Ο Παντελής Κυραμαργιός, εν μέσω καραντίνας, μας αποκαλύπτει το μεγαλύτερο μυστικό του κόσμου.

«Της Γης Το Μυστικό», είναι ο τίτλος του καινούργιου του τραγουδιού που επιλέγει να μοιραστεί σε αυτή την παράξενη περίοδο που διανύουμε, μιας και πιστεύει ότι η τέχνη είναι το όχημα που μας πηγαίνει στο μέρος που έχουμε ανάγκη να βρεθούμε. Ένας ύμνος στον έρωτα, την αλληλεγγύη, τις παρέες, τα μεθύσια και την αγωνιστικότητα.

Ρυθμός και μελωδία που μας ταξιδεύουν από τα Βαλκάνια ως τη Λατινική Αμερική, με την υπογραφή σπουδαίων μουσικών.

Το τραγούδι θα συμπεριληφθεί στο επερχόμενο άλμπουμ του Παντελή Κυραμαργιού, με τίτλο «Άνω Θρώσκω», που θα κυκλοφορήσει από την Panik Oxygen. Tο άλμπουμ θα κυκλοφορούσε στα τέλη του Απρίλη, αλλά ο κορωνοϊός είχε άλλη άποψη.

Η δημιουργική διαδικασία, όμως, δε σταματά ποτέ και πάντα οι άνθρωποι βρίσκουν τρόπο να επικοινωνούν και να γεννούν ιδέες. Έτσι, ο τραγουδοποιός και οι φίλοι του, μετέτρεψαν τη ρουτίνα, την κλεισούρα, την αβεβαιότητα και την αγωνία των ημερών, σε μια χαρούμενη ιστορία γεμάτη χορό, αποτυπωμένη και σε βίντεο, ως quarantine edition.

Μουσική-στίχοι: Παντελής Κυραμαργιός

Ενορχήστρωση : Παντελής Κυραμαργιός
Κώστας Μερετάκης : Κρουστά
Άκης Γαβαλάς : Ντραμς
Βαγγέλης Κατσαρέλης : Τρομπέτα
Βασίλης Παναγιωτόπουλος : Τρομπόνι
Γιώργος Μακρής : Γκάιντα
Σταύρος Ρουμελιώτης : Ηλ. κιθάρα
Βάιος Πράπας : Μπάσο, φωνητικά
Νίκος Σταδιάτης : Ακορντεόν
Παντελής Κυραμαργιός : Ακ. κιθάρα, γιουκαλίλι, πλήκτρα

Ηχογράφηση-μίξη-mastering : Κυριάκος Κυριακού
Μοντάζ-επιμέλεια βίντεο : Γιάννης Μαργετουσάκης

Έψαχνα στοιχεία
Διάβαζα βιβλία
Τη φαιά μου ουσία
ξόδευα καιρό

Πήγα σε ομιλίες
άκουσα αυθεντίες
Γνώρισα θρησκείες
μήπως και το βρω

Έι! Της γης το μυστικό
Ο λόγος που είμαι εδώ
Το νόημα της ζωής ποιος ξέρει
Έι! Το νήμα έψαχνα
Τον ύπνο μου έχανα
χειμώνα μα και καλοκαίρι

Βρήκα πια τη λύση
κι έχω ηρεμήσει
Είναι το μεθύσι
κι η επανάσταση

Έρωτας και μάχη
γρανιτένιοι βράχοι
χορευτές μονάχοι
σε παράσταση

Έι! Τα χρόνια δε γερνούν
για αυτούς που τραγουδούν
και έχουν τη γροθιά υψωμένη
Έι! Τα λόγια των ποιητών
στις κούπες των φτωχών
θα γίνονται κρασί και μέλι

Ποιος ξέρει αν αύριο θα ‘μαι ακόμα
πάνω απο το χώμα
κλείστηκα στο δώμα
κι έπινα ρακές

Άκουγα Θανάση
Κι άνθιζε όλη η πλάση
Άνοιξαν στα δάση
πύλες αστρικές

Έι! Πατρίδα μας η γη
και κάθε χαραυγή
οι έρωτες θα μας τυλίγουν
Έι! Αγώνας και χορός
Ο κόσμος πάει εμπρός
Τα όνειρα τον κατευθύνουν

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here