Μετά από μία εβδομάδα πολλαπλών μεταδόσεων από επιλεγμένους σταθμούς της ελληνικής περιφέρειας και της Κύπρου το νέο τραγούδι του Χρήστου Θηβαίου με τίτλο «Τη θάλασσα ζητούσες να ξεβάψεις» σε μουσική του Χρήστου Παπαδόπουλου και στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη κυκλοφορεί επίσημα από το Ogdoo Music Group και είναι διαθέσιμο στο σύνολο των ραδιοφώνων της χώρας καθώς και ψηφιακά σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Ο Χρήστος Θηβαίος μας χαρίζει μία συγκλονιστική ερμηνεία σε ένα ζεϊμπέκικο σπάνιας ομορφιάς και δύναμης, που εμπλουτίζει το ήδη αξιοζήλευτο ρεπερτόριό του.
Το τραγούδι «Τη θάλασσα ζητούσες να ξεβάψεις» βρίθει από έντονες εικόνες και συναισθηματικές εξάρσεις, που εκφράζει με ιδανικό τρόπο ο αγαπημένος ερμηνευτής και τραγουδοποιός. Η ξεχωριστή μουσική του Χρήστου Παπαδόπουλου αναδεικνύει τη μουσική που εμπεριέχει ο διαυγής λόγος του Νίκου Αναγνωστάκη και το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός εξαιρετικού τραγουδιού που ήδη κερδίζει τις καρδιές των ακροατών. Πρόκειται για μία ευτυχή σύμπραξη, τριών ιδιοσυγκρασιακών καλλιτεχνών. Αποτελεί εξαιρετικό δείγμα αρμονικού συνδυασμού των διαχρονικών δομικών συστατικών της παραδοσιακής τραγουδοποιίας με τη σύγχρονη αντίληψη του ήχου και του λόγου, που ανανεώνει το είδος.
Τους στίχους υπογράφει ο Νίκος Αναγνωστάκης και τις μουσικές μοιράζονται οι καταξιωμένοι συνθέτες Χρήστος Παπαδόπουλος και Ανδρέας Κατσιγιάννης.
Ενορχήστρωση: Γιώργος Θεοδωρόπουλος (Geo)
Τύμπανα: Μανώλης Τόμπρος
Μπάσο: Γιάννης Γρηγορίου
Μπουζούκι: Χρήστος Παπαδόπουλος
Κιθάρες: Περικλής Παπαδόπουλος
Πιάνο: Γιώργος Θεοδωρόπουλος (Geo)
Ακορντεόν: Μάνος Γρυσμπολάκης
Ηχογράφηση-μίξη: Ηλίας Λάκκας
Φωτογραφία: Αγγελική Παπαϊωάννου
Σενάριο: Γιάννης Βαρβαλούκας
Cinematographers: Γιάννης Βαρβαλούκας – Λύδια Βαρβαλούκα
Video editing: Γιάννης Βαρβαλούκας
Χόρεψε ο Γιάννης Νιχωρίτης
Στο χέρι σου η μοίρα χαραγμένη,
στα χείλη το χαμόγελο σβηστό.
Στο δρόμο ακούς συνέχεια ιστορίες,
τα μάτια σου γεμάτα απορίες,
μα εσύ κρατάς το στόμα σου κλειστό.
Εγύρευες τον κόσμο να αλλάξεις,
με μια φλόγα που ‘χες στο μυαλό.
Μα την παρτίδα είδες ότι χάνεις,
κατάλαβες πως ότι και να κάνεις,
τα λόγια σου θα πέσουν στο κενό.
Τη θάλασσα ζητούσες να ξεβάψεις,
στη χούφτα σου αέρα να κρατάς.
Με τη βροχή την πλήξη να ξεπλύνεις,
μα απ’ το νερό της λίμνης της Κερκίνης,
λίγο αν πιείς αλλιώς θα περπατάς.
Τα τρένα μαχαιρώνουν τις αγάπες
κι αφήνουν πίσω κάπνα και πληγές.
Τα βέλη τότε αδειάζουν στις φαρέτρες
κι εσύ ματώνεις νύχια μες στις πέτρες,
που έχουν τα νταμάρια και οι καρδιές.
Τη θάλασσα ζητούσες να ξεβάψεις,
στη χούφτα σου αέρα να κρατάς.
Με τη βροχή την πλήξη να ξεπλύνεις,
μα απ’ το νερό της λίμνης της Κερκίνης,
λίγο αν πιείς αλλιώς θα περπατάς
Τη θάλασσα ζητούσες να ξεβάψεις,
στη χούφτα σου αέρα να κρατάς.