Είμαι τζαζ, είμαι μπλε… σαν τη φλόγα που δεν βρίσκεται εκεί για να ζεστάνει, αλλά για να κόψει. Κάτι που το έχεις μια για πάντα βαρεθεί. Μεταχειρισμένα φιλιά, μία σκιά που καπνίζει το καλοκαίρι έναν χειμώνα ολάκερο. Κι όμως μόνο αυτό μου αρκεί…
Ο Δημήτρης Φάκος γράφει και συνθέτει, αρπάζει και χαϊδεύει, κατακτά και σιωπώντας φωνασκεί. Κανείς δεν περίμενε αυτό το τραγούδι. Μόνο Εκείνος που κρατά κόντρα ίσως…
Στίχοι, μουσική: Δημήτρης Φάκος
Φωνή: Tina Karle
Κιθάρα: Άκης Τουρκογιώργης
Πλήκτρα: Μανώλης Κουμρίδης
Μπάσο: Σπύρος Μάζης
Τύμπανα: Tάκης Αργυρίου
Βιολί: Γιάννης Παπαδήμος
Πιάνο-πλήκτρα: Mανώλης Κουμρίδης
Φωτογραφία: Γεράσιμος Μαυρομμάτης
Πρωτότυπη επεξεργασία αφίσας: Mάνος Ψακής
Το μακιγιάζ της κυρίας Karle επιμελήθηκε η Άννα Πέττα
Δεύτερο συρτάρι
πιο δίπλα από το ρολόι μου…
υπάρχουν τα κλειδιά σου
μαζί με τα ψιλά σου…
εσύ να πακετάρεις
και εγώ στο μοιρολόι μου…
θεέ μου κράτα κόντρα θα χαθώ
δως μου κάτι γιατί φεύγεις
και μπορεί να τρελαθώ…
Δως μου τώρα κάτι
να θυμάμαι από εσένα
δως μου κάτι που να το έχεις
μια για πάντα βαρεθεί…
ένα απ’ τα φιλιά σου
τα μεταχειρισμένα
κοίτα που έχω καταντήσει
και όμως μόνο αυτό μου αρκεί…
Και άσε όπως φεύγεις
τον μαύρο αναπτήρα σου…
κάτι θα βρω να κάψω
στο λέω… δε θα φωνάξω
να είχα μια ιδέα
από τον χαρακτήρα σου…
θα άντεχα αυτόν το χωρισμό
όπως πέφτω αγκαλιά μου
δως μου κάτι να κρατώ…