Γράφει ο Κωνσταντίνος Πετρόπουλος
Φωτογράφηση: Νίκος Περίσσιος
Έχω δει τον Θανάση Παπακωνσταντίνου ουκ ολίγες φορές Live, και μάλιστα φέτος τον έχω δει τρεις φορές ήδη, αλλά αυτή, στο Πάρκο Ασυρμάτου, δεν ήταν σαν τις άλλες. Αυτή τη φορά ο Θανάσης με την μπάντα του έπαιζαν για καλό σκοπό. Πάντα παίζουν για καλό σκοπό αν σκεφτείς πως μας ψυχαγωγούν και ευφραίνουν τις καρδιές μας, αλλά τώρα αντί εισιτηρίου το κοινό θα προσέφερε τρόφιμα για το κοινωνικό παντοπωλείο του Πάρκου Ασυρμάτου στον Άγιο Δημήτριο. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου άλλωστε είναι ευαισθητοποιημένος και έχει αποδείξει πολλές φορές στην πράξη, την αλληλεγγύη του και το ενδιαφέρον του για την κοινωνία και τον συνάνθρωπο.
Κάπως έτσι ξεκίνησε λοιπόν μια συνηθισμένη συναυλία του Θανάση, με κόσμο κάθε ηλικίας να αδημονεί και τον Λαρισαίο τραγουδοποιό να ανεβαίνει στη σκηνή με την αφοπλιστική ειλικρίνεια του και αυτή την έμφυτη συστολή και το τρακ όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε με κομμάτια από τον τελευταίο του δίσκο, τα οποία είναι πιο “σκοτεινά” και ηλεκτρονικά και πολύ δύσκολο να εκτελεστούν ζωντανά επίσης, παρ’ όλα αυτά οι εξαιρετικοί μουσικοί του έβγαλαν ένα άριστο αποτέλεσμα.
Ως μετριόφρων που είναι έσπευσε να μας ενημερώσει… “Ξεκινήσαμε με τα δύσκολα, μην φύγετε ακόμα!”. Το πρόγραμμα είχε εναλλαγές από δυναμικά κομμάτια με τύμπανα, τρομπέτες, πλήκτρα όπως το “μιλώ για σένα”, σε πιο… down σαν “την κοιλάδα των Τεμπών” με μόνα όργανα μπουζούκι και κιθάρα. Αυτές οι εναλλαγές δεν σε άφηναν να βαρεθείς και σε είχαν συνέχεια στην “τσίτα”.
Βέβαια η Ματούλα Ζαμάνη απέσπασε το χειροκρότημα με την πληθωρική της παρουσία και τη φωνή της. Δεν ξέρω τι έφταιγε, ίσως να ήμουν και φορτισμένος συναισθηματικά αλλά η Ματούλα κατάφερνε με κάθε αμανέ της να με κάνει να βουρκώνω!
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας έβλεπα παντού χέρια υψωμένα, άλλα με σφιγμένη γροθιά, άλλα με μπουκάλια κρασί, άλλα με καπνογόνα. Μία πειρατική σημαία έκανε την εμφάνισή της επίσης, ενώ κάπου στην μέση υψώθηκε κάποια στιγμή ένα πανό που έγραφε ‘’Κοινοί αγώνες μεταναστών και ντόπιων’’ για να σχολιάσει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ‘’Μόνο με την αλληλεγγύη θα πάμε μπροστά’’.
Τη συγκεκριμένη συναυλία φάνηκε να την απολαμβάνουν όλοι. Από τους ακροατές, μέχρι τους μουσικούς, το Θανάση, την Ματούλα Ζαμάνη και τους τεχνικούς. Χαρακτηριστικό είναι πως ο Θανάσης παρέκλινε από το πρόγραμμα του και ζήτησε από τον Δημήτρη Μυστακίδη να του παίξει μια παραγγελιά… ένα από τα λεγόμενα ρεμπέτικα της Αμερικής.
Την αίσθηση που είχα, ότι δηλαδή όλοι απολαμβάνουν τη συναυλία όσο κάθε άλλη φορά, επιβεβαίωσε και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου αφού έπαιξε πάνω από τρείς ώρες και πάνω στην σκηνή έβλεπες μια παρέα που παίζει και τραγουδάει για να ευχαριστηθεί πρώτα η ίδια. Και παρ’ όλο που η φωνή του Θανάση ήταν φανερά ταλαιπωρημένη από τα απανωτά live του καλοκαιριού (είχε παίξει και την προηγούμενη μέρα με την Μελίνα Κανά και τον Σωκράτη Μάλαμα) αυτός δεν σταμάτησε να τραγουδά ούτε λεπτό!
Αυτό λοιπόν ήταν ένα Live που τα είχε όλα. Παράδοση, rock n roll, jazz, ρεμπέτικα. Ήταν ένα live που δύσκολα θα δεις στην Ελλάδα. Υπερπαραγωγή επιπέδου εξωτερικού. Όλα στην εντέλεια, τα φώτα, ο ήχος, οι ενορχηστρώσεις, τα εφέ, όλα προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Ακόμα εντυπωσιακή και συγκινητική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα για την συγκέντρωση τροφίμων. Και φυσικά αυτός ήταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ένας από τους καλύτερους και πιο συνειδητοποιημένους τραγουδοποιούς της γενιάς του.
——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…