24/10/2012
Γράφει η Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
«Μη μας παρεξηγείτε. Έχουμε πιει δυο μπυρίτσες και έχουμε έρθει σε ελαφρά ευθυμία…!». Με αυτή την φράση ξεκίνησε η mini συνέντευξη με τους Όναρ και τον Βασίλη Καζούλλη όταν το Σάββατο 20 Οκτωβρίου βρεθήκαμε στο Κοο Κοο στο Γκάζι λίγο πριν ξεκινήσει το live τους. Μεταξύ πολλών γέλιων και ακόμα πιο πολλών πειραγμάτων να τι κατέγραψε το δημοσιογραφικό μαγνητοφωνάκι:
Music Corner: Συμπράττετε πρώτη φορά επί σκηνής. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Πένυ Ραμαντάνη: Για εμάς ήταν πολλά χρόνια όνειρο να συνεργαστούμε με τον Βασίλη. Την πρώτη χρονιά που κάναμε συναυλίες στην Κύπρο είχαμε βρεθεί σε ένα φεστιβάλ. Είχαμε συναντηθεί στα πούλμαν που μας πήγαιναν από πόλη σε πόλη. Αυτή ήταν η πρώτη μας επαφή. Τα τραγούδια του τα αγαπάμε πάρα πολύ και είναι τραγούδια που παίζαμε πάντα. Έτσι φέτος ήρθε η ιδέα να βρεθούμε μαζί στη σκηνή.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Τον πήραμε τηλέφωνο και τον παρακαλέσαμε! (γέλια)
Βασίλης Καζούλλης: Κι εγώ δέχτηκα γιατί χαίρομαι να είμαι μαζί με νέα παιδιά!
Music Corner: Το ξεκίνημά σας στη μουσική έγινε σε διαφορετικές περιόδους. Ποιο είναι το κοινό στοιχείο καλλιτεχνών διαφορετικής γενιάς;
Βασίλης Καζούλλης: Είμαστε της ίδιας σχολής. Μια σχολή που η τραγουδοποιία είναι επηρεασμένη κατά βάση από τη δυτική rock μπαλάντα. Δεν είμαστε μόνο εμείς. Ξεκινάει από το Σαββόπουλο και φτάνει μέχρι σήμερα.
Όναρ: Μας κάλυψε ο προλαλήσας!
Music Corner: Σε ποιους καλλιτέχνες πιστεύετε ότι ανήκει το rock του μέλλοντός μας;
Πένυ Ραμαντάνη: Κάθε εποχή βγάζει τους δικούς της ήχους και τα δικά της πρόσωπα. Υπάρχει μια συνέχεια γιατί τα νέα παιδιά στηρίζονται σε παλιά πράγματα. Μου αρέσουν πολλοί νέοι καλλιτέχνες. Η Μόνικα είναι πολύ καλή.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Βγαίνουν καινούρια πράγματα με διαφορετικές μουσικές προσεγγίσεις. Αυτό είναι το ζητούμενο για να έχει λόγω ύπαρξης κάποιος.
Πένυ Ραμαντάνη: Στη δική μας παράσταση συμμετέχει ο Θανάσης Βούτσας, ένα νέο παιδί που τώρα στήνει τη δισκογραφική του δουλειά με δικά του τραγούδια.
Βασίλης Καζούλλης: Η μουσική δε σταματάει ποτέ. Την έχουμε ανάγκη όλοι μας και εμείς που δημιουργούμε και ο κόσμος που θέλει να ακούει.
Music Corner: Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης τι είναι εκείνο που θα «τραβήξει» κάποιον να έρθει σε ένα live;
Βασίλης Καζούλλης: Κι εμείς έχουμε πρόβλημα.
Πένυ Ραμαντάνη: Η αλήθεια είναι ότι αν κάποτε μπορούσες να παρακολουθήσεις τρία πράγματα τώρα με το ζόρι μπορείς να πας στο ένα. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα και σε εμάς. Από την άλλη αρχίζεις να αναζητάς λύσεις μέσα από ένα πιο φτηνό εισιτήριο ή μέσα από συμπράξεις έτσι ώστε να υπάρχει συνδυασμός ακουσμάτων για κάποιον που ενδιαφέρεται;
Music Corner: Πώς βλέπετε τα πρόσφατα γεγονότα που ενέπλεξαν τέχνη, πολιτική και κοινωνία με ένα βίαιο τρόπο;
Πένυ Ραμαντάνη: Αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα. Χρειάζεται χρόνο για να το αναλύσει κανείς και να εντοπίσει τις αιτίες. Βλέπω να υπάρχει μια σύγχυση, ένα μπέρδεμα και ένας θυμός τα οποία δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο να τα διοχετεύσουμε. Αυτό φέρνει τέτοια αποτελέσματα. Κάναμε το λάθος όλα αυτά τα χρόνια και η γενιά μας και η προηγούμενες γενιές να δημιουργήσουν χώρο για τέτοιου είδους φαινόμενα. Σίγουρα μια ματιά προς τα μέσα θα βοηθήσει να μπουν τα πράγματα σε μια τάξη στο μέλλον.
Βασίλης Καζούλλης: Εγώ για αστείο θα πω ότι αυτό που εκφράζει την εποχή μας είναι ο τίτλος μιας ταινίας: «Κοινωνία ώρα μηδέν». Έχουν γίνει πολλά λάθη. Ζούμε μια μετάλλαξη. Κάποια πράγματα στα οποία στηριζόμασταν όπως η παιδεία έχουν καταστραφεί. Πρέπει από τον πάτο που βρισκόμαστε να ξαναβγούμε ψηλά. Αυτό θέλει ατομική προσπάθεια αλλά σίγουρα δεν πρέπει να μας πτοούν αυτά που γίνονται. Πρέπει να στηρίξουμε την καθημερινότητά μας…
Λευτέρης Πλιάτσικας: …κάνοντας μια ατομική επανάσταση.
Music Corner: Μελλοντικά πλάνα;
Βασίλης Καζούλλης: Εγώ είμαι στη διαδικασία ηχογράφησης κάποιων τραγουδιών. Δεν ηχογραφώ πλέον με τους ίδιους ρυθμούς. Είμαι καλλιτέχνης του live, με κουράζει το studio. Θα ηχογραφήσω δέκα τραγούδια σε στίχους και μουσική δικούς μου. Φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα βγουν. Δεν ξέρω πού θα τα βγάλω γιατί η εποχή είναι δύσκολη, αλλά πιστεύω ότι θα γίνει το καλύτερο.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Κι εμείς είμαστε στη διαδικασία ηχογραφήσεων. Πειραματιζόμαστε και γράφουμε. Προσπαθούμε να ετοιμάσουμε και ένα τραγούδι με το Βασίλη.
Πένυ Ραμαντάνη: Πριν τον καινούριο χρόνο θα έχουμε έτοιμο ένα τραγούδι.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Ο καινούριος δίσκος θα βγει πριν το Πάσχα, αν δεν έχει διαλυθεί το σύμπαν!
Λίγο μετά τις 23.00 το …ωραίο, ψηλό, μελαχρινό αγόρι σύμφωνα με τις συστάσεις της Πένυς Ραμαντάνη, ο Θανάσης Βούτσας ανέβηκε στη σκηνή για να μας πει πως «Ότι δε σε σκοτώνει» σε κάνει πιο δυνατό μόνο όμως «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό σου» όταν «Ζηλεύει η νύχτα». Ζωντανή, καθαρή η ερμηνεία του μας προετοίμασε για την είσοδο του τραγουδοποιού και του συγκροτήματος.
Βασίλης Καζούλλης και Όναρ πήραν τις θέσεις τους πίσω από τα τρία μικρόφωνα που τους περίμεναν. Πρώτο τραγούδι ο «Πυγμάχος». Δεύτερο τραγούδι το «Πέτα με ψηλά». Μετά από αυτά ακολούθησαν εναλλαγές σκηνικές και δισκογραφικές. Στο πρώτο μισό απολαύσαμε κατά βάση κομμάτια από την προσωπική δισκογραφία των καλλιτεχνών. Μάθαμε λοιπόν πως «Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται» στο «Βορεινό λιμάνι», είδαμε «Γαλάζιες ερωμένες» να δίνουν «Ραντεβού στην Εθνική» και φυσικά δεν «Μπορέσαμε να χαραμίσουμε» «Τα φιλιά του Αυγούστου».
Το εύθυμο κλίμα του καμαρινιού μεταφέρθηκε και στη σκηνή. Οι Όναρ αστειεύονταν συνεχώς τόσο με τους μουσικούς όσο και με τον κόσμο ενώ ο Βασίλης Καζούλλης αναπολούσε διαφημίσεις της δεκαετίας του ’80 (κάντε μια αναζήτηση για τη διαφήμιση της κολόνιας Yatagan!) και τις «μετέφερε» στη σκηνή με απολαυστικό τρόπο.
Το δεύτερο μισό του προγράμματος ξεκίνησε με πιο ακουστικό ήχο και συγκεκριμένα μόνο με δύο κιθάρες και ένα γιουκαλίλι. “Stand by me”, “Dust in the wind”, “Boat on the river”. Τι και αν στο τέλος δεν ακούστηκε το κλείσιμο του “Losing my religion”; Τι και αν υπήρχαν κάποιοι μικροφωνισμοί; Ο κόσμος τραγουδούσε με πάθος αυτά τα παλιά αλλά πάντα διαχρονικά και αγαπημένα τραγούδια. Ζιώγαλας, Locomondo, Σιδηρόπουλος, Rolling Stones και Πυξ Λαξ ήταν επίσης εκεί μέσα από τις διασκευές των τραγουδιών τους. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας βέβαια βρισκόταν και …σωματικά εκεί και έτσι λίγο πριν το τέλος ανέβηκε στη σκηνή για να μας τραγουδήσει «Μοναξιά μου όλα»!
Η βραδιά έκλεισε με ένα τραγούδι εκτός τόπου και χρόνου από τους Όναρ που μας δήλωσαν με υπερηφάνεια πως «Δεν χρωστάνε σε κανέναν». Έτσι νομίζαμε τουλάχιστον. Γίνεται όμως live χωρίς encore; Δε γίνεται… “I can’t help falling in love with you” μας εξομολογήθηκε ο Βασίλης Καζούλλης και οι Όναρ τον συνόδευσαν …χορεύοντας blues! Έτσι έκλεισε μια όμορφη, νοσταλγική και συγκινητική rock βραδιά στο Κοο Κοο η οποία για όσους δεν μπόρεσαν να είναι εκεί θα επαναληφθεί για ένα ακόμα Σάββατο στις 27 Οκτωβρίου.
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…