαμε τα τανκς, τώρα έχουμε τα banks», καθιστά σαφές ότι υπάρχει μία βία προερχόμενη από τους τοκογλύφους. Ξεσαλώσανε οι τράπεζες και θα καταρρεύσουν, θα τα φτύσουνε. Ο καπιταλισμός ή πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη ή να μας εξαφανίσουν ως πληθυσμό. Μόνο που αυτή τη στιγμή ακόμα και οι πόλεμοι είναι τραγικά ασύμφοροι.

Music Corner: Είστε αισιόδοξος ότι μέσα από την κρίση θα βγει τελικά κάτι καλό;
Σταμάτης Κραουνάκης: Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί εμείς αυτό το κάναμε φέτος. Μέσα από το έργο που ανεβάζουμε στην Αθηναΐδα, το «Σιγά τα Αίματα», μιλάμε για το πρόβλημα με το δάχτυλο βαθειά στην πληγή. Και τολμήσαμε αυτόν τον πόνο να τον κάνουμε ξεκαρδιστικό γέλιο. Το γέλιο αυτή τη στιγμή είναι μεγάλο γιατρικό.

Music Corner: Ήταν επιλογή σας να γράψετε μόνο τη μουσική της παράστασης και να μη συμμετέχετε σε αυτήν;
Σταμάτης Κραουνάκης: Δεν ήθελα να φθαρώ στην καθημερινή δουλειά. Έχω ανάγκη να σταθώ, να σκεφτώ και να γράψω. Δεν θα κάτσω βέβαια ήσυχος! Αλλά, παρά τη δύσκολη χρονιά, φέτος φέρνω τη Σπείρα εκεί που ονειρευόμουν να ‘ρθει. Μ’ ένα καθαρόαιμο μουσικό ελληνικό έργο, με μία υπέροχη σκηνοθέτιδα, την Αθανασία Καραγιαννοπούλου, κι έναν πολύ καλό συγγραφέα, τον Άκη Δήμου. Είμαι περήφανος γιατί όλα τα παιδιά – και οι εννιά – είναι πρωταγωνιστές!

Music Corner: Ο τίτλος «Σιγά τα Αίματα» είναι ίσως μια προτροπή να δούμε τα πράγματα λίγο πιο ψύχραιμα;
Σταμάτης Κραουνάκης: Είναι η φράση που θα πει η μάνα στο παιδί όταν κλαίει επειδή έπεσε απ’ το ποδήλατο και νομίζει ότι πέθανε. Δεν πέθανε, απλώς έχει χτυπήσει… Ο μύθος των Ατρειδών απ’ τον οποίο πήρε ο Άκης την ιδέα, είναι βουτηγμένος στο αίμα. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι σήμερα ο φόνος γίνεται μ’ ένα τηλεφώνημα, μ’ ένα email – πάρα πολύ εύκολα. Και την άλλη μέρα το πρωί – ενώ έχει ξεκληριστεί ένα χωριό ή ένα κράτος έχει γίνει σκόνη – είναι όλα στη θέση τους, οι τηλεπαρουσιαστές απλά λένε την είδηση. Η σκληρότητα με την οποία η εποχή μας αντιμετωπίζει το φόνο, μας δίνει το δικαίωμα να αναποδογυρίζουμε την τραγωδία και να την κάνουμε παρωδία.

Music Corner: Χρειαζόμαστε επομένως την τέχνη που αφυπνίζει και ψυχαγωγεί…
Σταμάτης Κραουνάκης: Ο ρόλος της τέχνης και των καλλιτεχνών κυρίως, είναι να είναι κοντά στο πρόβλημα των ανθρώπων. Προσωπικά είμαι τρομερά εναργής. Φέτος με απασχολεί όχι μόνο το αν μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά, αλλά αν βρούμε το θάρρος να κοιτάξουμε το μετά.

Music Corner: Γράφτηκαν πολλά και για κάποια επιχορήγηση που έλαβε η Σπείρα Σπείρα…
Σταμάτης Κραουνάκης: Λυπάμαι γιατί αυτή την ιστορία την εφηύραν για να με υποχρεώσουν σε σιωπή. Αυτό που μπορώ να πω με πολύ μεγάλη ησυχία είναι ότι τα χρήματα που πήρε η ομάδα προέρχονται από ευρωπαϊκά προγράμματα τα οποία γυρίζανε πίσω άκλαυτα τις περισσότερες φορές. Οι εντεταλμένοι κάνανε πολύ focus στο όνομά μου, κυρίως γιατί ενοχλώ – το καταλαβαίνω. Αλλά δεν θα σταματήσω να ενοχλώ, αυτή είναι η δουλειά μου! Ενοχλούσα πάντα γιατί δεν έχω προκαλέσει ποτέ με τη δημόσια ζωή μου. Η προσωπική μου περιουσία είναι ελάχιστη, ό,τι χρήματα έχω βγάλει τα έριξα στην ομάδα και είμαι πάντα στον πανικό αν προλάβω να γλιτώσω το επόμενο «φέσι» της. Απ’ την άλλη μεριά, η ομάδα μου ‘δωσε διάρκεια, πίστη, κέφι να δουλέψω, με ανανέωσε, δε με γέρασε…

Music Corner: Το πιο ωραίο πράγμα που έχετε πάρει από τους μαθητές σας στη Σπείρα Σπείρα ποιο είναι;
Σταμάτης Κραουνάκης: Η χαρά μου είναι όταν καταλαβαίνω ότι το αποτέλεσμα της κούρασης αποτυπώνεται και γίνεται εργαλείο στον άνθρωπο που το εισπράττει.

Music Corner: Μπαίνετε ποτέ σε διαδικασία ανταγωνισμού με άλλους συνθέτες;
Σταμάτης Κραουνάκης: Τώρα ίσως να είμαι πιο κοντά από ποτέ με πολλούς συναδέλφους, μιλάω πολύ μαζί τους. Με κάποιους με τους οποίους είμαστε πιο κοντά σε συμπεριφορά ετοιμάζουμε κάποιες δράσεις – να πούμε κάποια στιγμή δυνατά πράγματα με πολύ high τρόπο, να μπορούμε να καταγγείλουμε.

Music Corner: Το κάνατε ήδη άλλωστε μέσα από τον δίσκο «Εδώ Είμαστε» με τον Δημήτρη Μητροπάνο.
Σταμάτης Κραουνάκης: Το ότι έβαλα τον Μητροπάνο να πει «Χόρτασαν αίμα τα καρτέλ κι οι τράπεζες τα φτύνουν κι ήρθαν οι φίλοι με τα ΚΤΕΛ πάλι στουπιά να γίνουν», σημαίνει ότι μες την καθημερινότητα της διασκέδασης έχουμε επίγνωση του τί συμβαίνει. Ο Μητροπάνος είναι ένα όργανο πιστευτό στον λαό. Όταν του βάλεις στο στόμα του την αλήθεια, πιάνει τόπο. Αυτό που έγινε με την «Κατσαρόλα» στο Σύνταγμα – το ότι διάλεξαν οι άνθρωποι να χτυπήσουν τις κατσαρόλες μπροστά στη Βουλή με το τραγούδι μου – το θεώρησα μεγάλο προσωπικό βραβείο. Ίσως και γιατί ως καλλιτέχνης δεν ταυτίστηκα ποτέ με κάποιο κίνημα – ήμουν μάλλον ερωτικός δημιουργός παρά πολιτικός.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης με τη δημοσιογράφο του Music Corner Μαρία Αβραμίδου…

Music Corner: Σας δημιούργησε το κίνημα των Αγανακτισμένων την αίσθηση ότι διατηρούμε ακόμη την αλληλεγγύη μας;
Σταμάτης Κραουνάκης: Παρόλο που διεφθάρη από τα παλιοτόμαρα που μπαίνουν πάντα μέσα σ’ αυτές τις ιστορίες, πιστεύω ότι ο αυτός ο ομαδοποιημένος θυμός έσπρωξε σ’ αυτά που γίνανε μετά. Έδιωξε έναν πρωθυπουργό – δεν είναι λίγο! Όσο κι αν προσπαθήθηκε να θεωρηθεί ένα ευκαιριακό κίνημα, ήταν 500.000 άνθρωποι έξω απ’ τη Βουλή, κακά τα ψέματα. Πρέπει να αντέξουμε να το πούμε δυνατά: αυτή η ομαδοποιημένη έκρηξη θυμού ενός κόσμου απελπισμένου, έφερε αποτελέσματα. Η ανάγκη είναι πάρα πολύ μεγάλη δασκάλα, μας βγάζει δυνάμεις που δεν μπορούμε να τις φανταστούμε σε κανονικές συνθήκες.

Music Corner: Να γυρίσουμε λίγο στον δίσκο που κάνατε με τον Μητροπάνο. Ανεξαρτήτως κριτικής, θεωρώ ότι είχαμε πάρα πολύ καιρό να ακούσουμε έναν δίσκο φτιαγμένο από έναν δημιουργό ειδικά για έναν ερμηνευτή.
Σταμάτης Κραουνάκης: Μάς πήρε καιρό. Το δούλεψα με πολύ μεγάλη ησυχία, ξέροντας ότι δίνω ένα πράγμα που δεν είναι μόνο για την ώρα που βγαίνει. Σήμερα μοντάριζα ένα απ’ τα κομμάτια που αγαπώ πάρα πολύ, το «Μοίρασα», κι ένιωθα ότι αυτό είναι ένα τραγούδι που θα το βρουν οι άνθρωποι λίγο πιο μετά.

Music Corner: Αυτό που καταξιώνει πραγματικά ένα τραγούδι είναι η αντοχή του στον χρόνο;
Σταμάτης Κραουνάκης: Νομίζω, ναι. Και ο τρόπος με τον οποίο περνάει στους ανθρώπους. Θα σας πω κάτι που έγινε πριν από λίγες μέρες που είχα τη γιορτή μου. Παλιά έκανα πάρτι, έκανα διάφορα τρελά… Τώρα πια, μεγαλώνοντας, προτιμώ να κάνω κάτι για μένα. Πήρα το μηχανάκι μου, πήγα στο καράβι και πήγα στην Αίγινα, έτσι να μπω στο πλοίο για να ξεχαστώ. Όπως ανέβηκα στον Άγιο Νεκτάριο – τον έχω προστάτη, εκεί μ’ έχουν βαφτίσει -, ήταν ένας ταξιτζής απ’ έξω. Έρχεται κοντά, μ’ αγκαλιάζει και μου λέει: «Αχ, Σταμάτη μου! Τι έχεις γράψει εκεί στο “Ζητιανάκι”!» Λέω, «Για πες, τί έχω γράψει;» «Θύμωσα που έμεινα και πια δεν είχα λύση». Εκείνη την ώρα ένιωσα ότι η αυτή η ατάκα του είχε γράψει του ανθρώπου αυτού, για κάποιο δικό του λόγο. Για ένα πράγμα που πολλές φορές το κάνουμε οι άνθρωποι. Λέμε: «Δεν θα φύγω, θα μείνω!» Και μετά από λίγο μάς προδίδει η ζωή, μάς προδίδει η σχέση και λέμε «Ρε γαμώτο, δεν έφυγα τότε που έπρεπε και τώρα δεν μπορώ να φύγω πια». Είναι ένας θυμός… Εμένα όταν γράφω αυτή είναι η δουλειά μου, να κοιτάω πώς ζούμε.

Music Corner: Άρα τα πραγματικά διαχρονικά τραγούδια είναι αυτά που μάς έχουν γίνει βίωμα…
Σταμάτης Κραουνάκης: Πριν από λίγες μέρες με πήρε τηλέφωνο μία πολύ αγαπημένη μου φίλη από τη Ζάκυνθο και μου λέει «Είμαι σε μία ταβέρνα και παίζουν τα τραγούδια σου». Και μου βάζει το τηλέφωνο και παίζανε δύο κιθαρωδοί της Ζακύνθου μ’ αυτές τις παλλαϊκές φωνές «Το Πάτωμα». Όπως μου ήρθε ο ήχος απ’ το τηλέφωνο ήταν σαν να άκουγα ένα τραγούδι εκατό ετών μ’ αυτές τις φωνές και μ’ αυτές τις κιθάρες. Σχεδόν αισθάνθηκα ότι το ακούω σαν πεθαμένος! Συγκινήθηκα, γιατί όταν φτάνεις στο σημείο να σού ‘ρχεται ένα τραγούδι σου πίσω, μ’ αυτόν τον απόλυτα βιωμένο μέσα στην καθημερινότητα τρόπο – στο γλέντι δύο ανθρώπων σε μια ταβέρνα που είναι πενήντα άνθρωποι και παίζουν το τραγούδι σου με τον ίδιο τρόπο που παίζουν και τις καντάδες – εκεί καταλαβαίνεις ότι κάτι συμβαίνει.

Music Corner: Κάπου διάβασα ότι θέλετε να δημιουργήσετε έναν μουσικό παιδότοπο.
Σταμάτης Κραουνάκης: Ναι. Έχουμε ένα μικρό οικογενειακό κτήμα στο Κορωπί όπου μένει η μάνα μου. Έχω μιλήσει με δυο τρεις χρηματοδότες και νομίζω ότι θα τα καταφέρω. Περιμένω να εκτοπιστεί λίγο αυτή η δύσκολη ώρα. Νομίζω ότι υπάρχουν μόνο άλλοι δύο μουσικοί παιδότοποι στον κόσμο… Γενικά είμαι κατά της ιδιοκτησίας – είναι κουραστικό πράγμα και σου βάζει πολλές έγνοιες.

Music Corner: Ο πολιτισμός στις μέρες της κρίσης πρέπει να θεωρείται είδος πολυτελείας;
Σταμάτης Κραουνάκης: Μερικές φορές, αναρωτιέμαι πραγματικά πόσο χρήσιμοι είμαστε. Αλλά ακόμη και μία ουτοπική εικόνα ευτυχίας να δώσεις, είναι σημαντικό. Ότι, ας πούμε, ξυπνάς αύριο το πρωί κι έχει πάρει την κυβέρνηση μια γερή μάνα που της κόβει και βάζει τα πράγματα στη θέση τους – να μια εικόνα υπέροχη! Ή ότι φορτώνουμε σ’ ένα καράβι όλους τους παράξενους ανώνυμους σκλάβους του 21ου αιώνα – που είμαστε όλοι εμείς – και τους δίνουμε τραγούδια, ευτυχία, παγωτό, ψωμί ζεστό…

Music Corner: Είναι σημαντικά τα όνειρα, λοιπόν…
Σταμάτης Κραουνάκης: Επειδή τα ‘χουμε πνίξει τα όνειρά μας και τα ‘χουμε μεταφράσει μόνο σε υλική ευτυχία, εκεί νομίζω ότι χάσαμε τον τρόπο να δούμε ότι μια αγκαλιά δεν θέλει και πολλά λεφτά…

Music Corner: Ποιο είναι το μυστικό για να εξακολουθήσουμε να βλέπουμε τη ζωή μέσα από «Κόκκινα Γυαλιά»;
Σταμάτης Κραουνάκης: Πρέπει να τα βγάζεις. Να ‘χεις το αφτί σου στην καρδιά του κόσμου, να τον αφουγκράζεσαι και – αν και θα ακουστεί κάπως – να αφουγκράζεσαι και τη βλακεία.

Music Corner: Γενικά δίνετε σημασία στην κριτική, σας επηρεάζει;
Σταμάτης Κραουνάκης: Θα σου πω τι μ’ ενοχλεί. Το να ξέρω την κακή ποιότητα, το κακώς έχειν και το ξεπούλημα του ανθρώπου απ’ τον οποίο προέρχεται. Τότε, πολλές φορές, με πιάνει ένας άμεσος θυμός να πάω να του ρίξω μια κουτουλιά! Απ’ την άλλη σκέφτομαι τί δραματικό πράγμα είναι να ζει κάποιος δημοσιεύοντας κρίσεις. Πόσο άχρηστη δουλειά είναι αυτή!

Music Corner: Στο ελληνικό τραγούδι υπάρχουν πράγματα για τα οποία μπορούμε να ελπίζουμε;
Σταμάτης Κραουνάκης: Όχι, υπάρχει εσωστρέφεια. Περιμένω την επόμενη φωνή. Έχουμε καλούς συνθέτες και στιχουργούς και φωνές καινούργιες, αλλά αυτό που θα νιώσει κανείς ότι μπορεί να σπάσει τη βιτρίνα και να μπει στα σπίτια, ακόμα δεν το ‘χω δει. Θυμάμαι όταν σπάσαμε τους τοίχους με το «Κυκλοφορώ κι Οπλοφορώ».

Music Corner: Τα πολύ μεγάλα τραγούδια νομίζω απλά τα νιώθεις…
Σταμάτης Κραουνάκης: Σε παίρνουν αυτά απ’ το χεράκι και σε πάνε, έτσι είναι…

Music Corner: Με την κρίση στη δισκογραφία τι γίνεται;
Σταμάτης Κραουνάκης: Τα ωραία πράγματα θα βρούνε τρόπο να επικοινωνήσουνε. Ετοιμάζω ένα CD με τραγούδια ενός πολύ στενού μου συνεργάτη, του Άρη Βλάχου, ο οποίος είναι πολύ ωραίος συνθέτης. Δοκιμάζουμε να κάνουμε μία έκδοση με επτά τραγούδια για να κάνουμε low budget παραγωγή και θα ακολουθήσει μια γενναία κυκλοφορία μέσω internet. Την υπολογίζω στις αρχές του 2012. Πιστεύω ότι ξαναμπαίνουμε στη δυναμική του single.

Music Corner: Την επιτυχία ή την αποτυχία φοβάστε περισσότερο;
Σταμάτης Κραουνάκης: Και οι δύο με αγχώνουν. Η επιτυχία με το τί θα κάνεις μετά και η αποτυχία πάλι με το τί θα κάνεις μετά!!!

Music Corner: Κερδίζει κανείς κάτι μέσα από μια αποτυχία;
Σταμάτης Κραουνάκης: Εγώ, θάρρος!

Music Corner: Σας έχει στερήσει κάτι η επιτυχία;
Σταμάτης Κραουνάκης: Ευτυχώς όχι!

Music Corner: Τι ονειρεύεστε;
Σταμάτης Κραουνάκης: Αυτή τη στιγμή, να ξαναδώ την Ελλάδα στη θέση της. Να ξαναβρούμε την ψυχή μας, την εθνική μας ταυτότητα – έχει σημασία. Εξακολουθεί να είναι πολύ σοβαρό σχέδιο των κέντρων εξουσίας να διαλύσουν τις εθνικές σχολές. Ένα σχέδιο να βιασθεί όλη η Νότια Ευρώπη, η οποία ουσιαστικά ήταν η τελευταία ελεύθερη ζώνη κοντά στη θάλασσα. Ήθελαν να την εκποιήσουν και το ‘χουν σχεδόν καταφέρει.

Music Corner: Αν επιλέγατε ένα τραγούδι, είτε δικό σας είτε όχι, για να χαρακτηρίσετε το σήμερα, ποιο θα ήταν αυτό;
Σταμάτης Κραουνάκης: Στη συγκεκριμένη στιγμή, «Τα Καινούργια Φτερά».

Music Corner: Και ποιο τραγούδι θα θέλατε να χαρακτηρίσει το μέλλον μας;
Σταμάτης Κραουνάκης: Το “Ι Will Survive” !!!

——————-

Και μιας και η συνέντευξη με τον Σταμάτη Κραουνάκη, πραγματοποιήθηκε στην Αθηναΐδα, λίγο πριν τη πρεμιέρα της παράστασης “Σιγά τα αίματα“, ζήσαμε από κοντά τη προετοιμασία στα παρασκήνια και δεν χάσαμε την ευκαιρία να την αποτυπώσουμε στον φωτογραφικό φακό του Music Corner και να σας τη μεταφέρουμε για να πάρετε μια γεύση!
Πυρετώδεις προετοιμασίες που στο τέλος έφτασαν σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, μια μοναδική παράσταση, για την οποία μπορείτε να δείτε σχετικό φωτορεπορτάζ που ήδη έχει δημοσιεύσει το MusicCorner.gr εδώ: http://www.musiccorner.gr/?p=34250

——————-

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ