Φωτορεπορτάζ: Ματίνα Φουντούλη
Μια μουσική συνάντηση με αφορμή ένα τραγούδι του Σιδηρόπουλου και ένα μήνυμα στο instagram πραγματοποιείται τα βράδια της Παρασκευής στον Σταυρό του Νότου. Η Γεωργία Νταγάκη με τη λύρα της και η Ελευθερία Πάτση με την κιθάρα της (και όχι μόνο) συναντιούνται επί σκηνής και είναι σαν βλέπεις δύο παιδικές φίλες να παίζουν μαζί και να ανταλλάσσουν τραγούδια και αναμνήσεις. Η μία από την Κρήτη, η άλλη από τη Θεσσαλονίκη, συναντιούνται στη μέση, στην Αθήνα και ταξιδεύουν μαζί μέχρι την Ικαρία αλλά και όλη την Ελλάδα, αποδεικνύοντας πόσο κοντά μπορεί να είναι δυο άνθρωποι ακόμα και αν η γεωγραφική απόσταση καταγωγής τους είναι πάνω από 600 χιλιόμετρα.
Όταν, λοιπόν, η Γεωργία Νταγάκη είδε την Ελευθερία Πάτση να τραγουδάει το Μπλουζ του Αποχαιρετισμού του Σιδηρόπουλου στις περσινές της εμφανίσεις, την ίδια στιγμή που και η ίδια το διασκεύαζε live με την μπάντα της, ενθουσιάστηκε και έφυγε αυτόματα το μήνυμα στο instagram! Και από εκείνη τη μέρα φτάσαμε στο σήμερα, με την ίδια πάλι -σύμφωνα με τα teaser videos που μας ενημέρωναν για αυτές τις εμφανίσεις, πάλι στο instagram- να κλείνει 2 live τις Παρασκευές στον Σταυρό του Νότου, την ίδια στιγμή που η Ελευθερία, μάλλον είχε άλλα σχέδια και κανόνιζε …χαλαρές μπύρες στη Θεσσαλονίκη. Μέχρι και την τελευταία στιγμή, λοιπόν, τίποτα δεν ήταν σίγουρο και υπήρχε μια ανησυχία, από την πλευρά της Γεωργίας τουλάχιστον. Όμως, ευτυχώς, όλα πήγαν καλά και την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου και οι δύο ήταν στη σκηνή για την πρεμιέρα τους.
“Δε λέει η καρδιά να μάθει” και “Άγριο Πάθος” ανταλλάσσουν ερμηνεύτριες και από τις πρώτες στιγμές της μουσικής αυτής συνάντησης νιώθεις ότι δεν είναι μια ακόμα μουσική συνεργασία, αλλά δυο καλές φίλες που μοιράζονται πραγματικά τη σκηνή. Η Ελευθερία θα ζηλέψει το πολυαγαπημένο “Σκέτος Εγώ” και θα της ζητήσει να το πουν μαζί, η Γεωργία θα συμμετάσχει στα ηπειρώτικα με το ίδιο πάθος που έχει για τα κρητικά και θα χορέψουν μαζί μέχρι και τον Ικαριώτικο, θα μοιραστούν την αγάπη τους για την Τσανακλίδου, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Αλκίνοο και θα τραγουδήσουν μαζί τραγούδια που αγαπάνε, θα αναφερθούν στον “ευγενέστατο κύριο Γιάννη Σπανό” και θα του αφιερώσουν το “Κάτω απ’ την μαρκίζα” αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά πρώτα το ήθος και μετά το ταλέντο του καλλιτέχνη που έφυγε, το πόσο σημαντικός ήταν και γιατί δε θα ξεχαστεί ποτέ.
Είναι μια μουσική συνάντηση που κράτησε από τις 11 μέχρι τις 3 σχεδόν και στο 80% του χρόνου έβλεπες και τις 2 ερμηνεύτριες επί σκηνής, είτε τραγουδώντας μαζί, είτε συνοδεύοντας η μία την άλλη με τη λύρα/κιθάρα αντίστοιχα, είτε απλώς στις ιστορίες που μοιράζονται με το κοινό. Δεν είναι εύκολο να πετύχει μια μουσική παρέα, εδώ όμως έγινε και το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό. Έχω παρακολουθήσει την Γεωργία αρκετές φορές στο παρελθόν, είτε μόνη της είτε σε άλλες συνεργασίες, και πάντα διακρίνω αυτό το πάθος που διαθέτει όταν βρίσκεται στη σκηνή με τη λύρα της. Την Ελευθερία, πάλι, την έβλεπα πρώτη φορά live -εντελώς τυχαίο γεγονός, καθώς τραγούδια της παίζανε συχνά πυκνά σε playlists ταξιδιών και αυτοκινήτου- και ήταν μάλλον αρκετή για να βρω τα σημάδια εκείνα που θα με κάνουν να συνεχίσω να παρακολουθώ τη μουσική της πορεία.
Ναι, ήταν μια μουσική συνάντηση που χάρηκα ιδιαίτερα την Παρασκευή το βράδυ στον Σταυρό του Νότου και πιθανόν θα έβλεπα ξανά στο μέλλον γιατί κάτι μου λέει ότι κάθε φορά θα είναι και καλύτερη με αυτές τις δυο τύπισσες, αυτά τα δυο αγαπημένα κορίτσια που τραγουδάνε, χορεύουν, αυτοσχεδιάζουν, που “έχουν φτερά στους ώμους” και σε παρασύρουν και σένα μαζί σε …”μεγάλους δρόμους”, στην όμορφη τρέλα τους και το “άγ(ρ)ιο πάθος” τους…!
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…