Η Σοφία Μανουσάκη παρουσιάζει το νέο της τραγούδι «Βάρδια», με την υπογραφή των σπουδαίων δημιουργών Νίκου Αντύπα και Γεράσιμου Ευαγγελάτου, που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen.
Με την εξαιρετική χροιά της και την ερμηνευτική ωριμότητά της, η Σοφία Μανουσάκη μας ταξιδεύει σε ένα «φρέσκο» και δυναμικό κομμάτι, με πλούσια μουσικά στοιχεία αριστοτεχνικά δεμένα από τον Νίκο Αντύπα, μια από τις εμβληματικές και καταξιωμένες μορφές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και εξομολογητικούς στίχους από τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, τον πιο επιτυχημένο στιχουργό της γενιάς του.
Η Σοφία Μανουσάκη, μόνιμη συνεργάτιδα του Στέφανου Κορκολή τα τελευταία χρόνια, έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές για τις ερμηνείες της, τόσο δισκογραφικά, σε έργα του διεθνούς φήμης πιανίστα όπως η μελοποίηση ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη και επανεκτελέσεις εμβληματικών έργων του Μίκη Θεοδωράκη, όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις του σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Με αιχμή το γοητευτικό χρώμα της φωνής της, η Σοφία Μανουσάκη ερμηνεύει τη «Βάρδια» που κάθε ακροατής θα ήθελε να κάνει!
Έπαιξαν οι μουσικοί
Κωστής Πυρένης: κιθάρα
Βίκτωρ Κουλουμπής: μπάσο
Βασίλης Δεφίγγος: σαξόφωνο
Στέφανος Κορκολής: πιάνο
Νίκος Αντύπας: ντράμς
Συνενορχήστρωση: Νίκος Αντύπας – Στέφανος Κορκολής
Επιμέλεια Παραγωγής: Ηλίας Μπενέτος
Τη δούλεψα και σήμερα τη βάρδια μου στα σύνορα
Της σκέτης λογικής
να είστε επιεικείς
να γράφομαι κουράστηκα στου χρόνου τα κατάστιχα
σαν να ‘μουν αριθμός
τυχαίος εντελώς
Θέλω μια βάρδια με σκάρτα φρένα να ζω για μένα πια
Θέλω να χτυπήσει η τρέλα πάλι την καρδιά και το κεφάλι όπως έκανε παλιά
Θέλω στου χορού να μπω την ζάλη με γεμάτο το μπουκάλι δίχως να ‘χω πιει γουλιά
να με βρει μια φωτιά προκαλώ στο κορμί στην καρδιά στο μυαλό
την τελείωσα τη βάρδια μου στα ξοδεμένα βράδια μου
ζητώ μια αναπνοή
ξυπνώντας το πρωί να ανοίγω το παράθυρο να χάνεται στο άπειρο το βλέμμα κι η ψυχή ο φόβος να κρυφτεί
Θέλω μια βάρδια με σκάρτα φρένα να ζω για μένα πια
Θέλω να χτυπήσει η τρέλα πάλι την καρδιά και το κεφάλι όπως έκανε παλιά
Θέλω στου χορού να μπω την ζάλη με γεμάτο το μπουκάλι δίχως να ‘χω πιει γουλιά
να με βρει μια φωτιά προκαλώ στο κορμί στην καρδιά στο μυαλό
Θέλω μια βάρδια με σκάρτα φρένα να ζω για μένα πια
Θέλω να χτυπήσει η τρέλα πάλι την καρδιά και το κεφάλι όπως έκανε παλιά
Θέλω στου χορού να μπω την ζάλη με γεμάτο το μπουκάλι δίχως να ‘χω πιει γουλιά
να ‘ρθουν κι φίλοι που έχω χάσει να κάτσουν πλάι να ανατείλει το φως του ηλίου να με φυλάει