«Όταν η στιγμή ξεφύγει για λίγο απ’ τις κατά παραγγελία συμβάσεις της και γίνει ένα ξάνοιγμα στον Κόσμο. Όπως κάποιο μεσημέρι μιας παλιότερης δεκαετίας που ενέσκηψε ως καταιγιστικό συμβάν ο στίχος της Αγαθής: «Και ρορορί και νανινά…», μέσα από τις σελίδες μιας καθημερινής εφημερίδας, για να μας στείλει εδώ, σ’ ένα παιχνίδι με τον Χρόνο. Για να τον νανουρίσουμε, να τον ξορκίσουμε ή καλύτερα να τον γιορτάσουμε. Όπως του αξίζει. Παίγνια και ’μεις στα χέρια ετούτου του πάνσοφου, εσαεί Διδασκάλου. Κάπου έξω απ’ τον “Κήπο των Ηρώων”. Μέσα στο φως της λιμνοθάλασσας.
Ευχαριστίες στον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη για το ενδιαφέρον και τη συνεισφορά του, στη Ρούλα Τσέρνου για την ξεχωριστή φωνή και τη γενναιόδωρη ερμηνεία της, αλλά υπόχρεος και σε όλους τους μουσικούς που συνέβαλαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ξεχωριστές ευχαριστίες στον Ηλία Λιούγκο, που με την άδειά του κυκλοφορεί το παρόν τραγούδι, αφού στίχοι του είχαν μελοποιηθεί από τον ίδιο και κυκλοφορήσει στο δίσκο: “Το φιλί μου ταξιδεύει”, με τον ίδιο τίτλο και τη φωνή του Βασίλη Γισδάκη»
Ανδρέας Ρούσσης
Μουσική: Ανδρέας Ρούσσης
Στίχοι: Αγαθή Δημητρούκα
Ερμηνεία : Ρούλα Τσέρνου – Αλέξανδρος Καψοκαβάδης
Κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: κιθάρα, λαούτο
Πασχάλης Παπαζούδης: πιάνο
Δέσποινα Σπανού: τσέλο
Έφη Ζαϊτίδου: κανονάκι (τέλους)
Δημήτρης Σίντος: κοντραμπάσο
Και ρορορί και νανινά,
έχει τη θάλασσα νονά
και θα του στείλει, νανινά,
δυο άλογα θαλασσινά.
Το ‘να το λένε Κιουταχή,
καβάλα φέρνει τη βροχή,
τ’ άλλο το λεν Ομέρ Βρυώνη
και σέρνει ένα αμαξάκι χιόνι.
Και ρορορί και νανινά,
έχει τη θάλασσα νονά
και θα του στείλει, νανινά,
δυο κύματα θαλασσινά.
Το ‘να Μιαούλη το ‘χουν πει,
τον ήλιο φέρνει με κουπί,
τ’ άλλο που το ‘πανε Κανάρη
με βάρκα φέρνει το φεγγάρι.
Και ρορορί και νανινά,
έχει τη θάλασσα νονά
και θα του στείλει, νανινά,
δυo κύματα θαλασσινά.