15/6/2011
Γράφει η Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Φωτογράφηση: Τζίνα Ζόμπολα
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Ένα μουσικό προαύλιο, μια μουσική ανάσα στη μέση του πουθενά θα έλεγε κανείς, κάπου μεταξύ Κατεχάκη και Μεσογείων. Εκεί βρεθήκαμε το περασμένο τριήμερο και δε μιλάω φυσικά για αλλού παρά για το μουσικό προαύλιο του θεάτρου Badminton! Ένα σύγχρονο θέατρο του οποίου η κατασκευή κόστισε 15 εκατομμύρια ευρώ – μάλλον για να είμαι ακριβής τόσα χρειάστηκαν στους επενδυτές μόνο για την μετατροπή του από αρένα ολυμπιακών διαστάσεων σε σύγχρονο θέατρο. Ευτυχώς δηλαδή που ο κόσμος το έχει πραγματικά αγκαλιάσει. Κάπου ανάμεσα στο πράσινο των 965 στρεμμάτων του Μητροπολιτικού Πάρκου ορθώνεται αυτό το εντυπωσιακό θέατρο, κάτω από τη στέγη του οποίου φιλοξενούνται ακόμη πιο εντυπωσιακές μουσικές και θεατρικές παραγωγές.
Κι όταν ο καιρός χαμογελάει, τα τραπεζάκια βγαίνουν έξω στην αυλή, στήνεται μια καλή σκηνή για να αντέχει και τα βαριά ονόματα της μουσικής και του θεάτρου με το χώρο να περικυκλώνεται από βασιλικό και γιασεμί. Φέτος το προαύλιο θα μας κρατήσει συντροφιά με μια σειρά συναυλιών που θα αντλήσουν τα θέματα και το υλικό τους από τραγούδια που έγιναν γνωστά από τις οθόνες του ελληνικού κινηματογράφου και της μικρής οθόνης.
“Θυμίζει παλιό αναψυκτήριο αυτός ο εξαιρετικός χώρος, καλοφτιαγμένο και δροσερό” όπως χαρακτηριστικά μας είπε ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, που βρέθηκε στη σκηνή του για τρία βράδια, με τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση που έγραψαν ιστορία. “Είναι τόσο ωραία η ατμόσφαιρα, αξίζει να πιει κάποιος το ποτό του εδώ, ο κόσμος που θα έρθει θα περάσει σίγουρα καλά” μας δήλωσε στη συνέχεια ενθουσιασμένος από την ανταπόκριση που έδειξε ο κόσμος και στις τρεις εμφανίσεις του. Λίγο τσιμπημένες οι τιμές μας φάνηκαν, θα έλεγα εγώ, αλλά δεν θα επιμείνω γιατί το θέαμα άξιζε!
Ήταν ένα μουσικό τριήμερο όπου η σπάνια φωνή του Μιλτιάδη Πασχαλίδη έδωσε το στίγμα της για ακόμη μια φορά και μπήκε για τα καλά μέσα στα αυτιά και την ψυχή μας. Γύρω στις δέκα το βράδυ της Πέμπτης έκανε την πρεμιέρα του στο προαύλιο του Βadminton και έμεινε όρθιος μπροστά στο μικρόφωνο για δύο “ημίχρονα”! Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Νίκου Παπάζογλου και το Μίλτο συνόδευσαν τρεις σπουδαίοι μουσικοί, ο Θύμιος Παπαδόπουλος στα πνευστά, ο Κώστας Κωνσταντίνου στο κοντραμπάσο και η Μιρέλλα Πάχου στο πιάνο και το ακορντεόν. Τις ενορχηστρώσεις είχε αναλάβει ο Θύμιος Παπαδόπουλος και την καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματος ο Μιχάλης Κουμπιός.
Το πρώτο μέρος κύλησε χωρίς να το καταλάβουμε με πολύ αγαπημένα και γνωστά κομμάτια και τον κόσμο να ακούει σχεδόν χωρίς να κινείται.
”Το βρήκα τρομερά ενδιαφέρον αλλά κι εξαιρετικά προκλητικό να πω κάποια από αυτά τα κομμάτια που δεν έχω πει ποτέ” δήλωσε αργότερα στο musiccorner.gr o Μιλτιάδης Πασχαλίδης για να μας αποκαλύψει κάπου παρακάτω ότι το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει ο νέος του δίσκος σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Εμείς πάντως θα περιμένουμε με ανυπομονησία!
Και για να επιστρέψω, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Νότης Μαυρουδής βρέθηκε εκεί την πρώτη βραδιά με την παρέα του και χειροκρότησε δυνατά κάθε του μουσική εκτέλεση. Ακούσαμε μεταξύ άλλων τραγούδια όπως το «Στιγμές» των Νίκου Παπάζογλου και Πολυξένης Βελένη, «Ήτανε μια φορά» των Σταύρου Ξαρχάκου και Κώστα Φέρρη, «Ο λαϊκός τραγουδιστής» του Διονύση Σαββόπουλου, «Αν είσαι μάγκας» των Γιώργου Χατζηνάσιου και Παύλου Τάσιου, «Κουροσίβο» των Θάνου Μικρούτσικου και Νίκου Καββαδία, «Θάλασσα μου σκοτεινή» του Νίκου Πορτοκάλογλου, «Να μ’ αγαπάς» του Ανδρέα Θωμόπουλου, «Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν» των Μίκη Θεοδωράκη και Λευτέρη Παπαδόπουλου, «Στην αρχή του τραγουδιού» του Νίκου Ξυδάκη, «Αυτή η νύχτα μένει» του Σταμάτη Κραουνάκη και φυσικά το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος» του Μίλτου Πασχαλίδη σε παραγωγή Μάνου Ξυδούς από την ταινία του Δημήτρη Σπύρου «Όνειρο σε άσπρο φόντο».
Το πρόγραμμα άνοιξε η ποίηση του Μανώλη Αναγνωστάκη με το “Δρόμοι Παλιοί” σε φόντο μελαγχολικό μέχρι το “Imagine” του John Lennon που αποτέλεσε μια γλυκιά έκπληξη για τους ακροατές. Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης με ιδιαίτερα παρεΐστικη διάθεση είπε τραγούδια κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα, τραγούδια πολλαπλών αναγνώσεων και δεν παρέλειψε φυσικά να αφήνει ένα μικρό σχόλιο πριν από κάθε τραγούδι για την ιστορία που κουβαλάει. Μεταξύ διαφόρων άλλων σχολίων έθιξε, χαριτολογώντας, τον αντικαπνιστικό νόμο, λέγοντας πως από τότε που έχει μπει σε εφαρμογή, καπνίζουν ακόμη και οι φανατικοί αντικαπνιστές – τέτοια είναι η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησής μας! Ανέτρεξε,έπειτα, κάποια στιγμή στα παιδικά του χρόνια για να μας εξομολογηθεί πώς μεγάλωσε στα Εξάρχεια ακούγοντας Νικόλα Άσιμο. Τραγούδησε μέχρι και το “Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη” σε στίχους Γιάννη Φερμάνογλου και μουσική Τάκη Μωράκη και μας άφησε άφωνους!
Ήταν από τα μουσικά βράδια που εύχεσαι να ξαναζήσεις! Του ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στις προγραμματισμένες συναυλίες του για το καλοκαίρι, πλάι στο Θάνο Μικρούτσικο και το Χρήστο Θηβαίο…
Σας το αφιερώνουμε…
Δρόμοι παλιοί
Δρόμοι παλιοὶ ποὺ ἀγάπησα καὶ μίσησα ἀτέλειωτα
κάτω ἀπ᾿ τοὺς ἴσκιους τῶν σπιτιῶν νὰ περπατῶ
νύχτες τῶν γυρισμῶν ἀναπότρεπτες κι ἡ πόλη νεκρὴ
Τὴν ἀσήμαντη παρουσία μου βρίσκω σὲ κάθε γωνιὰ
κᾶμε νὰ σ᾿ ἀνταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο τοῦ τόπου μου κι ἐγὼ
Ξεχασμένος κι ἀτίθασος νὰ περπατῶ
κρατώντας μία σπίθα τρεμόσβηστη στὶς ὑγρές μου παλάμες
Καὶ προχωροῦσα μέσα στὴ νύχτα χωρὶς νὰ γνωρίζω κανένα
κι οὔτε κανένας κι οὔτε κανένας μὲ γνώριζε μὲ γνώριζε…
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…