Η Πολυξένη Καράκογλου παρουσιάζει το νέο της τραγούδι «Όλη η γη μια φωτιά» σε δικούς της στίχους και μουσική πλαισιωμένο από ένα πολύ δυναμικό και ιδιαίτερο videoclip. Δεν αποτελεί τραγούδι του album της «Σημεία στίξης» που κυκλοφόρησε πρόσφατα και παρακάτω μας εξηγεί τον λόγο.
«Με κακοποιημένο το συναίσθημα μετά από αυτή τη χρονιά και ακόμα πιο συγκεκριμένα από αυτό το καλοκαίρι, με τις πυρκαγιές να καίνε για μέρες την Ελλάδα από άκρη σε άκρη, έγραψα αυτό το τραγούδι θέλοντας να μιλήσω για όλα αυτά που μας πνίγουν αλλά ανεχόμαστε χωρίς να γνωρίζουμε το γιατί. Θέλησα να το κυκλοφορήσω και είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τον δίσκο μου. Είναι μια ωδή στην πραγματικότητα μας. Αναζητώ τις αιτίες, καταθέτω ένα κομμάτι των σκέψεων μου και ζητάω να γίνουμε περισσότεροι».
Πολυξένη Καράκογλου
Στίχοι-Μουσική: Πολυξένη Καράκογλου
Ενορχήστρωση – programming: Αλέξανδρος Κούρος
Ηχοληψία – μίξη: Γιώργος Ντινάκος
Mastering: Δημήτρης Τζιόλας
Εξώφυλλο: Πηνελόπη Πατσέλλη
Σύλληψη ιδέας video clip: Πολυξένη Καράκογλου
Σκηνοθεσία – διεύθυνση φωτογραφίας: Άκης Βαλεργάκης
Στο μυαλό μου γυρίζουν κάθε είδους βρισιές
κάποιες με αποδέκτες άλλες είναι ορφανές
Ο θυμός ξεχειλίζει από στάχτη μαυρίζει η ανάσα ξερή
με πονάνε τα μάτια προτιμώ να τα κλείσω
αλλιώς θα κλείσει η φωνή
Κάθε μέρα πιο χάλια και τα νέα σφυρίζουν κάθε λίγο στ’ αυτιά
Μου έχουν πει να θυμάμαι πως θα έχω το βράδυ φαΐ νερό και σκιά
Μα εγώ βλέπω εικόνες με σεισμούς δολοφόνους, όλη η γη μια φωτιά
γυρνάω κανάλι να δω πολιτικούς σιχαμένους
σε κοστούμια λευκά
Πάω να ψελλίσω τη φράση που θα διώξει ευθύνες και τι να κάνω εγώ με ένα χαστούκι ξυπνάω και θυμάμαι πως έχω μόνο 20 ευρώ οι μισθοί είναι χάλια και οι φίλοι μου όλοι ψάχνουν να βρουν δουλειά μία ζωή στα Θρανία μας ψέκασαν αηδίες για καριέρα λεφτά
Όλοι είναι σαν ζόμπι και ξυπνάνε μονάχα από συνήθεια
φοράνε τα καλά τους τα χαμόγελα τους μην τους την πουν στη δουλειά
και το βράδυ γυρνάνε κουρασμένοι και στρίβουν άλλο ένα να πιούν μήπως και το μουδιάζουν το παιδάκι που ελπίζει και το κακοποιούν
η σαπίλα που ζούμε έχει μπει μες στις φλέβες και κυλάει αργά
Αν και εσύ την αφήσεις και δεν την πολεμήσεις φτάνει ως την καρδιά σε κάνει έναν ανθρωπάκο φοβισμένο που λέει τι να κάνω
εγώ
Κι ο σταυρός που θα κάνει τον βαφτίζει αμέσως σε καλό χριστιανό.
θέλω να κλείσω τα μάτια και όταν θα τα ανοίξω να είστε όλοι εκεί
να γκρεμίσουμε τείχη και με χέρια ενωμένα να γεμίσει η γη
Η ιστορία θα γράψει σε καινούρια σελίδα έναν κόσμο αλλιώς
Όλα θα τα κινούμε με την ανάγκη πυξίδα και ο σεβασμός οδηγός