Οι Walkman The Band, επιστρέφουν με μια διασκευή, στο γνωστό “Θεέ μου Μεγαλοδύναμε” που υπόσχεται να συγκινήσει το κοινό και να αποτελέσει έναν ύμνο της σύγχρονης εποχής.
Η νέα αυτή εκτέλεση διατηρεί τον σεβασμό προς το πρωτότυπο έργο, ενώ ταυτόχρονα το επανατοποθετεί, με έναν μοντέρνο ήχο, εμπλουτίζοντας το με ραπ στίχους, διαχρονικούς και πάντα επίκαιρους.
Σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις, προβλήματα της καθημερινότητας, το τραγούδι αυτό έρχεται ως μια γέφυρα ανάμεσα στο παλιό και το νέο, σαν μια προσευχή που συνδέει τους ανθρώπους με τον βαθύτερο εαυτό τους.
Το Music Video γυρίστηκε σε Live συναυλία στο Κατράκειο Θέατρο
Κυκλοφορεί από την Heaven Music και σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Μουσική: Ξενοφών Σταματέλος
Στίχοι: Ξενοφών Σταματέλος, Άγνωστος Δημιουργός
Στίχοι Ραπ: Νίκος Αξιώτης
▪ Παραγωγή – Ενορχήστρωση: Βαγγέλης Κρίθαρης
▪ Φωνητικά: Αγάπη
▪ Μπάσο/Φωνητικά: Βασίλης Φουστέρης
▪ Πλήκτρα: Γιώργος Ζήκος
▪ Κιθάρα: Διονύσης Θωμάς
▪ Τύμπανα: Αντώνης Μιχαλακόπουλος
▪ Τρομπέτα: Λάμπρος Ματόπουλος
▪ Βιολί: Μαρία Μιχαλάκα
Θεέ μου μεγαλοδύναμε,
Που ‘σαι ψηλά εκεί πάνω,
Ρίξε λιγάκι τουμπεκί θεούλη μου,
Στον ναργιλέ μου απάνω,
Ρίξε λιγάκι τουμπεκί θεούλη μου,
Στον ναργιλέ μου απάνω.
Τρέχω, μυαλό δεν έχω,
Γιατί τα λόγια τα παχιά,
Δεν έχω μάθει να αντέχω,
Και φοβάμαι και δεν κοιμάμαι,
Πώς φεύγει θεέ μου τόσο γρήγορα η ζωή.
Δώσε μου κάτι για να ισιώσω,
Έλα κοντά μου να τα πιούμε,
Να στα πω, να ξελαφρώσω,
Θεέ μου που είσαι,
Όταν σε θέλω,
Τ’ όνειρο γίνεται εφιάλτης στη στιγμή.
Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα,
Με τα άσπρα του τα γένια,
Τραβάω μία ντουμάνια θεούλη μου,
Ξεραίνεται στα γέλια,
Τραβάω μία ντουμάνια θεούλη μου,
Ξεραίνεται στα γέλια.
Βρίζω, τα δόντια τρίζω,
Τα όνειρα μου από απόσταση έχω μάθει ν’ αντικρίζω,
Με θυμάμαι, να μη φοβάμαι,
Και να κοιτάω τον ουρανό τότε που ήμουνα παιδί,
Μα τώρα γέρος, μόνος να κλαίω,
Για ό,τι γίνεται στον κόσμο μόνο εγώ ρε θεέ μου φταίω,
Γι’ αυτό στα λέω να κάνεις κάτι,
Μόνο μαυρίλα η πουτάνα η ζωή.
Κι όταν ανάψει ο ναργιλές
Κι έρθουμε σε ντουμάνι,
Στείλε όλους τους αγγέλους σου θεούλη μου,
Να πουν το νάνι-νάνι,
Στείλε όλους τους αγγέλους σου θεούλη μου,
Να πουν το νάνι-νάνι.
Πίνω, τα μάτια κλείνω,
Με τους αγγέλους σου πετάω,
Την ψυχή μου τους αφήνω,
Δε φοβάμαι, τώρα κοιμάμαι,
Από τα σύννεφα θα αρχίσει μια βροχή.
Μπορεί να κλαίω, μπορεί να φτύνω,
Με όλα τα χρώματα τον κόσμο,
Τον δικό μου τώρα ντύνω,
Θέλω να ζήσω, να ξεμεθύσω,
Και την ζωή μου τώρα παίρνω απ’ την αρχή.