Γράφει η Βασιλική Πολυκάρπου
Φωτογραφίες: Ματίνα Φουντούλη
“Πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον
γιατί κανένας ποτέ στην ιστορία δεν έκανε κάτι μόνος του!”
Την Κυριακή το βράδυ βρεθήκαμε στο πολυαναμενόμενο live του Κωνσταντίνου Πετρόπουλου στην Αθήνα! Το Jazz Point λίγο μετά τις 21.00 γέμισε κόσμο που ήρθε για να ακούσει τα τραγούδια από τον πρώτο δίσκο του Κωνσταντίνου, που θα ολοκληρωθεί μέσα στον ερχόμενο μήνα και θα έχει τον τίτλο “Λαθραναγνώστης”. Τα τέσσερα από τα δέκα κομμάτια είναι ήδη διαθέσιμα στο διαδίκτυο, ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται σε στάδιο προετοιμασίας. Έχοντας ήδη την εμπειρία από αρκετές συμμετοχές, αλλά και τις δικές του εμφανίσεις σε Αθήνα και επαρχία, ο Κωνσταντίνος μας παρουσίασε ένα συμπυκνωμένο και αισθητικά άρτιο πρόγραμμα με δικά του τραγούδια, αλλά και διασκευές από αγαπημένα κομμάτια, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο γνωστά.
Μέχρι σήμερα έχει κάνει support σε εμφανίσεις καλλιτεχνών, όπως ο Σπύρος Γραμμένος, ο Πάνος Μουζουράκης, η Ματούλα Ζαμάνη, ο Λεωνίδας Μπαλάφας, ο Λάκης Παπαδόπουλος και οι Χατζηφραγκέτα. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι μερικοί από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες και η επιρροή του από αυτούς – και όχι μόνο – είναι ολοφάνερη και από τα δικά του κομμάτια, αλλά και από την αίσθηση που μας άφησε η live εμφάνισή του στο Jazz Point. Τα κομμάτια που ακούσαμε με το προσωπικό ύφος του Κωνσταντίνου, είχαν τόσο κοινωνικοπολιτικό στίχο, όσο και ερωτικό· από τη μία μας προβλημάτιζε και από την άλλη μας έκανε να γελάσουμε. Όπως λέει κι εκείνος, διαλέγει να παίζει “ό,τι μας απασχολεί γενικά όλους”!
Το live ξεκίνησε με μερικά κομμάτια από το δίσκο που έρχεται, το “Λαθραναγνώστη”, που είναι και το ομώνυμο του δίσκου, το “Σκύλος Αδέσποτος” που μας τραγούδησε παρέα με την αδερφή του, αλλά και την “Φοβοκρατία”. Μεταξύ των τραγουδιών, περιέγραφε στο κοινό τις ιστορίες πίσω από τα κομμάτια και τις αφορμές για να γράψει αυτούς τους στίχους. Τα περισσότερα από αυτά είναι γραμμένα με έμπνευση από περιστατικά που συνέβησαν στον ίδιο, όπως για παράδειγμα, το “Φλώρικο τραγουδάκι”, που προέκυψε από την εμπειρία του σε μία δουλειά που έκανε παλιότερα. Από το δίσκο του, ακούσαμε ακόμη τις “Διακοπές”, την “Κατάθλιψη” και το, ήδη αγαπημένο, “Για τη Δώρα”. Στο πλευρό του ήταν καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς ο Tom Yosi στην κιθάρα, ο οποίος τραγούδησε κιόλας, δείχνοντάς μας το ταλέντο του, τόσο ως κιθαρίστας, όσο και στα φωνητικά.
Ακούσαμε ακόμη κομμάτια, όπως το “Χάλια” του Φοίβου Δεληβοριά, τον “Απόκληρο” του Βαγγέλη Γερμανού, τις “Γριές” του Θανάση Παπακωνσταντίνου, το “Βιετνάμ γιέ-γιέ” του Διονύση Σαββόπουλου, σε ξεχωριστές διασκευές που ξέφευγαν από την κλασική εκδοχή των κομματιών αυτών που ακούμε συνήθως. Με τον Πάνο Φραγκιαδάκη από τους Χατζηφραγκέτα τραγουδήσανε τον “Φολκ υπαρξιακό προβληματισμό της πλάκας”, ενώ στη σκηνή ανέβηκε και ο Νίκος Γιανναράς από τους Moka Band, αλλά και ο George Gaudy, που ευθύνεται και για τη συνεργασία μεταξύ του Κωνσταντίνου Πετρόπουλου και του Tom Yosi και έχει στηρίξει συνολικά το δίσκο που ετοιμάζεται. Ακούσαμε πολλά ακόμη κομμάτια, από Ξύλινα Σπαθιά και Ρόδες, μέχρι Τζίμη Πανούση και Γιάννη Αγγελάκα, πάντα με την αισθητική πινελιά του Κωνσταντίνου και τα μουσικά πειράγματα του Tom Yosi.
Το live συνεχίστηκε μισή ώρα παραπάνω από το τυπικό κλείσιμο, μετά από απαίτηση του κοινού! Συνολικά από το live, ξεχωρίσαμε κυρίως τη μοναδική ερμηνεία του Κωνσταντίνου στο “Τίγκα στα ψυχολογικά” του Γραμμένου και στο “One song for the Calavrita Place” του Πανούση, αλλά και τη διασκευή που έκαναν στη “Δίψα” του Πορτοκάλογλου, σε συνδυασμό με το “Gucci Φόρεμα”. Θα μας μείνει επίσης αξέχαστη η ερμηνεία του “Mother” του Gaudy, αλλά και η ηπειρώτικη διασκευή που ακολούθησε. Τα κομμάτια, διαλεγμένα ένα ένα, σε συνδυασμό με την πρωτότυπη και σαρκαστική αφήγηση και ερμηνεία του Κωνσταντίνου Πετρόπουλου, αλλά και το αριστοτεχνικό παίξιμο του Tom Yosi, μας έδωσαν μία δυνατή γεύση από το δίσκο, που θα είναι διαθέσιμος στο κοινό μέσα στο επόμενο διάστημα!
Λίγο πριν το live, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον ίδιο τον Κωνσταντίνο, για το δίσκο, για την πορεία του στη μουσική από τους πρώτους πειραματισμούς μέχρι σήμερα, για τα δικά του αγαπημένα ακούσματα και επιρροές, αλλά και για τη συνεργασία του με τον Tom Yosi, που ήταν κι εκείνος στην παρέα μας.
Τι θα ακούσουμε στο αποψινό live;
Κωνσταντίνος Πετρόπουλος: Απόψε θα παίξουμε τα δέκα τραγούδια από τον πρώτο μου δίσκο, που τώρα ετοιμάζω. Θα τα παίξουμε όλα, ακόμη κι αυτά που δεν έχουνε βγει. Έχουν ανέβει ήδη τέσσερα στο youtube, θα ακουστούν και τα υπόλοιπα έξι. Θα παίξουμε με τον Tom Yosi αυτά τα κομμάτια ακουστικά αλλά και διασκευές από Ξύλινα Σπαθιά, Τρύπες, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Φοίβο Δεληβοριά, Χατζηφραγκέτα, που συμμετέχουν και στο δίσκο.
Tom Yosi: Γενικότερα, παίζουμε ό,τι μας εμπνέει και ό,τι μας εμπνέει το παίζουμε.
MC: Έχουμε ακούσει τα κομμάτια που έχουν ανέβει στο youtube, ο τρόπος σου μού θύμισε αρκετά Χατζηφραγκέτα στο πρώτο άκουσμα. Πως πάει η προετοιμασία του δίσκου;
ΚΠ: (Γέλια). Ναι, δεν το κρύβω αυτό! Έχω διάφορες επιρροές και προσπαθώ να βρω ένα δικό μου στιλ. Έχω επηρεαστεί από καλλιτέχνες όπως οι Χατζηφραγκέτα, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Σπύρος Γραμμένος, ο Τζίμης Πανούσης. Οι στίχοι και στα δικά μου τραγούδια είναι λίγο αυτοσαρκαστικοί, λίγο ειρωνικοί. Έχουμε και κοινωνικά και ερωτικά τραγούδια, δηλαδή παίζουμε ό,τι μας απασχολεί γενικά όλους. Τα πέντε κομμάτια του δίσκου είναι έτοιμα και τα άλλα πέντε θα τελειώσουν μέσα στο μήνα.
MC: Από πότε γράφεις μουσική και στίχους;
ΚΠ: Κοίτα, το 2009 έμαθα κιθάρα και κυρίως από το 2010 περίπου που ήμουν στο στρατού. Στίχους έγραφα από πιο παλιά, αλλά τους περισσότερους τους έχω πετάξει! Αν και όλοι μου λένε ότι πρέπει να τα κρατάω όλα, γιατί κάποια στιγμή μπορεί και να μου άρεσαν. Αλλά τώρα, δε γυρίζει τίποτα πίσω!
MC: Πάντως η ποιότητα στα τραγούδια αλλά και η συνολική αισθητική του δίσκου δείχνουν ότι είναι επαγγελματική δουλειά…
ΚΠ: Για τη φωτογραφία είναι υπεύθυνη η Χαρά Γερασιμοπούλου και για τον ήχο ευθύνεται ο George Gaudy. Είναι παραγωγός, ενορχηστρωτής, παίζει διάφορα μουσικά όργανα μέσα στα κομμάτια. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
MC: Με το δίσκο τι σκέφτεσαι να κάνεις με δεδομένη τη σημερινή δύσκολη κατάσταση στη δισκογραφία;
ΚΠ: Έχω στείλει τη δουλειά μου σε διάφορες εταιρείες και περιμένω απάντηση. Όμως, και αρνητική να είναι, δε θα απογοητευθώ γιατί ξεκίνησα με το σκεπτικό να τα βγάλω στο youtube, για να τα ακούσει ο κόσμος. Έπαιζα σε διάφορα support και μου έλεγαν “Ωραίο αυτό το κομμάτι! Που θα το ακούσουμε;” και δεν είχα κάτι πιο επίσημο να παρουσιάσω. Πάντως, θα ανέβουν όλα στο youtube, όπως έχουν ανέβει και τα τέσσερα πρώτα. Προς τα εκεί οδεύω, ό,τι και να γίνει. Δηλαδή, να τα ακούσει ο κόσμος, γιατί όσο να ‘ναι, το youtube από μόνο του έχει μία δυναμική.
TY: Γενικότερα, αν δε βοηθηθούμε μόνοι μας, να υπάρχει στήριξη μεταξύ μας, δε θα μας βοηθήσει κανένας. Οπότε, όλοι, ό,τι μουσική και να παίζουμε, με ό,τι και να ασχολούμαστε, πρέπει να βάλουμε ένα λιθαράκι. Ό,τι γίνει δηλαδή, εξαρτάται από εμάς, δε θα έρθει κάποιος που θα μας πει “Σωθήκατε!”.
ΚΠ: Όποιοι νέοι άνθρωποι στη γενιά μας, που κάτι κάνουμε, σε οποιοδήποτε καλλιτεχνικό χώρο και αν είναι, φωτογραφία, ζωγραφική, μουσική, stand-up comedy, πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον γιατί κανένας ποτέ στην ιστορία δεν έκανε κάτι μόνος του. Και ο Bob Dylan ήταν με τον Johny Cash ή με ποιητές παρέα. Μόνος του δε θα έκανε τίποτα, όσο καλός και να ήταν.
TY: Είναι και λίγο σαν τα παραμύθια που μας έλεγαν, όταν ήμασταν μικροί οι γιαγιάδες μας. Δηλαδή, όπως ξεκινάει κάτι, ανάλογα τελειώνει. Όπως στα παραμύθια, άμα μπεις και τρυπώσεις, έτσι θα φύγεις. Άμα μπεις εύκολα, είναι εξίσου εύκολο να φύγεις. Το βλέπουμε και στις σημερινές δουλειές που είναι συνήθως πολύ εμπορικές και σε όλη αυτήν την pop culture, που μπαίνουν, κάνουν ένα πράγμα, τους βλέπει χιλιάδες κόσμου και σε ένα χρόνο δεν τους ξέρει κανένας. Τι λογική είναι αυτή; Οπότε, καλό είναι να πάει σταδιακά, με σωστά βήματα, πατημένα καλά.
ΚΠ: Εγώ αυτό που λέει, το κάνω χρόνια τώρα, και το βλέπω, ότι σιγά σιγά υπάρχει εξέλιξη. Θυμάμαι το 2011 που ήρθα στην Αθήνα πρώτη φορά και δεν ήξερα κανέναν και τώρα έχουνε γίνει διάφορα πράγματα, αν τα σκεφτώ. Μπορεί να πω τώρα ότι δεν έχω κάνει τίποτα, αλλά αν τα σκεφτώ από τότε μέχρι τώρα, είναι αρκετά. Είχα αρχίσει από το 2010 στην επαρχία και το 2011 ήρθα στην Αθήνα. Και στο musiccorner.gr το οφείλω επίσης, το ότι γνώρισα τόσα άτομα.
MC: Αυτό εξαρτάται και από τον καλλιτέχνη. Σου δίνει συνήθως χώρο ένας καλλιτέχνης που σκέφτεται έτσι…
ΚΠ: Ναι ακριβώς. Ευτυχώς, γνώρισα ανθρώπους που με βοηθήσανε!
MC: Τώρα ζεις στην Αθήνα;
ΚΠ: Ήμουν στην Αθήνα, έφυγα, ξαναγύρισα! Τώρα είμαι μόνο στην Αθήνα, γύρισα για τη μουσική.
MC: Εσύ Yosi με τι ασχολείσαι; Τι θα παίξεις απόψε;
TY: Εγώ είμαι κιθαρίστας, κατά βάση σπουδαστής. Είμαι 19 χρονών, σπουδάζω μουσική και ασχολούμαι μόνο με μουσική. Έτυχε να γνωρίσω σωστούς ανθρώπους και δουλεύω με τον George Gaudy. Έτσι γνώρισα και τον Κώστα, ενώ είμαστε από διπλανά χωριά! (γέλια). Έπρεπε να έρθουμε στην Αθήνα για να γνωριστούμε περισσότερο! Δεν έχω σχέση με την ελληνική σκηνή. Τα δικά μου κομμάτια και αυτά που παίζω και μελετάω, είναι όλα αγγλόφωνα. Κυρίως ασχολούμαι με την blues και την jazz μουσική.
ΚΠ: …και μου κάνει την τιμή να παίζει μαζί μου!
MC: Πως ήταν η συνεργασία σας για το δίσκο και για το σημερινό live;
ΤΥ: Μου έλεγε ένας καθηγητής μου κάτι: “Αν θες να μάθεις κάτι για έναν άνθρωπο, παίξε μαζί του μουσική! Ή κάνε μαζί του κάτι, που δε θα μπορεί να μην είναι ο εαυτός του!”. Οπότε, έπαιξα μουσική με τον Κώστα και μου άρεσε πολύ να παίζω μουσική μαζί του, ό,τι μουσική και να ‘τανε. Έχω επέμβει κάπως στα κομμάτια, έχω πειράξει τα παιξίματα, για να ακούγεται και κάπως η δική μου εκδοχή στο live.
ΚΠ: Ναι, δεν παίζω εγώ στα κομμάτια μου στο δίσκο, παίζουν άλλοι μουσικοί. Εγώ τα γράφω και τους λέω πώς το έχω φανταστεί. Δεν παίζω τόσο καλή κιθάρα, οπότε τους μεταφέρω κάτι και το κάνουν πράξη.
ΤΥ: Μου λέει, ας πούμε, “Παίξε, σα να αισθάνεσαι αυτό το πράγμα!” ή “Παίξε, σα να είμαστε στη Βρετανία και βρισκόμαστε στο Royal Albert Hall!” ή “Παίξε, σα ναύτης σε ένα καράβι!”. Και είναι και πολύ σωστός, γιατί οι νότες είναι επτά και δεν είναι αρκετές για να εκφραστείς. Ο Κώστας μπορεί να αισθάνεται κάτι, που οι νότες να μην το μεταφέρουν.
ΚΠ: Στο δίσκο μου όντως δεν παίζω τίποτα! Με εξαίρεση, το ότι παίζω φυσαρμόνικα στο “Για τη Δώρα”, γιατί κανένας δεν ήξερε φυσαρμόνικα κι έτσι έπαιξα εγώ.
ΤΥ: Επίσης, ο Κώστας εκπλήρωσε ένα άλλο μου όνειρο, να γνωρίσω τους Χατζηφραγκέτα. Δεν έχω καμία σχέση με αυτή τη μουσική, αλλά ήθελα να γνωρίσω αυτούς τους τύπους. Θα ‘θελα να παίξω με τους Χατζηφραγκέτα, με την Πέννυ από τους Penny & The Swinging Cats, με το Φοίβο Δεληβοριά, έχει πολύ ωραία αισθητική και γράφει πολύ ωραίους στίχους, που στα ελληνικά φοβόμαστε λίγο να γράψουμε, στα αγγλικά μιλάς συνήθως λίγο πιο ελεύθερα.
MC: Πως έγινε η γνωριμία σας στην αρχή και πως κατέληξε σε συνεργασία;
ΚΠ: Τον ήξερα γιατί ήμασταν από διπλανά χωριά, έπαιζε κι εκείνος κάτω με μπάντες και με φίλους μου, αλλά δεν του είχα ιδιαίτερη εκτίμηση! (γέλια). Δεν του είχα εκτίμηση, όχι σα μουσικό, αλλά έβλεπα ότι, σα να το πουλάει αυτό που είναι, ενώ είναι αληθινός, όταν τον γνώρισα όντως. Το κάνει συνειδητοποιημένα, γιατί, αν δεν πουλήσεις και λίγο τον εαυτό σου, δε θα σε πιστέψουν ούτε κι οι άλλοι. Γνωριστήκαμε μέσω του Gaudy, επειδή έπαιζε μαζί του.
ΤΥ: Εγώ παλιά είχα κάνει επιταγή στον εαυτό μου για χρέη session. Εκείνη την περίοδο που ήμουν στο σχολείο και δε μου άρεσε και δεν είχα τίποτα να κάνω, έπαιζα μουσική. Δηλαδή, αυτό με βοηθούσε, το να κάθομαι να δίνω συνεντεύξεις μόνος μου! (γέλια)
ΚΠ: …και τώρα το κάνεις πραγματικότητα! (γέλια)
ΤΥ: Και μπορεί να μην ισχύει αυτό που λένε “Πίστεψέ το και θα γίνει”. Μπορεί να μη γίνει, αλλά τουλάχιστον σε βοηθάει να συνεχίσεις κι ας μη γίνει! Σου δίνει εκείνη τη στιγμή δύναμη να συνεχίσεις. Το θέμα είναι να κάνεις ό,τι σε βοηθάει να νιώθεις όμορφα και δεν ενοχλεί τους άλλους.
ΚΠ: Να δω τι θα γράψεις τώρα από όλα αυτά! (γέλια). Εγώ έχω συνηθίσει να είμαι κι από αυτήν την πλευρά, του δημοσιογράφου και ξέρω ότι στην απομαγνητοφώνηση είναι δύσκολα τα πράγματα. Πρώτη φορά δίνω συνέντευξη, όταν θα έχω γίνει διάσημος, θα λες “του πήρα την πρώτη του συνέντευξη!”.
*Ο Κωνσταντίνος Πετρόπουλος θα εμφανιστεί την Κυριακή 21 Μαΐου στο 12ο Φεστιβάλ των Πολιτιστικών Ομάδων ΦΕΠΑ στην Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου.
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…