11/7/2011
Γράφει η Μαρία Κόζαρη
Φωτογράφηση: Τζίνα Ζόμπολα
www.musiccorner.gr
Τετάρτη βράδυ… Το Βεάκειο Θέατρο κατάμεστο… Το κοινό αποτελείται από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Απέναντί τους ένας τραγουδοποιός που με το ταλέντο του και την πολύχρονη πορεία του στο χώρο της μουσικής έχει καταφέρει να έχει τέτοια απήχηση που να συγκεντρώνει πλήθος κόσμου σε κάθε του εμφάνιση.
Ο λόγος για τη πολυαναμενόμενη, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, προς τιμήν του Σωματείου Ναυτικών Γονέων Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες “Η ΑΡΓΩ”. Στη συναυλία τον πλαισίωσαν η ταλαντούχα Ζηνοβία Αρβανιτίδη, ο πάντα ανατρεπτικός και χιουμορίστας Δημήτρης Σταρόβας και ο εξαιρετικός κιθαρίστας Παναγιώτης Μάργαρης. Η σύμπραξη των τεσσάρων καλλιτεχνών δεν έτυχε …αλλά πέτυχε! Αποτέλεσμα μια μαγευτική νύχτα γεμάτη συναισθήματα, συγκίνηση αλλά και εύστοχα χιουμοριστικά σχόλια για τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα!
Η Ζηνοβία Αρβανιτίδη, μας καλωσόρισε, εγκαινιάζοντας το πρώτο μέρος του προγράμματος με διασκευές δημοφιλών ξένων κομματιών από Police, Beatles και Madredeus, έχοντας τη πλήρη αποδοχή του κόσμου, που τη χειροκροτούσε και τραγουδούσε μαζί της.
Στη συνέχεια, ανέβηκε στη σκηνή ο μοναδικός Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και το κοινό τον αποθέωσε με τη θερμή του υποδοχή. Ξεκίνημα με το πολυαγαπημένο «Μικρός Τιτανικός» με τους αισθαντικούς του στίχους και υπό τις δυνατές επευφημίες του κοινού…
«Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα ‘ναι θαύμα αν σωθούμε»
Ύστερα το «Πεθαίνω για σένα» από τη πρόσφατη δισκογραφική του δουλειά «Η ενοχή των αμνών + 15 ανήσυχα τραγούδια», ακολουθούμενο από το «Εφάπαξ» που όταν είχε πρωτοερμηνεύσει μαζί με το Γιάννη Κότσιρα, δε φανταζόταν ότι αυτοί οι στίχοι θα γίνονταν τόσο προφητικοί και επίκαιροι στις μέρες μας.
Σειρά είχε και μια αναδρομή στο παρελθόν, όταν ο καλλιτέχνης τραγούδησε το πρώτο κομμάτι που έγραψε,σε ηλικία 15 ετών, με τίτλο «Σκόνη» για τη ροκ μπάντα της οποίας αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος και δε μιλάμε για άλλους φυσικά από τους Τερμίτες! Επιπλέον, ο τροβαδούρος του ελληνικού ροκ αφιέρωσε στο φίλο του Αντώνη Μιτζέλο, καθώς και στις γυναίκες της ζωής του, τη σύζυγο και κόρη του, το «Τόσα χρόνια μια ανάσα».
Επιστροφή στο καινούριο του δίσκο, με μία ερμηνεία του «Γιάννης κερνάει» , ένα κομμάτι με έντονο πολιτικό στίχο και κοινωνική κριτική στα τεκταινόμενα της ελληνικής πραγματικότητας, που έδωσε τη σκυτάλη στη μπαλάντα «Θα είμαι εκεί» που όπως μας αποκάλυψε ο Λαυρέντης, έγραψε για τη κόρη του…
Μία από τις εκπλήξεις της βράδιας ήταν δύο αναπάντεχα όμορφες διασκευές θρυλικών τραγουδιών του μεγάλου έλληνα συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι: Αυτή του «Ο Ιρλανδός και ο Ιουδαίος» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, με τα φωνητικά της Ζηνοβίας και εκείνη του αξεπέραστα ρομαντικού «Μη τον ρωτάς τον ουρανό» σε στίχους Γιάννη Ιωαννίδη.
Ο άκρως επικοινωνιακός Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, σε κάθε ευκαιρία παρακινούσε το κοινό να τον συνοδέψει, επαναλαμβάνοντας το ρεφραίν και δίνοντάς του το ρυθμό, επιβεβαιώνοντας τη τρομερή ενέργεια που εκπέμπει με τη σκηνική του παρουσία.
Οι διασκευές δε σταμάτησαν όμως εδώ… Ακολούθησε το «Τα βεγγαλικά σου μάτια» σε πρώτη εκτέλεση από το Γιώργο Νταλάρα αλλά και το ανυπέρβλητα ποιητικό κομμάτι του Θάνου Μικρούτσικου «Ο Άμλετ της σελήνης» σε στιχουργική Μάνου Ελευθερίου. Δε λησμόνησε επίσης να τιμήσει τους συναδέλφους και φίλους του, Γιάννη Κότσιρα, Πυξ Λαξ και Γιάννη Μηλιώκα, ερμηνεύοντας τα «Φύλακας άγγελος», «Όλο μ’ αφήνεις να σ’ αφήσω» και «Για το καλό μου» εμπλουτίζοντας τις μουσικές επιλογές του με κομμάτια που όλοι έχουμε αγαπήσει.
Το open act συνεχίστηκε από τη Ζηνοβία Αρβανιτίδη με τέσσερα διαχρονικά τραγούδια σπουδαίων ελλήνων τραγουδιστών και συγκεκριμένα τα «Σ’ ακολουθώ» του Μάνου Λοΐζου, «Φιλαράκι» της Σοφία Βόσσου, «Για να σ’ εκδικηθώ» των Δημήτρη Μητροπάνου Λάκη Παπαδόπουλου και τέλος «Σαν σταρ του σινεμά» του Νίκου Ζιώγαλα.
Ξεχωριστά συναιθήματα μας προκάλεσε και το σόλο κιθάρας για το γνωστό «Τα λόγια και τα χρόνια» του Μάνου Ελευθερίου από τον καταπληκτικό κιθαρίστα Παναγιώτη Μάργαρη, ο οποίος με τη τεχνική του αρτιότητα και το πάθος του για τη κιθάρα και τη μουσική, απέσπασε το διαρκές χειροκρότημα του κοινού.
Ωστόσο, για να αντισταθμιστεί η συγκίνηση του παραπάνω σόλο, η εκρηκτική παρουσια του πολυπράγμονα και εξαιρετικού κιθαρίστα και χιουμορίστα Δημήτρη Σταρόβα, έδωσε τη λύση. Μας ξεσήκωσε με το απίστευτο χιτ «www.άπιστη.com» που όλοι γνωρίζαμε και μας κέρδισε με τους σατιρικούς του στίχους. Σειρά είχαν ο αυτοσαρκασμός και τα ανέκδοτα του καλλιτέχνη, σε συνδυασμό με τα άκρως χιουμοριστικά «Μικρό τραγούδι έγραψα» και «Αυτό που θέλουν οι γυναίκες», τραγούδια που σχολιάζουν εύστοχα καθημερινές καταστάσεις.
Ντουέτο των δύο δημιουργών για το «Σχήμα λόγου», «Τερατάκι τσέπης» ενώ έγινε κυριολεκτικά χαμός όταν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας μας γλύκανε με τα «Μάτια δίχως λογική» και «‘Ελα ψυχούλα μου». Τη τιμητική τους είχαν τα τραγούδια «Ο Σουλτάνος της Βαβυλώνας και η γυναίκα» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Angelo Branduardi.
Προς το τέλος της συναυλίας, μερικές από τις επιλογές για το κλείσιμο της ήταν το «Έτσι κι αλλιώς» του Γιάννη Κότσιρα, το διαχρονικό «Διδυμότειχο Μπλουζ» το «Και τι ζητάω» και ο «Νότος» σε στίχους Ισαάκ Σούση.
Προσωπικά θεωρώ ότι το καλύτερο μας το φύλαξε για το τέλος και αναφέρομαι στον περίφημο «Τούρκο», ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, κατά τη διάρκεια του οποίου, ο κόσμος κατέβηκε και «περικύκλωσε» τη σκηνή δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη του, τραγουδώντας με όλη τη δύναμη της φωνής του και χειροκροτώντας συνεχώς.
Η συναυλία έκλεισε με τον υπέροχο ερωτικό ύμνο «Πόσο σε θέλω», φόρο τιμής στους Τερμίτες…
«Σου μοιάζει η σελήνη
πού να ‘βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω…
Πόσο σε θέλω…»
Αναμφίβολα, οι θαυμαστές του δε θα επέτρεπαν να λήξει η συναυλία χωρίς …διπλό encore! Το «Rock n’ roll στο κρεββάτι» του Παύλου Σιδηρόπουλου ξεσήκωσε το κοινό και μας υπενθύμισε ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας παραμένει αμετάκλητος ροκάς και συνεχίζει να τραγουδά με το ίδιο ακριβώς πάθος με το οποίο ξεκίνησε, παραμένοντας απαράμιλλα αληθινός και ταλαντούχος.
Δεύτερο encore ήταν μια διασκευή του «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» του Διονύση Τσακνή, το οποίο αφιέρωσε σε όλους εμάς τους Έλληνες που περνάμε δύσκολες ώρες εν όψει της δύσκολης πολιτικής πραγματικότητας. Γιατί χωρίς αμφιβολία εκτός από κορυφαίος τραγουδοποιός ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξεως και συμπολίτης μας, ο οποίος αντιστέκεται με μοναδικό του «όπλο» τα επίκαιρα και καυστικά του τραγούδια…
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…