Γράφει ο Θανάσης Παπαζαφειρόπουλος
Φωτογραφίες: Νίκος Περίσσιος

Είναι ομολογουμένως από τις λίγες μουσικές σκηνές που έχουν γαλουχήσει μουσικά έμπειρους και νέους ακροατές και που παρουσιάζουν όλα αυτά τα χρόνια τους σπουδαιότερους έλληνες μουσικούς, στηρίζοντας παράλληλα τους νεότερους. Ο Σταυρός του Νότου άφησε για λίγο το «σπίτι» του στη Φραντζή και Θαρύπου και μας έβγαλε στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων με αφορμή τα εικοστά του γενέθλια. Και επειδή δώρα δεν ήθελε, κανόνισε τα έσοδα να πάνε για καλό σκοπό στα παρακάτω ιδρύματα: Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), Γιατροί του Κόσμου, ΚΕΘΕΑ, Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος και Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα». 

stn_live_2016_09_072_omadiki

Στην τρίτη και τελευταία ημέρα περιμέναμε τον Χριστόφορο Ζαραλίκο στην παρουσίαση αλλά άργησε κάπως να εμφανιστεί! Τον αντικατέστησε επάξια ο Θανάσης Αλευράς. Με πολύ χιούμορ, πειρακτική διάθεση και όπλο του τον αυτοσχεδιασμό, παρουσίαζε όλους τους καλλιτέχνες πριν ανέβουν στη σκηνή επινοώντας στιχάκια και μαντινάδες με τα ονόματά τους, προκαλώντας φυσικά το γέλιο! Την αρχή έκαναν δύο πολύ γλυκές παρουσίες, η Σαββέρια Μαργιολά και η Ευτυχία Μητρίτσα με το «Σε ποιά θάλασσα αρμενίζεις» και το «Βαθύ πηγάδι», αντίστοιχα. Ακολούθησε με την κιθάρα του ο Βαγγέλης Καζαντζής και το δυναμικό «Άδη», που έγραψε για τον Χαρούλη. Περιμένετε, ο τελευταίος αργεί ακόμα! Στην παρέλαση των νεότερων προστέθηκαν ο Παρασκευάς Θεοδωράκης και ο Αλέξανδρος Μίχος, με το «Σταύρο» και το «Λύκο» αντίστοιχα.

 

«Και μετά ξύπνησα» μας τραγούδησε ο Αποστόλης Βαλαρούτσος, παρών σε όλο το τριήμερο ως κιθαρίστας της ορχήστρας. Αμέσως μετά, ήρθε στο πλευρό του η σπουδαία Φωτεινή Βελεσιώτου για να πουν μαζί τα «Διόδια» και να συγκινήσει όλο το κοινό με τις «Μέλισσες». Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης μας θύμισε τι μπορεί να προκαλέσει ο αγώνας για τα «Προς το ζήν» και η Μαρία Παπαγεωργίου μίλησε με ένα «Πουλάκι» και μας μετέφερε όσα είπαν. Ακολούθησαν δύο συγκροτήματα που μας είχαν λείψει τα προηγούμενα χρόνια. Με «Αν μ’ αγαπάς» και «Χάρτινα φανάρια» παρουσιάστηκαν οι Όναρ ενώ τα «Λόγια κομμάτια» έκαναν μέσα σε λίγα λεπτά οι Εκείνος κι Εκείνος και μας πήγαν χρόνια πίσω, μες «στα χειμωνιάτικα τα μπαρ» της νιότης.

 

Η Σοφία Παπάζογλου και η Λιζέτα Καλημέρη μας οδήγησαν σε λαϊκά και παραδοσιακά μονοπάτια, στα οποία βάδισαν αρκετοί στη συνέχεια. Ο Παντελής Θαλασσινός βγήκε με δύο νέα τραγούδια και το κλασσικό «Ανάθεμά σε» και ο Δημήτρης Μυστακίδης με τα πειραγμένα ρεμπέτικα της κιθάρας, «Αχάριστη» και «Βουνό με Βουνό». Η Ματούλα Ζαμάνη, σαρωτική και ξεσηκωτική, ράπαρε ως «Μπανιστηρτζού» και έριξε τους τόνους με το «Αερικό» για να έρθει η Μελίνα Κανά «να βάλει τα μεταξωτά» και να «μιλήσει για σένα» και για τον καθένα που «φώναζε» μαζί της το υπέροχο αυτό τραγούδι. Ο Λεωνίδας Μπαλάφας, εκτός προγράμματος στάθηκε σε δύο νεότερα αλλά όχι γνωστά τραγούδια, απογοητεύοντας ίσως μερικούς. Εν μέρει κατανοητό αλλά με δύο και τρία τραγούδια ανά καλλιτέχνη, δεν υπήρχαν πολλές επιλογές. Σε τρελούς κρητικούς ρυθμούς μας έβαλαν στη συνέχεια οι Γιώργος και Νίκος Στρατάκης ενώ μια «Ασημένια σφήκα» μας τσίμπησε όταν τα Υπόγεια Ρεύματα μας παρέσυραν στον ηλεκτρικό τους ήχο.

 

Τον Χριστόφορο Ζαραλίκο μας τον κρατήσανε για το τέλος. Με το είδος που κατέχει, το stand-up comedy δηλαδή, παρουσίασε το πιο καυτό κομμάτι της βραδιάς. Ανάμεσα στα λίγα συγκροτήματα ήταν και οι Χαΐνηδες με τον «Ακροβάτη» και την «Τίγρη» και ο επίσης κρητικός, Μάνος Πυροβολάκης. Η Μελίνα Ασλανίδου, μας τραγούδησε φυσικά το «Λάθος» της αλλά και το «ένα χειμωνιάτικο πρωί». Πολύ γλυκές ερμηνείες από τον Ορφέα Περίδη, που συνόδευσε την απόκοσμη χροιά της φωνής του με κιθάρα και φλογέρα. «Αχ να σε δω», «Για που το βαλες καρδιά μου» και «Ζηλεύει η νύχτα», αρκούσαν για να μαγέψουν το κοινό, σε μία από τις καλύτερες παρουσίες της βραδιάς. Ιδιαίτερα αποδεκτή έγινε και η Γιώτα Νέγκα, βρίσκοντας άνετα πια το «Δίκιο» της και μάλιστα «με τα μάτια κλειστά». Κορίνα Λεγάκη και Γιώργος Ανδρέου, στα πλαίσια των εκπλήξεων, αποτέλεσαν μια ευχάριστη παρένθεση στη βραδιά με τον «Άγιο τον Έρωτα».

 

Τρεις για το κλείσιμο. Για το πολύ ωραίο κλείσιμο. Δημήτρης Ζερβουδάκης σε ροκ ενορχηστρώσεις μας ταξίδεψε «μακριά, πολύ μακριά» και μας πέρασε τα «Ανείπωτα» μες στην ψυχή. Μόνος αλλά με τα αγαπημένα έγχορδά του εμφανίστηκε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ως «Προσκυνητής» και αυτός στη μεγάλη γιορτή. Η Κρήτη είχε την τιμητική της στη βραδιά. Και είχε και στην επίθεση Γιάννη Χαρούλη, που καθώς κούρδιζε το λαούτο του, τον έπιασε μια ασυνήθιστη αλλά ευχάριστη ομιλητικότητα. «Της λήθης το πηγάδι», «τί λάθος κάνω» και ένα «τριανταφυλλάκι ζηλευτό», μαζί με το δημιουργό του, τον Αποστόλη Βαλαρούτσο, ολοκλήρωσαν τη μεγάλη γιορτή. Και για το τέλος, σχεδόν όλοι επί σκηνής, μια αγκαλιά, τραγούδησαν για μια «Μικρή πατρίδα».

 

Η κούραση ήταν αρκετή άλλα άξιζε τον κόπο. Τα πιο πολλά συγχαρητήρια ανήκουν φυσικά στους μουσικούς που δούλεψαν σκληρά για να παρουσιαστεί αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα των τριών βραδιών. Ευχόμαστε στο Σταυρό του Νότου να πολλαπλασιάσει τα 20 χρόνια λειτουργίας του και να διατηρήσει το κορυφαίο του επίπεδο στη μουσική ψυχαγωγία. Το χειμερινό του πρόγραμμα ήδη ξεκίνησε … καλή αντάμωση στον Νέο Κόσμο!

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Ανδρέας Αποστόλου: Πιάνο & ενορχηστρώσεις
Τάκης Βασιλείου: Κρουστά
Αποστόλης Βαλαρούτσος: Ακουστικές, ηλεκτρικές κιθάρες & φωνητικά
Πέτρος Βαρθακούρης: Ηλεκτρικό μπάσο
Στέφανος Δημητρίου: Τύμπανα
Μάξιμος Δράκος: Πλήκτρα & πιάνο
Ηλίας Λαμπρόπουλος: Βιολί & πνευστά
Νίκος Πασσαλίδης: Μπουζούκι, λαούτο, ούτι
Άκης Τουρκογιώργης: Ηλεκτρική κιθάρα

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here