Γράφει η Ειρήνη Χατζημαργαρίτη
Φωτογράφηση: Δημήτρης Λαντζούνης
Η Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS γιορτάστηκε φέτος με έναν πολύ όμορφο τρόπο. Ο σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή», αποφάσισε με μια συναυλία στο Gazarte ολοκληρώσει τις τριήμερες εκδηλώσεις που διοργάνωσε με στόχο την ενημέρωση τόσο των πασχόντων όσο και των υπολοίπων για τον ιό HIV. Στη συναυλία έλαβαν μέρος πλήθος από καλλιτέχνες, όλοι νέοι, οι οποίοι πέρασαν το δικό τους μήνυμα για την ημέρα. Ο συναυλιακός χώρος είχε διαμορφωθεί κατάλληλα, με τα τραπέζια να είναι παραταγμένα το ένα δίπλα από το άλλο. Αν έβλεπε κανείς το χώρο από ψηλά σίγουρα θα σκεφτόταν ότι σήμερα το μαγαζί θα φιλοξενούσε μια μεγάλη παρέα. Και, δεν θα έπεφτε και πολύ έξω!
Είναι πολύ περίεργο πως μερικές φορές το χειρότερο βάσανο φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και τους κάνει να ενώνουν τις δυνάμεις τους για να το καταπολεμήσουν. Δεν είναι τόσο η δύναμη αλλά η προδιάθεση και η αποφασιστικότητα για να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Κάτι τέτοιο πλανιόταν στην ατμόσφαιρα το βράδυ της πρώτης Δεκεμβρίου. Δεν ήταν μόνο οι καλλιτέχνες συνειδητοποιημένοι αλλά και το κοινό που είχε έρθει να τους ακούσει. Πάσχοντες; Μπορεί. Συγγενείς πασχόντων; Πολύ πιθανό. Άνθρωποι που απλά θέλουν να βοηθήσουν το έργο της Θετικής Φωνής; Κανείς δεν ξέρει. Γιατί βλέπετε, ο HIV είναι ιός που προκαλεί μια ασθένεια, δεν είναι στίγμα που σε κάνει να ξεχωρίζεις από μακριά…
Στη σκηνή εμφανίστηκαν με τη σειρά, η Idra Kayne, η Πέννυ Μπαλτατζή και ο Γιώργος Ζερβός από τους Penny and the Swingin’ Cats, ο Πάνος Παπαϊωάννου με τον Χρυσόστομο Καραντωνίου, η Dusk με την Esterina, ο Απόστολος Ρίζος, οι Minor Project με τον Μόνιμο Κάτοικο, ο Σταύρος Σιόλας, η Φωτεινή Βελεσιώτου και ο Βαγγέλης Καζαντζής. Όλοι τους πέρασαν το δικό τους μήνυμα και εξέφρασαν την άποψη τους για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS αλλά και την αμάθεια που υπάρχει στη χώρα μας γύρω από αυτό το θέμα.
Δε θα σχολιαστούν οι εμφανίσεις τους πάνω στη σκηνή. Άλλωστε κάθε ένας από τους προαναφερθέντες είναι ήδη από τους καλύτερους στο είδος του και ας έχει ακόμη πολύ μέλλον μπροστά του. Προσωπικά, προτιμώ να σταθώ στη συμμετοχή τους σε μια τέτοια εκδήλωση. Είναι πολύ ευτυχές το γεγονός ότι τόσο νέοι άνθρωποι, δείχνουν την αλληλεγγύη τους μέσα από τη μουσική τους πάνω σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Και είναι ακόμη πιο ευτυχές πως οι περισσότεροι μας δήλωσαν ανοιχτά την άποψη τους για την ασθένεια και την αντιμετώπιση της. Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικά από αυτά:
«Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, το έχουμε ξαναπεί. Και επιτέλους, το AIDS δεν είναι μια ασθένεια που κολλάει με την αγκαλιά και τη χειραψία».
Φωτεινή Βελεσιώτου
«Μακάρι κάθε ζωντανό πλάσμα να είναι ελεύθερο από κάθε ταλαιπωρία που το βασανίζει στη ζωή του και να υπάρχει μια μεγάλη αγκαλιά για αυτό, γιατί όλοι αξίζουμε μια μεγάλη αγκαλιά».
Πέννυ Μπαλτατζή
«Να στείλω μια ευχή ότι θα ξημερώσει σύντομα η μέρα που ο αναθεματισμένος αυτός ιός, θα αποτελεί παρελθόν. Επίσης, θέλω να εκφράσω την οργή μου για αυτή τη χώρα που καταπατά το ιατρικό απόρρητο και ποινικοποιεί τους πάσχοντες».
Σταύρος Σιόλας
Και μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, τραγουδήσαμε τα «Διόδια», το «Don’t walk away from me», το «Mad world» και τα «Μεροκάματα για να κλείσουμε με το «Γιουσουρούμ» του Νικόλα Άσιμου και το «Θα με δικάσει» με την εκπληκτική και άμεση φωνή της Φωτεινής Βελεσιώτου. Ποιος θα μπορούσε να παραλείψει το “Όπως τότε”, τραγούδι που έγραψε ο Στάθης Δράκος, ειδικά για τη μέρα, με τον Μόνιμο Κάτοικο και τη Μαρία Καρέτσου να τον συνοδεύουν στο τραγουδιστικό μέρος. Από την άλλη, μας έλειψε μια συνένωση όλων αυτών των καλλιτεχνών ταυτόχρονα πάνω στη σκηνή, παρόλα αυτά, κανείς δε μπορεί να βρει κάτι αρνητικό για τη βραδιά…
Η εσωτερική ένταση, μπλέχτηκε με τον ρυθμό, η δύναμη δύο γυναικών ανέδειξε την επιμονή για τον αγώνα, η δημιουργικότητα και τα νέα τραγούδια συνάντησαν τις ρίζες μας και όλα αυτά μαζί συνδυάστηκαν για να κάνουν μια ωδή στον Έρωτα και ειδικά, στον έρωτα με προφύλαξη.
Λίγο πριν από τη συναυλία, καταφέραμε να τρυπώσουμε για λίγο στα παρασκήνια. Το κλίμα που συναντήσαμε εκεί ήταν παρεΐστικο, όλοι έπαιζαν μουσική και προετοιμάζονταν για την εμφάνιση τους! Εμείς τους ζητήσαμε να μας πουν λίγα λόγια για τη μέρα γενικά, αλλά και πιο ειδικά, να μας μιλήσουν για την εμφάνιση τους.
Στάθης Δράκος: 1η Δεκέμβρη σήμερα, είμαστε μαζεμένοι στο Gazarte μαζί με πολύ αγαπημένους τραγουδοποιούς και τους μουσικούς τους και υπάρχει ένα πολύ όμορφο κλίμα. Έχουμε μαζευτεί για να γιορτάσουμε την τελευταία μέρα που έχει οργανώσει η Θετική Φωνή για τον εορτασμό της ημέρας του AIDS με την ελπίδα να περαστεί το μήνυμα της ενημέρωσης, της πρόληψης και της συζήτησης για την οροθετικότητα, τον HIV και το στίγμα το 2014. Καθένας έχει τη δική του προσωπική ευχή για αυτή τη μέρα καθώς και 4 περίπου κομμάτια που αγαπά και πιστεύει ότι ταιριάζουν στην περίπτωση. Όσον αφορά το τραγούδι, ονομάζεται «Όπως τότε», δημιουργήθηκε για τη Θετική Φωνή και συμμετέχει και ο φίλος μας Μόνιμος Κάτοικος και η Μαρία Καρέτσου από τους Minor Project. Βγήκε πολύ πρόσφατα αλλά και εμείς οι ίδιοι το έχουμε αγαπήσει και μας αρέσει.
Dusk: Το μήνυμα μας για αυτή τη βραδιά σήμερα είναι σαφές: προφύλαξη, πρόληψη, ενημέρωση. Δεν πρέπει να λειτουργούμε ρατσιστικά απέναντι στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα γιατί η συγκεκριμένη ασθένεια δεν λερώνει με την αφή ή την ομιλία. Εμείς όλοι βάλαμε τη μουσική μας μπροστά έτσι ώστε να περαστεί πιο εύκολα αυτό το μήνυμα καθότι η μουσική ανοίγει τα μυαλά των ανθρώπων. Βάλαμε αυτό που μπορούσαμε για να κάνουμε το ελάχιστο που μπορούσαμε ως μουσικοί.
Esterina: Ο λόγος που βρεθήκαμε εδώ σήμερα, είναι για τη Θετική φωνή και την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS. Είμαστε εδώ, με σκοπό να έρθουμε πιο κοντά σε αυτό να είμαστε πιο ανοιχτοί σε αυτό, να έχουμε συνείδηση και να προφυλάσσουμε τον έρωτα. Επειδή η μουσική είναι ένα μέσο που μπορεί να περάσει μηνύματα αβίαστα και χωρίς να προσυλητίσει, το ότι αυτή τη μέρα σήμερα μαζευτήκαμε ένα σωρό μουσικάντηδες να υπερασπιστούμε αυτούς τους ανθρώπους που είτε πάσχουν είτε θέλουν να προφυλαχτούν από αυτή την ασθένεια, είναι από μόνο του ένα ευτυχές γεγονός.
Γιώργος Ζέρβος: Τα συναισθήματα σήμερα, είναι συναισθήματα χαράς. Υπάρχει πολύς κόσμος που παίζει μουσική και έχουμε μαζευτεί όλοι μαζί εδώ. Το μήνυμα της βραδιάς είναι αισιόδοξο. Το πρόβλημα υφίσταται παρόλα αυτά το καλό είναι ότι έχουν γίνει βήματα για την αντιμετώπιση της «μάστιγας του προηγούμενου αιώνα», όπως ονομάστηκε και γίνονται ολοένα και περισσότερα. Το καλό είναι ότι υπάρχει καλύτερη πληροφόρηση όσον αφορά την πρόληψη και άλλα ζητήματα που παλαιότερα δεν υπήρχαν. Οπότε σήμερα είμαστε εδώ για να τραγουδήσαμε για ανθρώπους που σίγουρα το έχουν ανάγκη.
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τη συναυλία
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…